خلال پوست پرتقال چه خاصیتی دارد؟

جام جم سرا: پوست مرکبات بخصوص پرتقال، حاوی رنگدانه‌هایی است که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد. در واقع هر چه پوست میوه‌ها پر رنگ‌تر و تنوع رنگی بیشتری داشته باشد خواص ضدسرطانی بالاتری دارد.

اما نکته‌ قابل توجه آن که چون امروزه پوست بیشتر مرکبات بویژه پرتقال و نارنگی به روش مصنوعی رنگ‌آوری یا با رنگ‌های شیمیایی رنگ‌آمیزی می‌شود و برای ماندگاری بیشتر به واکس و موم‌های چرب آغشته و به سموم کشاورزی آلوده‌اند می‌تواند ترکیباتی سرطانزا را به بدن مصرف‌کننده وارد کند و موجب ناکارآمدی سیستم گوارشی، مسمومیت و عملکرد نامطلوب دو عضو سم‌زدای بدن یعنی کبد و کلیه شود.

از سوی دیگر چون پوست مرکبات مستعد آلودگی به انواع قارچ‌های ذره‌بینی است، اگر در دما و رطوبت کنترل‌شده‌ای خشک نشود به قارچ‌هایی آلوده می‌شود که می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی کبدی شود. در نتیجه تا حد امکان از پوست مرکبات برای تهیه مربا و کیک استفاده نکنید.

اگر هم اصرار زیادی به تهیه خلال پوست پرتقال دارید حتما پرتقالی را انتخاب کنید که رنگ پوستش طبیعی و فاقد واکس باشد.

ضمن این‌که هرگز خلال‌ها را در محیط مرطوب آشپزخانه و یخچال نگهداری نکنید و بهتر است خلال‌ها در یک وعده و به صورت تازه مصرف شود.

پوسته و الیاف فیبری مرکبات را هم بخورید

برخی افراد عادت دارند وقتی پرتقال، گریپ فروت، نارنگی یا لیمو شیرین را پوست می‌کنند تمام پوسته‌های فیبری نرم و سفید سطحی و الیاف میان پره‌های میوه را جدا می‌کنند و حتی بسیاری از سالمندان و والدین برای کودکانشان، پالپ مرکبات را از درون پوسته نازک و شفافش بیرون آورده و بر این باورند که این قسمت‌ها باعث ناراحتی و مشکلات گوارشی می‌شود، اما باید بدانید اگر پالپ پرتقال را بدون پوسته نازکش بخورید بهره‌ای از خواص فیبری میوه نخواهید برد زیرا نقش اصلی این پوسته لینت مزاج و لیز کردن و تحریک حرکات دودی روده و افزایش حجم مدفوع است.

در واقع خوردن تنها گوشت آبدار مرکبات به منزله خوردن آبمیوه با درصد بسیار پایین فیبر است.

بنابراین خوردن پره‌های مرکبات به صورت کامل به تمامی افراد در هر گروه سنی، بخصوص مبتلایان به یبوست و هموروئید (بواسیر) توصیه می‌شود.

موضوع مهمی که توضیح آن در خصوص قسمت‌های فیبری نرم و سفیدرنگ سطح مرکبات لازم به نظر می‌رسد آن که این قسمت‌ها با داشتن برخی از ریزمغذی‌ها، سرعت جذب قند میوه را در بدن پایین می‌‌آورد.

در حقیقت هرچه فیبر میوه بیشتر باشد ماندگاری آن در روده کمتر بوده و گلوکز آزاد شده از آن کمتر خواهد بود و به تبع قندی هم به صورت چربی ذخیره نخواهد شد. بر این اساس هر چه میوه آبدارتر باشد سرعت جذب قند آن بیشتر است که این نکته باید مورد توجه بیماران دیابتی قرار گیرد.

فاخره بهبهانی - گروه سلامت