کافه‌دار عزیز، موسیقی محبوب مرا پخش کن!

ایده چه بود؟

سیاوش غافل از این ‌که بداند پرنده تیز پرواز ایده دور سرش در حال چرخیدن است، ناگهان به سمت خانه دوید تا راهی برای دور هم جمع کردن دوستانش پیدا کند تا همراه یکدیگر به آهنگ‌های مورد علاقه‌شان گوش دهند. او که از کودکی عاشق رایانه و فناوری بود، ابتدا دنبال اپلیکیشن یا سایتی برای این کار گشت ولی موردی پیدا نکرد و در نهایت جستجوهایش به نشانی چند کافه و سفره‌خانه ختم شد که معمولا موزیک‌هایی با سبک‌های خاص پخش می‌کردند. روز بعد به چند کافی‌شاپ سر زد و از آنها پرسید آیا موزیک‌هایی را که او دوست دارد پخش خواهند کرد یا خیر؟ یکی قبول کرد، اما دیگران گفتند حاضر نیستیم برای یک یا چند نفر کل مشتری‌ها را مجبور کنیم به یک موزیک گوش دهند. در همان لحظه ایده‌ای ناب به ذهن سیاوش رسید که می‌دانست با جستجوهایی که شب گذشته انجام داده نظیر آن وجود ندارد. ایده او این بود سایتی برپا کند تا موزیک‌هایی را که در یک مکان عمومی خاص نظیر کافه، رستوران، هتل یا هر پاتوق دیگری پخش می‌شود، به دیگران معرفی کند و از این طریق افرادی مثل خودش بتوانند برای گوش دادن به آهنگ‌های دلخواه‌شان به آنجا مراجعه کنند. او اسم کافه تونز را برای ایده‌اش برگزید.

شروع تلاش

او ایده‌اش را با چند نفر از دوستانش که فکر می‌کرد می‌توانند کمکش‌کنند، در میان گذاشت، اما نگران بود آنها ایده‌اش را بدزدند. کمی بعد ترسش به شجاعت توام با انرژی مثبت تبدیل شد، زیرا متوجه شد بیشتر دوستانش او را جدی نمی‌گیرند و هیچ کدام انگیزه‌ای ندارند که کار مشابهی انجام دهند. البته جدی نگرفتن از سوی دوستان حس شکست احتمالی ایده را هم در دل سیاوش که برای دو شرکت رایانه‌ای کار می‌کرد و درآمد خوبی داشت، به وجود آورد. با این‌حال تب استارت‌آپ و راه انداختن کسب و کار شخصی در حوزه آی.تی که این روزها به جان بسیاری از جوانان و نوجوانان کشور افتاده، ولوله‌ای در دلش انداخت که رهایش نمی‌کرد. او دوست داشت ایده‌اش را اجرا کند زیرا کمترین دستاوردش این بود که کمی از فضای یکنواخت کارش دور می‌شد و یک کار نو را تجربه می‌کرد که شاید با آن پولدار می‌شد.

چالش‌ها

او که می‌دانست به‌تنهایی از پس همه کارها برنمی‌آید، آن‌قدر با دوستانش سر‌و‌کله زد تا سرانجام راضی شدند به او کمک کنند. سرانجام پنج نفر شامل دو نفر توسعه‌دهنده، یک نفر طراح گرافیک و دو نفر مسئول تحقیق به سیاوش پیوستند که در قالب یک تیم، اجرای ایده را شروع کردند. روزهای ابتدایی خوب و با انرژی پیش ‌رفتند و طراحی سایت را انجام دادند تا این ‌که با چالشی اساسی روبه‌رو شدند. مشکل این بود که چگونه تعداد زیادی مکان با آن همه آهنگ‌هایی که پخش می‌کنند، پیدا کرده و روی سایت بگذارند؟ انجام این کار صرف‌نظر از احتمال همکاری نکردن صاحبان مکان‌ها به نیروی انسانی، وقت و هزینه بالایی نیاز داشت که از عهده چند جوان دانشجو برنمی‌آمد.

