کودکی اعجوبه در رادیو

همکاری یاحقی جوان با رادیو در ارکستر حسین یاحقی تا 15 سالگی وی ادامه داشت. وی در 16 سالگی توانست خود ارکستری را راه‌اندازی کند و در 18 سالگی به واسطه پنجه و آرشه نرم‌ و توانمندی، چیره‌دستی و مهارتی که در نوازندگی ویلون داشت، از سوی داوود پیرنیا، موسس برنامه گل‌ها دعوت شد تا با برنامه‌ گل‌های رادیو که استادانی چون صبا، مرتضی محجوبی و ادیب خوانساری در آن همکاری می‌کردند، همراه شود.

نوازندگی استادانه یک جوان 18 ساله در برنامه برگ سبز 36 با همراهی آواز ماهرانه استاد بی‌بدیل، اسماعیل ادیب‌خوانساری در دستگاه شور، اجرایی فراموش نشدنی را در رادیو رقم زد و این امر آغازی شد بر کار آهنگسازی یاحقی. وی در 20 سالگی سال 1334 و در اوج جوانی اولین آهنگ کلاسیک خود را در آواز شور و با شعری از نواب صفا با نام «ای امید دل من کجایی» با ارکستر رادیو و صدای بنان اجرا کرد که یکی از ماندگارترین کارهای او در زمینه آهنگسازی محسوب می‌شود که شهرت وی را در موسیقی دوچندان کرد.

پرویز یاحقی در 27 سالگی نه تنها از تک‌نوازهای برنامه‌ها و ارکسترهای رادیویی بود، بلکه از چهره‌های ثابت برنامه‌های موسیقی رادیو محسوب می‌شد و بسیاری از کارهایش را خود رهبری می‌کرد و با بزرگانی چون روح‌الله خالقی، مرتضی محجوبی، نواب صفا و بیژن ترقی همکاری بسیار نزدیکی داشت.

پس از مرگ داوود پیرنیا و تغییر برنامه‌های موسیقی رادیو گرچه یاحقی از هنرمندانی نبود که از رادیو فاصله بگیرد، اما دیگر آن ارتباط تنگاتنگ را با رادیو نداشت، ولی همچنان از جمله هنرمندان موسیقی در رادیو محسوب می‌شد و به عنوان شخصی صاحب سبک در نوازندگی ویون مطرح و در روزنامه‌ها و مجلات بسیار خبرساز بود.

بین سال‌های 50 تا 56 با تغییر کلی ساختار برنامه‌های رادیویی ارتباط یاحقی با رادیو کم و کمتر و در نهایت قطع شد و از این زمان یاحقی به ضبط آثار خود روی آورد. وی پس از دوره‌ای انزوا در 11 اسفند سال 1385 در سن 71 سالگی در خیابان نیلوفر تهران درگذشت.

الهام نادری‌فرید