چگونه بچه ها را میوه خور کنیم ؟

البته نیازی به گفتن نیست که میوه جایگاه مهمی در برنامه‌ی غذایی بچه‌ها دارد اما شاید یکی از دردسرهای مادران امتناع فرزندان از خوردن میوه باشد. آیا تصور می‌کنید دادن 5 واحد میوه یا بیشتر به کودکان کار سختی است؟ اگر فرزند بدغذایی دارید که از خوردن میوه فراری‌اند خواندن این مطلب را از دست ندهید.

میوه را  دم دست بگذارید

زمانی که میوه دم دست باشد کودکان بیشتر به خوردن تشویق می‌شوند. یک سبد میوه‌ی کوچک از میوه‌های مختلف مثل انگور و آلو آماده کنید و در جایی از یخچال قرار دهید که جلوی چشم باشد. همچنین می‌توانید یک  بشقاب میوه را روی پیشخوان آشپزخانه قرار دهید.

کودکان را به میوه فروشی ببرید

شاید خرید رفتن با بچه‌ها کمی مشکل باشد اما امتحان کنید. فرزندتان را همراه خود ببرید و از آن‌ها بخواهید تا میوه‌ی مورد علاقه‌شان را انتخاب کنند. وقتی کودکان در چنین شرایطی قرار گیرند احساس مسئولیت کرده و به انتخابشان نیز افتخار می‌کنند.

وقتی میوه را خودشان انتخاب و خریداری کرده باشند بیشتر به خوردن تشویق می‌شوند. چون هر چه باشد برای خریدش زحمت کشیده‌اند.

کودکان را در آشپزخانه پذیرا باشید

برخی از مادران آشپزخانه را تحریم کرده‌اند. یعنی کودکان حق ندارند پا در آشپزخانه بگذارند. برعکس اصرار کنید کودکان در انتخاب غذا و همچنین آماده کردن غذای خانواده شرکت کنند. کودکان از شرکت در تهیه غذا لذت می‌برند و غذایی را که در تهیه‌ی آن کمک کرده باشند را بیشتر می‌خورند

بچه‌های کوچک‌تری که گه گاهی وقت‌شان را در آشپزخانه می‌گذرانند بیشتر با مواد غذایی جدید آشنا شده و به چشیدن آن‌ها علاقه نشان می‌دهند. وقتی از فرزندتان می‌خواهید در تهیه ساندویچش کمکتان کند یا در تهیه سالاد یا آماده کردن سبد میوه شرکت کند بیشتر به خوردن تشویق می‌شود.

الگوی خوبی برای آن‌ها باشید

کودکان در هر زمینه‌ای از بزرگ‌ترهایشان تقلید می‌کنند. زمانی که ببینند شما با اشتها یک هلوی خوشمزه و آبدار میل می‌کنید احتمالاً او نیز به خوردن هلو با شما علاقه نشان می‌دهد. عادتهای عذایی والدین روی تغذیه‌ی کودکان نیز تأثیر می‌گذارد. معمولاً والدین هر غذایی که خود دوست دارند را تهیه می‌کنند و کودکان را از مواد غذایی که خود دوست ندارند محروم می‌کنند. ذائقه‌ی کودکانتان را محدود نکنید.  سعی کنید تغذیه مناسبی داشته باشید تا کودکان‌تان هم عادت‌های غذایی درستی در پیش بگیرند؛ زیرا آن‌ها از نزدیک شما را می‌بینند و همه‌ی عادت‌های شما روی آن‌ها نیز تأثیر می‌گذارد.

ابتکار به خرج دهید

گه گاهی وقتی برای فرزندانتان میوه می‌آورید کمی سر به سرشان بگذارید و کمی آن‌ها را لوس کنید. هلو را ورقه ورقه کرده و داخل یک پیاله دسر یا کمی بستنی بریزید. انگورها، گیلاس یا میوه‌های رنگارنگ دیگر را در سیخ‌های چوبی کرده و به کودکان‌تان بدهید. خواهید دید که این کارها باعث می‌شود به خوردن میوه‌ی بیشتر تشویق شوند.

هر چیزی برای والدین خوب است برای فرزندان هم خوب است

از همان بچگی یعنی تقریباً از 12 ماهگی، بچه‌ها را تشویق کنید که با شما و در جمع خانواده غذا بخورد. به این ترتیب یاد می‌گیرند از هر چیزی که همه‌ی خانواده می‌خورند بخورد. از همه مهم‌تر غذای خود را در جمع و در فضای پرمهر خانواده می‌خورد و از آن لذت می‌برد.

با میوه‌ها غذا درست کنید

اگر در تهیه غذا از میوه استفاده کنید همان میوه‌ها هم از تعداد واحدهایی که باید روزانه مصرف شود حساب می‌شود. سعی کنید میوه را به مواد غذایی که کودکان دوست دارند اضافه کنید مثل غلات، پیتزا یا کیک ها. 

 خودتان دست بکار شوید و کمپوت درست کنید

کودکان عاشق این هستند که میوه را در قوطی‌های آماده‌ی کمپوت بخورند. در حالت کلی کودکان کمپوت را بیشتر دوست دارند شاید به دلیل شربت آن باشد. از میوه‌ها کمپوت درست کنید و در قوطی‌های گلابی، هلو و ... بریزید. در این صورت هم کودکان میوه می‌خورند و هم شما خیال‌تان راحت  است که میزان شکر آن کنترل شده است و مواد افزودنی هم ندارد.

دسر میوه‌ای داشته باشید

بچه‌ها معمولاً دسر را دوست دارند. اگر بعد از غذا یک تکه کیک یا دسر خامه‌ای می‌خوردید چند تکه  گلابی هلو یا آلوی تازه هم به آن اضافه کنید.

پافشاری کنید

برای اینکه بچه‌ها یک ماده‌ی غذایی جدید را قبول کنند باید اصرار کنید تا آن‌را بچشند. البته با یکی دو بار مشکل حل نمی‌شود. برای اینکه یک ماده‌ی غذایی با ذائقه‌ی بچه‌ها سازگار شود باید هشت تا ده بار از آن بخورند. خسته نشوید و پافشاری کنید. گاهی پیش می‌آید که بچه‌ای عاشق غذایی هست و چند روز بعد از همان غذا متنفر می‌شود. با پافشاری هست که موفق می‌شوید تنوع غذایی ایجاد کنید و آن‌ها را به داشتن تغذیه مناسب و متنوع عادت دهید. کار ساده‌ای نیست اما شما می‌توانید. البته پافشاری در اینجا به معنای اصرار مستقیم نیست، بلکه به معنای این است که در این مورد بچه‌ها را به حال خود رها نکنید و صبور باشید.

تبیان