کارها در هم گره خورد، اما سیاوش نمی‌خواست کوتاه بیاید. او آشنایی عمیقی با استارت‌آپ نداشت و نمی‌دانست آجرهایی که یکی‌یکی روی هم می‌گذارد در آینده می‌تواند بنای شرکت رویایی‌اش باشد و لقب یک کسب‌و‌کار نوپا را یدک بکشد. چندی بعد سیاوش با آواتک آشنا شد، مرکز شتاب‌دهنده‌ای که از ایده‌های آی.تی حمایت می‌کند. او بدون این‌که امیدی داشته باشد در آن مرکز ثبت‌نام کرد و درخواست داد. در حالی‌ که سیاوش اصلا انتظار نداشت، بسرعت او و اعضای تیمش به یک جلسه پرسش و پاسخ دعوت شدند. آنها به جلسه‌ای که بی‌شباهت به یک مبارزه تن به تن نبود، رفتند. افراد حاضر در آن جلسه که در حوزه استارت‌آپ تخصص دارند، از ایده سیاوش انتقاد و پرسش‌هایی را مطرح کردند. جو جلسه به‌قدری برای چند جوان کم‌تجربه سنگین بود که در انتهای آن از آمدنشان پشیمان بودند، اما از آنجاکه سیاوش به کارش ایمان داشت، باز هم منصرف نشد و آن جلسه را فرصتی برای قوی‌تر شدن دانست. پس از آن با یک طرح مدون و از نو تنظیم‌شده دوباره به آواتک رفتند و این بار توانستند از آزمون ورودی‌شان با موفقیت بیرون بیایند. اکنون دیگر سیاوش دگرگون شده بود و حس می‌کرد در مسیر درست قرار گرفته، با این حال هنوز هم با محافظه‌کاری جلو می‌رفت، زیرا نمی‌دانست در آن مرکز چه بر سر ایده‌اش خواهد آمد. مرکز شتاب‌دهنده کشور تازه‌تاسیس شده بود و آنها مانند بسیاری از تیم‌های دیگر نخستین کسانی بودند که چنین تجربه‌ای را پشت‌سر می‌گذاشتند. ابتدا فضای کار در اختیار سیاوش و دوستانش قرار گرفت، کلاس‌های آموزش راه‌اندازی صحیح یک کسب ‌و کار نوپا برایشان برگزار شد و چند مربی حرفه‌ای تمام وقت به آنها مشورت می‌دادند. ضمن این‌ که وجود سرمایه‌گذارانی که آماده بودند به ایده عملی شده پول تزریق کنند، به آنها قوت قلب می‌داد. در آن مرکز سیاوش به‌ کمک مشورت‌ها به این نتیجه رسید که ایده کافه‌تونز را نه به‌ صورت یک سرویس وب‌محور (web-base) بلکه به‌صورت اپلیکیشنی (نرم‌افزار) برای تلفن‌هوشمند ارائه کند و به کاربران خود اجازه بدهد آهنگ‌هایی را که دوست دارند، انتخاب کنند تا در یک مکان خاص همچون کافه برای همه افراد آن پخش شود.

ایده به کجا رسید؟

اکنون سیاوش و دوستانش روزانه بیش از 15 ساعت در آواتک کار می‌کنند. آنها زندگی خود را وقف کافه‌تونز کرد‌‌ه‌اند و از تیم پنج نفره اولیه فقط دو نفر باقی مانده‌اند. به‌عقیده سیاوش، مرکز شتاب‌دهی به آنها ماهیگیری یاد داده و توانسته ایده خام او را در مسیری صحیح برای عملی شدن قرار دهد، اما او کماکان با کمبود نیروی انسانی متخصص بخصوص توسعه‌دهنده iOS مواجه است. آرزوی سیاوش صاف و ساده است، دوست دارد روزی یک میلیون کاربر خوشحال داشته باشد و فکر جهانی شدن را در سر می‌پروراند و کافه‌تونز را به هیچ ‌وجه سرویسی در حصر این مرز و بوم تصور نمی‌کند. او همچنین در این فکر است تا با کارهایی نظیر تاکید روی یک پاتوق خاص و انعقاد قرارداد با هنرمندان داخلی و جذب تبلیغات، ایده‌اش را پولساز کند بلکه سرمایه‌گذاران کشور علاوه بر پروژه‌های عمرانی روی چنین طرح‌هایی هم سرمایه‌گذاری کنند. سیاوش یک دغدغه دیگر هم دارد، او امیدوار است سیستم آموزشی کشور اصلاح شود تا افرادی مثل او از دانشگاه فراری نباشند.

