سریالی که بدون سرو صدا کارش را شروع کرد و نوروز 90 را به یکی از خاطرهانگیزترین تعطیلات تبدیل کرد.
بدون شک کلکلها و عادتهای کلامی و رفتاری نقی معمولی با بازی محسن تنابنده و ارسطو با بازی مهرانفر در این گلکردن تاثیر بسزایی داشت و توانستند این موقعیت را در سریهای بعدی پایتخت که حالا به چهارمین مقصد خود رسیده است، حفظ کنند.
مهرانفر از سال 1378 اجرای حرفهای تئاتر را آغاز کرد. این بازیگر برای اولین بار در فیلم «نان، عشق و موتور 1000» به سینما وارد شد و پس از آن در فیلمهای «اقلیما»،«حقیقت گمشده» ، «درباره الی»، «کلبه» و « آتشبس» بازی کرد.
همچنین بازی در تئاترهایی همچون «همه چیز درباره آقای ف»، «فنز»، «قهوه تلخ»، «شکلک» «17 دی کجا بودی؟» و... را هم در کارنامه کاری خود دارد. حضور او اما در تلویزیون کمرنگتر است. با این حال خودش اشاره میکند که این رسانه را حالا بیشتر ترجیح میدهد.
چراکه فرصت خوبی برای پرداختن به یک نقش را در اختیار بازیگر قرار میدهد. او در این مصاحبه همچنین به نقش ارسطو پرداخته است، اما از زاویهای دیگر:
به نظرم شخصیت شما در زندگی هم مثل برخی از کمدینهای کشورمان با آنچه روی آنتن یا بر پرده سینما از آنها سراغ داریم، فرق میکند؟
نمیدانم شاید اینطور باشد، اما من هیچ تلاشی نمیکنم که در زندگی خودم شکل دیگری باشم. نمیدانم چقدر آدم بامزهای در زندگی و ارتباط با دیگران هستم. البته با دوستانم میگویم و میخندم، اما در مواجهه با کسانی که تنها یک یا دو بار با آنها برخورد دارم کمی طول میکشد با آنها صمیمی شوم.
پایتخت حالا دیگر سریالی باسابقه است. از میان چهارگانه پایتخت کدام یک را خودتان بیشتر دوست دارید؟
همه را دوست دارم.
کدام را بیشتر؟
سه و چهار را بیشتر دوست دارم.
بازی خودتان در کدامیک برایتان جالبتر است؟
بازی خودم را در سری دوم بیشتر میپسندم، اما بهطور کلی سه و چهار پایتخت انگار کاملتر شده زیرا بودجه بیشتری برای آن تعریف شده است بنابراین بسیاری از ایدههایی که گروه سازنده داشتهاند، امکان عملی شدن پیدا کرده است. به نظرم «پایتخت» به بلوغ رسیده است.
نقش ارسطو هم به این بلوغ و تکامل رسیده است؟
در سری سوم از مازندرانی بودن فاصله گرفته است آن هم به دلیل سفرهای خارجی که رفته. فکر میکنم در سری چهارم توانستهام تلاشی که از سری سوم شروع کردم مبنی بر دقیقتر صحبت کردن را کامل کنم.
سریالهای دیگر تلویزیون در ماه رمضان را هم دیدید؟
متاسفانه چندان فرصت نشد.
بهطور کلی چطور؟ سریالها و برنامههای تلویزیون را دنبال میکنید؟
گهگاهی بله.
کدام یک از آنها اخیرا توجهتان را جلب کرد؟
چون کامل آنها را دنبال نکردم نمیتوانم قطعی نظر بدهم. چون اعتقاد دارم نباید با چند قسمت درباره یک اثر قضاوت کرد اما درباره دردسرهای عظیم 2 که بخشی از آن را دیدم، میتوانم همین را بگویم که کارگردانی دقیقی داشت و بازیگران هم خوب
ظاهر شدند.
به نظر میرسد گرایشتان به بازی در تلویزیون زیاد نیست...
نه اینطور نیست، من همه مدیومها را دوست دارم. اگرچه قبلا تئاتر و سینما را ترجیح میدادم.
حالا نظرتان تغییر کرده است؟
حالا فکر میکنم تلویزیون موقعیت بیشتر و بهتری برای دیده شدن و مورد بررسی قرار گرفتن، دارد.
