پیشکسوتان روی صحنه آمدند

برنامه‌ریزان مراسم افتتاحیه، سخنرانی‌های کوتاه و موثری کردند اما هنگام سخنرانی وزیر، طولانی شدن صحبت‌های سید محمد حسینی از یک طرف و آغاز پذیرایی از مهمانان در خارج از سالن از طرف دیگر باعث خروج گروه زیادی از حاضران سالن شد، به گونه‌ای که نه بخش‌های پایانی صحبت وزیر ارشاد شنونده‌ داشت و نه دست‌هایی که برای برندگان بخش مواد تبلیغی زده‌شد، قوت دست‌های اولیه را داشت.

در حالی که قرار بود طبق وعده‌های دبیر جشنواره، نام داوران در مراسم افتتاحیه اعلام شود، نامی از داوران برده نشد و معاون سینمایی هم در سخنان خود با اشاره به حضور حدود 34 داور در بخش‌های مختلف جشنواره، حضور نداشتن فیلمسازان را در این بخش به دلیل مشغله آنها در داوری برخی جشنواره‌های درجه چندم جهانی طبیعی دانست و آن را یک ارزش برای سینمای ایران عنوان کرد.

پیش از این نیز حبیب ایل‌بیگی، مدیر روابط عمومی جشنواره در تاریخ 21 دی در گفتگو با بولتن جشنواره از معرفی داوران پس از پایان کار هیات انتخاب خبر داده و گفته بود: روابط عمومی جشنواره منتظر اعلام نام داوران است اما مشخص است که کار هیات انتخاب هنوز به پایان نرسیده و بلافاصله پس از پایان کار هیات انتخاب، اسامی داوران جشنواره اعلام خواهد شد.

ابراهیم حاتمی‌کیا، عباس رافعی، محسن قاضی‌مرادی، انسیه شاه‌حسینی، مسعود اطیابی، قطب‌الدین صادقی، محسن علی‌اکبری، سیدجمال ساداتیان، شهرام اسدی، لادن مستوفی، محمد زرین‌دست و مصطفی رزاق‌کریمی برخی از چهره‌های حاضر در مراسم بودند اما هنرمندانی هم که نیامدند؛ صحبت‌های امیدوار کننده و مهمی را از دست دادند. جواد شمقدری معاون امور سینمایی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلا‌می با نگاهی مثبت به تحولات سینما از یک سو بر تولید فیلم‌های سیاسی تاکید کرد و از دیگر سو فیلم «به رنگ ارغوان» را نمونه‌ای مثال زدنی از چنین فیلم‌هایی دانست. وی تصریح کرد که باید آستانه تحمل را بالا ببریم و در این زمینه بر 3 محور تاکید کرد؛ اعتماد، مشارکت و همدلی. شمقدری با اشاره به نمایش فیلم‌های توقیفی در جریان جشنواره فیلم فجر گفت: «هر فیلمی که از معاونت امور سینمایی مجوز بگیرد، به این معنا نیست که کاملا مورد تایید معاونت سینمایی است، بلکه اعطای مجوز فرصتی برای دیده شدن فیلم‌هایی است که حاصل کار یک گروه هنری است؛ به این دلیل امکان دیده شدن برخی فیلم‌ها به وجود نمی‌آمد، اما حرف ما این است که یک فیلم با تاکید براین‌که مسوولیت آن به عهده کارگردان سازنده‌اش است، اثری است که می‌تواند نمایش داده شود و مورد ارزیابی عموم قرار بگیرد.»

تقدیرهای شیرین از چهره‌های پیشکسوت

افتتاحیه جشنواره بیست و هشتم محلی برای عمل کردن مسوولان جدید سینمایی به بدقولی‌های حامیان مالی جشنواره در سال گذشته بود. به این ترتیب با اهدای خودرو‌هایی که این حامیان سال گذشته قول آن را داده بودند -البته از جیب جشنواره امسال - سرنوشت جوایز دوره قبلی پس از یک سال ختم به خیر شد.

در این مراسم از علی کسمایی پیشکسوت دوبله، ابراهیم رضایی از پایه‌گذاران لابراتوار، محمدمهدی جعفری مدیر موسسه قرن 21، اصغر شاهوردی صدابردار سینمای ایران، داریوش ارجمند بازیگر سینمای ایران، محمدتقی پاکسیما مدیر فیلمبرداری، زنده‌یاد امیر قویدل کارگردان پیشکسوت، اسحاق خانزادی صدابردار، رضا برجی عکاس و محمدصادق آذین مدیر تولید پیشکسوت با اهدای جوایزی تقدیر شد. نکته جالب این‌که از داریوش ارجمند سال 1379 نیز در مراسم افتتاحیه جشنواره تقدیر شده بود که البته این نوع دوباره‌کاری‌ها در جشنواره‌هایی مانند فجر و کودک مسبوق به سابقه است.

معرفی برگزیدگان بخش مواد تبلیغی

در بخش پایانی این مراسم برگزیدگان بخش مواد تبلیغی جشنواره معرفی شدند. در بخش عکس احمدرضا شجاعی و عبدالله عبدی‌نسب به ترتیب برای فیلم‌های «پسر تهرونی» و «استشهادی برای خدا» لوح تقدیر دریافت کردند و سیمرغ این بخش نیز به محمد فوقانی برای فیلم «پستچی سه بار در نمی‌زند» تعلق گرفت. در بخش پوستر ضمن تقدیر از قباد شیوا برای پوستر «یک وجب از آسمان»، سیمرغ جشنواره به سحر صبا برای طراحی پوستر فیلم «در میان ابرها» اختصاص یافت. در بخش طراحی گرافیک محیطی سیمرغ به امیرشیبان خاقانی برای «نیش زنبور» تعلق گرفت و در بخش آنونس، آرش معیریان برای «احضارشدگان» سیمرغ دریافت کرد و آخرین سیمرغ این بخش نیز به مسعود آقاباباییان برای تیزر «آخرین ملکه زمین» اهدا شد.

بازتاب نمایش فیلم‌های جنجالی در جشنواره

انتخاب 2 فیلم توقیفی برای نمایش در روز اول به این دلیل بود که جشنواره از روز اول پرتوان و پر قدرت حرکت خود را آغاز کند اما عدم حضور ابراهیم حاتمی‌کیا در نشست خبری فیلم خود، بخشی از این توان را گرفت. تهمینه میلانی هم در جلسه نقد و بررسی فیلم خود گفته من در این فیلم به مساله بزهکاری زنان بسیار دلسوزانه نگاه کردم. من در این فیلم از مشاوره دوستان روان‌شناس و جامعه‌شناس بسیاری استفاده کردم. می‌خواستم با این فیلم همدلی جامعه را به سمت آدم‌های آسیب دیده برانگیزم. زندگی این زنان این‌گونه نیست که شما از دیدن آن لذت ببرید. ولی کوشیدم قصه فیلم را به گونه‌ای تعریف کنم که برای مخاطب جذاب باشد. او در خصوص توقیف فیلم خود نیز اظهار داشت: 3 سال جلوی نمایش این فیلم را گرفته بودند. با توجه به شرایط سینمای ایران که در آن دست کارگردان و تهیه‌کننده عملا بسته است، نباید توقع نمره 100 را داشته باشیم و دنبال ایده‌آل نباشیم.

رضا استادی