کافه‌تونز چیست؟

کافه‌تونز یک سرویس پخش موسیقی دلخواه در یک مکان عمومی است. سازنده‌های این سرویس درباره آن می‌گویند: «کافه‌تونز یک نرم‌افزار موبایل است که کاربران آن می‌توانند هر جایی که این امکان را می‌دهد به آهنگ‌ها رای بدهند تا آهنگی که دوست دارند پخش شود.» در یک طرف این سرویس، صاحبان مکان‌هایی نظیر کافی‌شاپ، رستوران، هتل و... وجود دارند که باید نرم‌افزار مبتنی بر سیستم‌عامل ویندوز کافه‌تونز را روی رایانه‌های خود نصب و آهنگ‌های خود را با پلیر مخصوص کافه‌تونز پخش کنند. در طرف دیگر، کاربران این سرویس قرار دارند که اپلیکیشن مخصوص کافه‌تونز را که اکنون فقط برای اندروید توسعه داده شده، روی تلفن ‌هوشمند خود نصب می‌کنند. به‌ محض ورود هر کاربر به مکانی که از نرم‌افزار کافه‌تونز برای پخش موسیقی استفاده می‌کند، نام و موقعیت جغرافیایی آنجا با اتصال به شبکه وای ـ فای مکان روی تلفن مشتری نمایش داده می‌شود و به دنبال آن فهرست آهنگ‌هایی که در حال پخش است برای فرد ظاهر می‌شود. کاربر می‌تواند به هر یک از قطعه‌های موسیقی که در فهرست پخش آن مکان وجود دارد، رای مثبت یا منفی بدهد و با این کار اولویت پخش موزیک‌های دلخواه خود را در محیط افزایش دهد. تصورش را بکنید ده مشتری در یک کافی‌شاپ از کافه‌تونز استفاده کنند و چهار تای آنها به یک قطعه رای مثبت بدهند، آن‌گاه قطعه موردنظر زودتر از بقیه دوباره پخش می‌شود. با رای منفی عکس این قضیه اتفاق می‌افتد. در آینده نه‌چندان دور قرار است نام و سبک موزیک‌های اماکن عضو کافه‌تونز در این اپلیکیشن نمایش داده شود تا کاربران بتوانند براساس سلیقه موسیقایی خود جایی را انتخاب کنند که از موزیک آن لذت بیشتری می‌برند. در واقع با کافه‌تونز مشتریان می‌توانند کنترل موزیک محیطی را که به آن مراجعه می‌کنند و پاتوقشان است در دست بگیرند و از آن لذت ببرند.

نظرتان درباره این ایده چیست؟ پیشنهادها و انتقادهای خود را در زمینه تلاش این هفته با ما در میان بگذارید. کلیک حرف‌های شما را به گوش سیاوش احمدپور می‌رساند. شاید در آینده نه‌چندان دور یکی از اعضای طرح او شدید! علاوه بر این،‌ کلیک دست افرادی که توانسته‌اند ایده دانش‌بنیان خود در فضای آی.تی را به یک کسب و کار تبدیل کنند به گرمی می‌فشارد. ما را از شنیدن ایده‌‌های خود محروم نکنید، کلیک بی‌صبرانه منتظر شماست!

شماره پیامک: 300011226 آدرس ایمیل: Click@jamejamonline.ir

رامین فتوت / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)