چرا؟
میتوان در این رسانه یک شخصیت را با فراز و نشیبهای بیشتری بازی کرد. اما یک فیلم سینمایی 90 دقیقه است و نمیتوان هم پیشبینی کرد که آن نقشی که مد نظرت هست به تو پیشنهاد بشود.
فضای این مدیوم (سینما) برای شوخی کردن چطور است؟
بهطور کلی باید در شرایط سینما، تلویزیون و حتی تئاتر تجدیدنظر شود. دست هنرمند آنطور که باید برای شوخی کردن باز نیست. هنرمندان از سانسور بیش از حد بر همه چیز همواره رنج برده و
میبرند.
احساس نمیکنید که شاید بعد از گذشت چهار سری از پایتخت ارسطو دیگر به کلیشهای برای معرفی شما از سوی مخاطبان تبدیل شده است؟
همیشه این نگرانی را دارم.
برای پرهیز از این اتفاق چه کردهاید؟
واقعیت این است که من بعد از سریال پایتخت در سریال «شاهگوش» و فیلم «ایران برگر» بازی کردم. شنیدم که عدهای درباره ایران برگر این نظر را داشتند که کاراکترم شبیه ارسطوست. در شاهگوش هم ابتدا افرادی همین نظر را داشتند. در حالی که خودم همیشه تلاش میکنم شخصیتی که در آن کلیشه شدهام را در نقشهای دیگر جا نیندازم.
سعی میکنم بهگونهای ایفای نقش کنم که تماشاگر ارسطو را نبیند. حال نمیدانم چقدر در این مسیر موفق هستم. سختی کار من در این است که بالاخره مخاطبان زیادی پایتخت را دیدهاند. این کاراکتر را با تمام ویژگیهایش در ذهن دارند و به خاطر سپرده اند. ضمن این که تماشای سریال را با شوق و اشتیاق دنبال کردهاند. بنابراین جزئیات در چنین شرایطی بیشتر هم دیده میشود. البته برای من بازیگر بسیار خوشحالکننده است. با این حال خیلی وقتها برایم عجیب که آنها تا این حد
جزئینگر هستند.
آیا از این نظرات، خط هم میگیرید؟
بله. من و بقیه اعضای گروه خوشحال میشویم که آنچه در سکانسی یا بخشی از کار مد نظر داشتیم، دیده شده است.
در فضای مجازی هم ظاهرا فعال هستید، چون دیدهام که عکسهای زیادی را از پشت صحنه پایتخت در طول کار منتشر میکردید.
بله.
درباره مصوبه شورای نظارت مبنی بر برخورد با هنرمندانی که تصاویر یا مطالب هنجار شکن هم منتشر میکنند نقطه نظری دارید؟
ما هنجارشکنی نکردیم (با خنده).
منظورم نگاه کلیتان به اجرایی شدن این طرح است. آیا آن را در حوزه حریم خصوصی میدانید؟
نمیتوانم در اینباره دقیق نظر بدهم. حتی فکر میکنم هیچکس نمیتواند در این باره بدرستی نظر بدهد. اما معتقدم که آنچه بهعنوان تکنولوژی وارد میشود نباید مورد مقابله قرار بگیرد. بلکه باید ورودش را پذیرفت اما آن را مال خود و درونی کرد. درباره شبکههای اجتماعی هم باید چنین برخوردی وجود داشته باشد. چه بهتر که از همان ابتدا آن را بخوبی بتوان شناخت و درست هدایت کرد.
اگر دنبال برخورد با آن باشیم. مثل این است که دیواری روبهروی خود میبینیم. نسل جدید خواهان فضای مجازی است. به نظرم هر چیزی خوبیها و بدیهای خود را دارد که باید شناسایی شود. در دورهای با فیسبوک مخالفت و این شبکه فیلتر شد، اما بعدها به این نتیجه رسیدیم که حتی اگر جلوی یک شبکه گرفته شود بقیه را نمیتوان کاری کرد. بنابراین سرمایه عظیمی صرف این میشود که چطور
به مقابله بپردازیم.
آیا کار جدیدی در تلویزیون یا سینما و تئاتر دارید؟
نه، چند پیشنهاد کاری داشتهام که خیلی جالب نبودهاند.
رکسانا قهقرایی - قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد