2 لکه ننگ روی پیشانی اسرائیل 

محمود کریمی، مداح اهل بیت در برنامه به افق فلسطین درخصوص حسی که نسبت به دیدن مصیبت‌های مردم غزه داشته، این‌طور بیان کرد: آن‌قدر این حس‌ها زیاد است که آدم نمی‌داند از کجا شروع شده. این حس را فقط در زمان نسل‌کشی بوسنی تجربه کردم که کاری از ما برنمی‌آمد. من از نظر این‌که مداح هستم، با عواطف مردم بیشتر در تماس هستم و روضه‌های خود سیدالشهدا هم بیشتر این است که بر محور عاطفه می‌چرخد. این مسأله بحث طولانی دارد اما در ابتدا می‌خواهم چند موضوع کوتاه را مطرح کنم؛ اول این‌که تعریف جامع و کاملی از حزب‌اللهی و انقلابی داشته باشیم. بر لاف نگاه بعضی‌ها که فکر می‌کنند حزب‌اللهی و انقلابی کسی است که ریش بلند و جای مهر داشته باشد، یقه را تا بالا بسته باشد و تسبیح دستش باشد و هرکسی نقد کند به سمتش حمله کند، نه باید بگویم این حزب‌اللهی نیست. اگر هم تعریف شخصی از حزب‌اللهی این باشد، نه من حزب‌اللهی نیستم. حزب‌اللهی کسی است که رضای خدا را در‌نظر می‌گیرد و برای رضای خدا کار می‌کند و در جهت خدمت به بندگان خدا تلاش می‌کند. انقلابی هم به همین شکل کسی نیست که پرخاشگر باشد، بلکه کسی است که به سمت خوبی منقلب می‌شود و از جهت رفاهی و فرهنگی، این تعریفی از حزب‌اللهی و انقلابی است که کوتاه است. این‌که می‌خواهم بگویم این است که ایران برای همه ایرانیان است؛ چه در ایران باشند چه نباشند؛ کما این‌که فلسطین برای همه فلسطینیان است چه در خود فلسطین باشند یا نباشند. یعنی اگر تمام عالم صهیونیست شوند و یک فلسطینی در عالم موجود باشد، فلسطین برای اوست.

وی ادامه داد: ایران هم برای ایرانیان است. این‌طور نیست که بگویی رسانه برای من است، جغرافیا برای کسی دیگر است. به قول مرحوم دکتر حسابی، دل هر ایرانی که برای ایران نمی‌تپد، بهتر است نتپد. کشوری که ما داریم، یک سابقه طولانی دارد که اصلا بخواهیم با برخی کشور‌ها مثل آمریکا مقایسه کنیم، خنده‌دار است. زمانی که آمریکا کشف شد، ۷۰۰ سال قبلش فردوسی ما از دنیا رفته بود، ۳۰۰ سال قبلش حافظ از دنیا رفته بود. اگر سابقه تمدنی خودمان را حساب کنیم، قابل قیاس نیست. امام‌(ره) از بدو وجود این رژیم اشغالگر، اعلام خطر کردند و گفتند که سرطانی است. در واقع اسکن کرده بودند اما از بیرون معلوم نبود. این غده است که به‌ یک جایی رسید تا دهان باز کند. الان همه دنیا به حرف حضرت امام و مردم ما رسیدند. این تصاویری که از غزه می‌آید، یکی از وجهه‌های این مبارزه است. برای یک ظالم که به ظلم معروف است، نشان دادن ظلمش درد کمتری برایش دارد تا این‌که شکستش را به او نشان دهند. ظلمش سابقه دارد و می‌گوید مثل قبل است اما شکستش را نمی‌تواند بگوید مثل قبل است. می‌گوید افکار دنیا را از شکستی که خوردم برمی‌گردانم. یعنی دو لکه ننگ روی پیشانی اسرائیل است. برای همین این صبر مردم غزه باعث شد که ظلم اسرائیل نشان داده شود.

