بیمارانی که نباید روزه بگیرند

به گفته یک فوق تخصص غدد، بیماران دیابتی تیپ یک، زنان باردار دیابتی و نیز بیمارانی که سه ماه قبل از ماه رمضان متوجه افزایش و افت قندخون خیلی شدید شده‌اند، همچنین آن‌ها که از وضعیت افت قندخونشان اطلاع ندارند، به هیچ وجه نباید روزه بگیرند.

کد خبر: ۵۷۸۸۹۶

به گزارش مهر، دکتر پروین لایق گفت: شرط روزه‌داری بیماران دیابتی این است که قندخونشان کنترل شده باشد و طی مدت روزه‌داری در روز، هر دو تا ۵ساعت میزان قند خونشان بررسی شود.

عضو مرکزتحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد افزود: آن دسته از بیمارانی که جزو گروه کم‌خطر دیابت بوده و با رژیم غذایی کنترل می‌شوند و ‌‌نهایت از داروهایی مانند متفورمین استفاده می‌کنند، به شرط اینکه میزان قند خونشان کنترل شده باشد، می‌توانند روزه بگیرند.

استادیار دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد درباره روزه‌داری بیماران دیابتی با ریسک متوسط اظهار کرد: این افراد بطور معمول داروهای تحریک ترشح انسولین مصرف می‌کنند که در صورت روزه گرفتن باید داروهایی مانند نوونورم و نیوبت برای استفاده آن‌ها انتخاب شود که انسولین با شدت کمتری تحریک شود و طول اثر کوتاه تری داشته باشند.

لایق همچنین با تأکید بر اینکه حین روزه‌داری کنترل منظم قندخون برای فرد دیابتی بطور حتم انجام شود، خاطرنشان کرد: این گروه از بیماران با ریسک متوسط در صورتی می‌توانند روزه بگیرند که دیابتشان کنترل شده باشد، و هنگام روزه‌داری فعالیت شدید نداشته باشند و ورزش کردن را حداقل به دو ساعت بعد از افطار موکول کنند.

عضو مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم‌پزشکی مشهدبا اشاره به اینکه اگر محدوده قند فرد دیابتی بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ باشد، جزو بیماران پرخطر محسوب می‌شوند، عنوان کرد: نارسایی کلیه، عوارض مختلف قلبی و مغزی، مشکل عروقی در اندام‌ها، برای این بیماران متصور هستیم و از این رو توصیه به روزه گرفتن آن‌ها نمی‌شود؛ بویژه اگر داروهایی مانند انسولین و سولفونیل اوره مصرف و بیشتر تنها زندگی می‌کنند، چون اگر ناگهان قند خونشان بیفتد، کسی نیست که آن‌ها را به اورژانس برساند.

وی گفت: بیماران دیابتی تیپ دو در صورت روزه‌داری با شرط کنترل میزان قند خون از مصرف غذاهای پرچرب و کربوهیدرات بطور کلی پرهیز داشته باشند و بهتر است زمان افطار، از کربوهیدرات‌های ساده و زمان سحر از کربوهیدرات‌های پیچیده که آرام قند را آزاد می‌کنند، مصرف کنند.

لایق در عین حال خاطرنشان کرد که دیابتی‌های روزه‌دار چنانچه دچار افت قند خون زیر ۶۰ و افزایش قند خون بالای ۳۰۰ شدند، به هیچ وجه روزه خود را ادامه ندهند و بلافاصله افطار کنند.

این فوق‌تخصص غدد، نوسان میزان قند خون برای یک روزه‌داری عادی را بین ۶۰ تا ۱۲۰ اعلام کرد و درباره علایم کاهش میزان قند خون گفت: تپش قلب، تعریق، رنگ‌پریدگی، احساس ضعف زیاد و در صورت شدت افت قندخون کاهش سطح هوشیاری از علایمی است که اگر بیمار دیابتی روزه‌دار مشاهده کرد، باید روزه خود را افطار کند