لیندا، بید‌مجنون خانگی

این گیاه به نخل دم‌اسبی و لیندا مشهور است. بومی جنوب‌غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ‌های آن باریک، کشیده، ضخیم و مقاوم، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ‌ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر‌رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ‌ها به طرف پایین به‌خصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می‌شود و شکل عجیبی به خود می‌گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می‌کند.نگهداری این گیاه برای افراد مبتدی آسان است و فقط توجه داشته باشید که با بالارفتن سن و رشد گیاه از ساقه آن جوانه‌هایی شروع به رشد می‌کند که فورا باید هرس شود.  این جنس از گیاه دارای ۲۴ گونه از درختچه‌ها و درختان همیشه سبز است. طول برگ‌های این گیاه تا دو متر و عرضش کمتر از ۲.۵سانتی‌مترمی‌رسد. رنگ‌برگ‌ها سبز تا سبز مایل به تیره است و رنگ گل‌های آن سفید مایل به کرم بوده و به‌ندرت و فقط روی گیاهان قدیمی‌تر به‌خصوص در فصل تابستان ظاهر می‌شود. با رشد گیاه، قد آن به‌طور قابل‌توجهی بلند می‌شود و ظاهری شبیه درخت بیدمجنون کوچک به خود می‌گیرد.‌ گل گیاه لیندا به رنگ سفید مایل به کرم است و به‌ندرت و فقط روی گیاهان مسن به‌خصوص در تابستان ظاهر می‌شود.‌ لیندا گیاهی نسبتا مقاوم است و تنها حساسیت آن آبیاری بیش از حد است زیرا به‌دلیل ذخیره آب درون ساقه خود از آبیاری بی‌نیاز است. با وجود این خیلی آهسته رشد می‌کند‌.

نور
لیندا در بهترین زمان نیز به آرامی رشد می‌کند و ممکن است حتی در سایه نیز به رشد خود ادامه دهد اما برای ادامه حیات و موفقیت در رشد به نور خورشید نیاز دارد. با تامین نور متوجه خواهید شد که برگ‌های گیاه رشد کرده و درخشان‌تر شده‌اند، پس نور بیشتر برابر با رشد بیشتر خواهد بود. برای نگهداری لیندا در آپارتمان باید مکانی را در‌نظر گرفت که نور مستقیم خورشید به جز ماه‌های تیر و مرداد روزانه چهار ساعت یا بیشتر در آنجا بتابد. 

آبیاری
در پایه نخل لیندا ساقه‌ای متورم و بسیار ضخیم وجود دارد که ظاهری چوبی داشته و مخصوص ذخیره‌سازی آب است و در دوران خشکسالی از گیاه حمایت می‌کند. حداقل چند بار در ماه گیاه باید آبیاری شود. لیندا می‌تواند تا یک‌سال آب را در پایه خود نگهداری کند بنابراین آبیاری بیش‌از حد منجر به نابودی گیاه خواهد شد. بهتر است رطوبت خاک پایین باشد و خاک گلدان در میان دو آبیاری کاملا خشک شود. در فصل رشد گیاه لیندا بهتر است آبیاری هر‌سه هفته یک‌بار انجام شود.

رطوبت
اگر رطوبت لیندا خیلی کم باشد لبه‌ها و نوک برگ گیاه قهوه‌ای خواهد شدودرغیر این‌صورت رطوبت بیش از حد مهم نیست. در طول سال به هفته‌ای یک‌بار غبارپاشی نیاز دارد اما در دمای زیر۱۰درجه نباید غبارپاشی کرد. 

کوددهی
کوددهی سبک و کم در فصل بهار و زمستان برای یک‌بار در هفته نیاز لیندا است. کود مایع نیز برای این گیاه عالی خواهد بود.

خاک
لیندا خاک لیمونی را دوست دارد. خاک لوم یا لیمونی که متخصصان برای رشد لیندا توصیه می‌کنند ترکیبی از خاک رس، شن و مواد آلی است. این خاک معمولا در بیابان‌های مکزیک وجود دارد و بسیار سبک است. البته باغبان‌ها با روش‌های مختلفی، خاک ترکیبی تهیه می‌کنند. این مخلوط دارای ارزش تغذیه‌ای بسیار بالایی برای رشد گیاه است.

دما
برخلاف دیگر گیاهان خانگی، لیندا شرایط سخت را می‌پذیرد، به آن معنا که می‌تواند تا دمای تقریبا زیر صفر را قبول کند. دمای کمتراز۷درجه سانتی‌گراد هدف گیاه است اما با دمای بالا تا ۲۱ درجه سانتیگراد نیز طاقت می‌آورد.حرارت بالا را دوست دارد اما با حرارت متوسط نیز سازگار است. در دامنه دمایی ۱۲ تا ۲۱ درجه رشد کرده و به سرما حساس است.