کریمی گفت: تصور کنید اگر در روز‌های اول طوفان‌الاقصی، کشور‌های دیگری می‌آمدند عکس‌العمل مستقیم نشان می‌دادند و اسرائیل وارد گارد مظلوم‌نمایی می‌شد و همه دنیا می‌گفتند چکار با اسرائیل دارید. صبر مردم غزه باعث شد که افرادی که حتی نمی‌دانستند فلسطین کجاست و چیست یا حتی فکر می‌کردند فلسطین یک گروه تروریستی است، آگاه شوند. در هر صورت، غزه با خاک یکسان می‌شد. چه بسا حمله‌ها سنگین‌تر از این می‌شد. ولی در این مظلومیت مردم غزه، همه دنیا داد می‌زنند و علیه دولت‌های‌شان فشار می‌آورند. مهم این است که در یک نظام یا کشور مردم با حاکمیت باشند. ‌امیرالمؤمنین‌(ع) هم می‌فرمایند که مالک مردم را داشته باشد، کاری به خواص نداشته باش، رضای مردم به درد تو می‌خورد. برای همین به‌مرور همه‌چیز برای مردم روشن شد. برای همین سخنرانی سیدحسن نصرا...، چهار میلیارد بازدیدکننده داشت که آمار خیلی عجیب و غریبی بود. به مرور فلسطین شناخته شد، حداقلش این است که پرچم فلسطین دیگر شناخته شده است و با دیگر پرچم‌های مشابه متمایز است و فهمیدند که یک کشور است. بعد وقتی سؤال ایجاد شود، دنبال آن ‌می‌روند تا ببینند حق با کیست؟ حق با کسی است که یک کوچه آن طرف‌تر را می‌زنند فوری سوار هواپیما می‌شود و از سرزمین اشغالی فرار می‌کند یا آن فردی که وقتی حتی ساختمان خانه‌اش خراب می‌شود، بچه‌هایش هم گرسنه هستند اما می‌گوید من می‌مانم و جایی نمی‌روم؟صحنه‌هایی که ما می‌بینیم آه دل مظلوم است که به سوهان ماند، ‌گر خود نبرد، برنده را تیز کند. یعنی یک بچه‌ای را می‌بینید که دستش می‌لرزد و هیچ‌کس نیست و با حالت خاصی یارب می‌گوید. این یارب گفتن این بچه به 70 سال یارب گفتن کسی که روی سجاده این را می‌گوید، برتری دارد؛ چون مظلوم واقع شده. کار اسرائیل هم تمام است چون خود مردم فلسطین به این باور رسیده‌اند. ‌امیدوارم روزی را ببینیم که همین‌جا نشسته‌ایم و این غم و غصه هم فراموش شده.

اگر حاج‌قاسم بود‌...

وی در پاسخ به پرسش مجری برنامه که گفت «به نظر شما اگر حاج‌قاسم الان بود، چکار می‌کرد»، عنوان کرد: ابتدا این را بگویم که اگر در هیأت امام حسین(ع) صحبت از دفاع از مظلوم نباشد، سکوت در برابر ظلم باشد، خودش تبدیل به ظلم می‌شود و در آن هیأت، دشمن امام حسین(ع) ‌هم سینه می‌زند و ما آن را نمی‌بینیم. باید باری برداشت. هیأت ما به این صورت است که اگر در حوزه اقتصاد، رهبری چیزی گفته باشند، باید به سمت آن برویم و کمک کنیم. یعنی مسائل روز در هیأت‌ها مطرح شود. این موضوع فلسطین به همه ربط پیدا می‌کند و حاج‌قاسم کاری که کرد، به تمام کشور‌های منطقه و مقاومت این باور را هدیه کرد که «شما می‌توانید». اگر در موضوعی می‌خواهد قله‌اش را فتح کند – در هر موضوعی – اگر تمام دانش‌اش را یک‌جا جمع کنیم و یک فصل شود، یک فصل همان باور است. کسی باور داشته باشد به قله می‌رسد. من خاطرم هست که در بحبوحه درگیری با داعش و همزمان با آن بحران یمن، من یک سؤال از حاج‌قاسم کردم که کدام جبهه از همه سخت‌تر است، چون احساس می‌کردم یمن سخت‌تر است. ‌ایشان گفتند که اتفاقا خیالم از یمن راحت است. یعنی یمن به این باور رسیده که خودش روی پای خودش بایستد. مثل فلسطین که به این باور رسیده که روی پای خودش بایستد. 

