گزگز پا‌ها را جدی بگیرید

به گزارش جام جم آنلاین از ایرنا، متخصص مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی فسا در مورد این نشانه‌ها که از آن به عنوان بیماری «گیلن باره» نام می‌برند گفت: این بیماری اغلب ۲ تا سه هفته پس از ابتلای فرد به صورت یک بیماری فلج کننده بروز می‌کند، ابتدا فرد احساس گزگز و مورمور شدن از کف پا‌ها و نواحی زیر ساق پا کرده و سپس در دست‌ها نیز این حالت احساس می‌شود.

دکتر کاوه کاشانی، اظهار داشت: بیماری گیلن‌ باره ممکن است، قسمت‌های مختلف بدن را فلج کند، فلج اعضا ابتدا از پا‌ها شروع می‌شود و ضعف به طور صعودی بالا می‌رود، فلج شدن اندام‌ها برای بسیاری از بیماران با ترس و نگرانی زیادی همراه است.

وی بیان کرد: در بعضی از موارد بیمار دچار فلج صورت هم می‌شود به طوری که هنگام صحبت کردن صورت بی‌حرکت می‌ماند.

این متخصص مغز و اعصاب اضافه کرد: از زمان شروع بیماری تا زمانی که فرد کاملا فلج شود، ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد، در این بیماری ممکن است عضلات تنفسی نیز درگیر شده و بیمار دچار عدم توانایی در تنفس کامل شود.

کاشانی گفت: گیلن باره یک بیماری درگیری اعصاب محیطی است که با اختلال سیستم ایمنی اعصاب محیطی بروز پیدا می‌کند، ولی هنوز به طور دقیق، علت این بیماری معلوم نیست، اما به عنوان عامل اصلی و یا زمینه ساز بروز این بیماری، می‌توان از انواع عفونت‌ها مانند عفونت‌های تنفسی، گوارشی، ذات‌الریه و یا بیماری‌هایی مانند اسهال‌های عفونی، جراحی‌ها، ضربات و تصادف‌ها نام برد.

به گفته وی، این بیماری ظرف یک تا چهار هفته پیشرفت می‌کند و بعد از گذشت چهار هفته به حداکثر پیشرفت خودش می‌رسد و بیماری ممکن است یک یا ۲ هفته قبل از بروز علائم اصلی با نشانه‌هایی ساده مانند اسهال، سرماخوردگی و آنفلوآنزا ظاهر شود و با پیشرفت آن کار به فلج اعضا برسد.

وی ادامه داد: با وجود این که در بیشتر مواقع، بیماری بهبود پیدا می‌کند، اما نباید آن را دستکم گرفت، در واقع گیلن باره جزو آن دسته از بیماری‌هایی است که به عنوان اورژانس مغز و اعصاب در نظر گرفته می‌شود.

کاشانی بیان کرد: بیشتر افراد مبتلا به این بیماری بهبود پیدا می‌کنند و دوباره می‌توانند راه بروند، اما به طور معمول مدت درمان طولانی است و حتی ممکن است یک تا ۲ سال طول بکشد.

متخصص مغز و اعضاب دانشگاه علوم پزشکی فسا افزود: نمی‌توان سن را در بروز این بیماری دخیل دانست، اما بروز گیلن باره در دهه سوم و چهارم زندگی شایع‌تر است، سن در روند بهبود بیماری تاثیرگذار است، جوان‌تر‌ها قدرت ترمیم‌پذیری بیشتری دارند و زودتر بهبود پیدا می‌کنند.