این مداح عنوان کرد: برخی در آن زمان می‌گفتند ایران در جنگ مشارکت دارد چون موشک‌های یمنی فناوری ایرانی دارد. چطور ما مشارکت داریم با فناوری یمنی اما شما نه؟ شما که بمب‌های خوشه‌ای می‌اندازید. معلوم است که مشارکت دارید. حاج‌قاسم گفت من از یمن خیالم راحت است چون خودشان را باور دارند، در یک تحریم افتاده‌اند و خودشان رشد می‌کنند. داستان محور مقاومت هم همین است چون برخی دوست دارند بگویند حماس. نه این‌طور نیست، حماس هست، جهاد اسلامی هست، مقاومت هست، یک بیداری خیلی جذابی در محور مقاومت و مردم منطقه ایجاد شده است. اگر حاج‌قاسم بود چه می‌کرد؟ این یکی از دلگیری‌های ماست. کاش بود. اما هیچ‌کدام نمی‌گوییم کاش امام زمان بود. حسرتی را که برای حاج قاسم داریم اگر برای امام زمان داشتیم، اگر آقای ما بود، اگر الان می‌رسید، چقدر خوب بود. بعد خود امام زمان می‌گوید حاج قاسم الان نیست، من هستم چرا مرا صدا نمی‌زنید. حاج قاسم شهید شد ولی خودش هم می‌گفت کاش امام زمان بود. انگار آن‌قدر که صهیونیست‌ها باور دارند که امام زمان می‌آید و می‌خواهند جلوی ایشان را بگیرند، ما خودمان باور نداریم که می‌آید و بخواهیم در مسیرش حرکت کنیم. اگر حاج قاسم هم بود همین مسیر را می‌رفت. الان فرمانده‌هایی که سپاه قدس دارد، همین قابلیت را دارند. در واقع این که بگوییم اگر حاج قاسم بود، تضعیف نیرو‌های خودمان است. من از حاج آقا یک بار درباره نیرو‌های دیگر قدس پرسیدم که گفتند خیلی عالی هستند. الان حرف ما این است که اگر امام زمان بود، چه می‌شد. دل امام زمان خون است. ما تلویزیون را روشن می‌کنیم، یک صحنه می‌بینیم و دل‌مان خوش می‌شود.

کریمی عنوان کرد: اگر کاری نمی‌توانیم کنیم در شبکه‌های مجازی باید فعال باشیم. برخی‌ها خیلی دست به عصا راه ‌می‌روند. ممکن است یک دلیلش این باشد که من یک ایرانی هستم و تابعیت انگلیس را هم دارم! اگر حرفی علیه اسرائیل بزنم، سلب تابعیت می‌شوم. یکسری فالوئر هم دارم، نمی‌توانم به آنها بگویم که اگر حرفی علیه اسرائیل بزنم در لندن مرا راه نمی‌دهند. می‌گویم نه به جنگ. حرفت را بزن چرا می‌ترسی؟ آن فردی که نه به جنگ می‌گوید خودش اهل جنگ است و در حال مبارزه و جنگ با وجدان خودش است. خودش وجدانش را سر می‌برد. نمی‌بینی؟ این بچه‌ای که از ترس می‌لرزد، پلاستیکی است؟ بمباران ندیدند، وقتی هواپیما می‌آید، این صدا حجمش بالا می‌رود و واقعا می‌خواهی زمین را چنگ بزنی. البته آمریکایی‌ها استاد جنگ با آدم‌های بی‌دفاع هستند. یک جایی را بگویید که آمریکا درگیر شده باشد با نیروی نظامی و پیروز شده باشد. اینها یک جایی را نابود می‌کنند و با ماشین زرهی وارد خانه مردم می‌شوند و بچه را هم اسیر می‌کنند. فردی که می‌ترسد می‌گوید نه به جنگ. نباید گفت نه به جنگ، باید گفت درود بر دفاع.

وی در اشاره به تصویر حمله شبانه به مردم غزه که در کنار تصویر برنامه بود گفت: لابه‌لای این تاریکی‌ها پشت پنجره که نه شمعی نه برقی و آبی است، چند بچه با خانواده‌ها نشسته‌اند و صدای پهپاد را می‌شنوند؟ وقتی ما برق خانه‌مان می‌رود، بچه کوچک داشته باشیم، اولین واکنش ما این است که می‌گوییم هیچ‌کس از جایش تکان نخورد تا بچه زمین نخورد. تاریکی محض می‌شود، بچه کوچک در اوج تاریکی، این صدای پهپاد را می‌شنود و خواب ندارد. من تصویری دیدم که موج انفجار باعث شده مفصل پای بچه از یک طرف دیگر رفته و چند پیچ خورده. یعنی ما واقعا وجدان نداریم و فقط بنشینیم حرف بزنیم؟ ما سلاح گوشی‌های‌مان را داریم، چیزی بگوییم. برخی استوری و حرف می‌گذارند که «جای شما خالی شمال!» یا سخن از بزرگان. نه، بزرگ‌ترین سخن از بزرگان این است که یار مظلوم باشیم. اگر مقابل دشمن ظالم نباشیم، سرمان می‌آید. بعضی‌ها می‌گویند نه غزه نه لبنان. یک موقع همسایه کناری ما، سراسر تهدید است باید خودمان درگیر شویم، یک وقت در محله ماست که باید همه برخورد کنیم. این‌که بگوییم هنوز به ما نرسیده و بخوانیم «ای ایران‌ای مرز پرگهر» خب دست روی دست بگذاریم که وارد مرز پرگهر می‌شوند. می‌گویند رسیدند دفاع می‌کنیم، بعد وقتی وارد شد می‌گویند هنوز به تهران نرسیده، بعد وارد کرج شد، هر وقت وارد شهر شد، محله کوچه ما و در نهایت می‌گیرد. چشم فتنه را باید از همان‌جا درآورد. 

این مداح تاکید کرد: دشمنی اسرائیل با این همه وحشیگری با همه آدم‌هاست نه فقط با انقلاب اسلامی. ما چند موجود داریم؟ جماد، نبات، حیوان و انسان که اختیار دارد. به ‌یک جایی می‌رسند که می‌گویند غیر از‌یهود، همه حیوان هستند، قیافه‌شان مثل انسان است. خواه ایرانی یا آمریکایی باشد. اینها همه را حیوان می‌بینند. این چه منطقی است؟ ما در ایران نداریم و شبکه‌های معاند هستند که این‌طور می‌گویند. می‌بینی بیش از ۲۰۰ شبکه فارسی زبان روی مردم ما کار می‌کنند. اینها عاشق ما هستن؟ ما ایرانی هستیم ما را دوست دارند؟ همه دنبال موضوع هستند و باید دنبال آن برویم. باید جذابیت ایجاد شود که قهر نکنند سمت آن شبکه‌ها بروند. ما واقعا فکر می‌کنیم ورزش نباید سیاسی شود؟ اگر سیاسی نیست چرا مارادونا را به آمریکای لاتین می‌برند؟ ما از ظرفیت ورزش استفاده نمی‌کنیم. مثلا در رقابت‌های بسکتبال آمریکا، ثانیه‌ای ۳۰۰ هزار دلار پول برای آگهی می‌گیرد چون از این ظرفیت دیده شدن استفاده می‌کند. ما در جام‌جهانی بیشترین مخاطب را داشتیم و می‌توانستیم چند مسأله روشنگرانه را زیرنویس کنیم تا برای مخاطب سؤال ایجاد شود و بررسی کند. شرایطی که الان داریم، این چند روزه هم سیدحسن نصرا... صحبت و چند موضوع جالب مطرح کرد که خود آنها هم در حال رمزگشایی هستند. این از زرنگی سیدحسن است. در حقیقت‌ ایشان گفت ما برای آمریکا آماده شدیم، اسرائیل عددی نیست. از جهتی آمریکا بچه اسرائیل است.

وی ادامه داد: دموکرات و جمهوریخواه با هم مشکل دارند اما وقتی به هم می‌رسند، علیه ما متحد می‌شوند. ما هم همین‌طور هستیم. جناح‌ها با هم مشکل دارند اما در مقابل تهدید بیرونی با هم متحد می‌شویم. وقتی به صحبت‌های سیدحسن نگاه می‌کنیم، می‌بینیم خیلی منصفانه است. الان اسرائیل کار انتحاری می‌کند. یک موضوع دیگر این‌که ارتباطی بین رحم و شجاعت، ترس و بی‌رحمی است. آدمی که شجاع است از حریف زحم خورده نمی‌ترسد. ولی اینها چون ترسو هستند از بچه‌ها هم می‌ترسند. می‌گویند بمب‌های ساعتی را از بین می‌بریم. انسانیت این نیست که فقط به فکر حیوانات باشیم، اینها انسانند که کشته می‌شوند و به جای بزرگ شدن در آرامش، با ترس بزرگ می‌شوند.