همراه با الگوهای رادیو

حمید منوچهری: من همه زندگی‌ام از رادیوست
استاد منوچهری در سال ۶۰ کارگردانی صبح جمعه با رادیو را به عهده گرفت و تا سال ۶۵ به فعالیت خود ادامه داد و بعد از آن در عصر جمعه و برنامه‌های ویژه رادیو به کارگردانی و ایفای نقش پرداخت. او هم‌اکنون با رادیو نمایش همکاری داشته و اجرای برنامه‌های نمایشی را بر عهده دارد.
حمید منوچهری می‌گوید: ۳۲ سال از بازنشستگی‌ام گذشته است، اما در حال حاضر هم کار می‌کنم. من آنچه دارم از رادیو دارم، همه زندگی‌ام از رادیو است و هنوز با همین پول کار و زندگی می‌کنم. حتی اگر یک بار دیگر هم متولد شوم باز هم رادیو را انتخاب می‌کنم و رادیو انتخاب اول من خواهد بود. دوبله حرفه اصلی‌ام است، اما رادیو را بیشتر دوست دارم.

غلامعلی امیرنوری: مفتخرم در خدمت فرهنگ و ادبیات ایران باشم
غلامعلی امیرنوری، از معدود گویندگانی است که به زبان معیار تسلط دارد .استاد نوری از سال ۱۳۳۸ کار رادیویی خود را در قالب گوینده و نویسنده با رادیو زاهدان آغاز کرد و از سال ۱۳۴۲ وارد رادیو ایران شد.او در سال‌های اخیر علاوه بر برنامه‌های فاخر رادیویی، کتاب‌های صوتی مهم با قرائت‌های صحیح فارسی نیز تولید می‌کند. استاد امیرنوری در رادیو بخش قابل ملاحظه‌ای از اشعار کهن فارسی را با خوانش صحیح اجرا می‌کند و هیچ گاه رادیو را ترک نکرد و آن را به عنوان خانه اصلی خود می‌داند. غلامعلی امیرنوری گوینده پیشکسوت برنامه‌های ادبی رادیو می‌گوید: هر کجا باشم دلم می‌خواهد که فقط در خدمت فرهنگ و ادبیات و مردم ایران باشم. رادیو خیلی خوب است، وقتی اسم رادیو می‌آید به یاد همه چیزی که تا امروز با آن زندگی کردم، می‌افتم. بالا، پایین، فضا، اینجا، میدان ارک، جاهایی که بودم و خاطرات خوب ان‌شاء‌ا... که همه سالم و باقی باشند.

شمسی فضل‌اللهی: باید به سمت کیفی‌شدن آثار پیش برویم
شمسی فضل‌اللهی بازیگر سینما، تئاتر، تلویزیون، دوبلور و گوینده رادیویی است که از سال ۱۳۴۱ در «رادیو نیروی هوایی» به عنوان گوینده نمایش‌های «داستان‌های یک شب از هزار و یک شب» فعالیت خود را آغاز کرد و از سال ۱۳۴۳ نیز در «رادیو ایران» به عنوان بازیگر نمایش‌های رادیویی فعالیت داشته ‌است. وی دوبلور شخصیت بامزی است و کماکان با شبکه‌های مختلف همکاری خود را ادامه داده است.
شمسی فضل‌اللهی یادآوری می‌کند: با توجه به این که هیچ وقت همه چیز ایده‌آل نخواهد شد، اما باید بدانید که ما مردم هستیم و برای این مردم کار می‌کنیم. به نظرم برنامه‌های رادیویی باید به سمت کیفی‌شدن پیش برود و بیشتر از نمایشنامه‌های معروف دنیا و کتاب‌های مطرح در کارها استفاده شود. من معتقدم اگر کسانی که وارد عرصه هنر شده‌اند، استعدادهایی دارند، در درونشان بوده و این استعداد خدادادی بوده است.

عذرا وکیلی: از جدیدها می‌خواهم که با عشق کار کنند
عذرا وکیلی، گوینده و مجری برنامه باسابقه سلام کوچولوست که توانست در چندین دهه به فعالیت خود ادامه دهد و خاطرات زیادی در ذهن چندین نسل از مخاطبان بر جای بگذارد. او کار خود را از سال۱۳۴۵ در رادیو با اجرای برنامه نوجوانان شروع کرد و توانست در سال۱۳۴۸ به برنامه قصه‌های شب بپیوندد. عذرا وکیلی که از سال۷۵ بازنشسته شده، اما هنوز مشغول به کار و یکی دو سالی است که کم‌کارتر شده و وقتی از او می‌پرسم، چه صحبتی با همکاران دارید، می‌گوید: من شاید پیام‌آور این خبر باشم که جوانانی که با آنها در تماس هستم، از معاون صدا علی بخشی‌زاده راضی هستند و از این که او پیگیر امور کارکنان است، ابراز خرسندی می‌کنند. نسل جدید رادیو، گروهی که جدید آمدند را که من نمی‌شناسم اما امیدوارم پرتلاش و پرکار باشند. قدر این فضا و محیط را بدانند. برای همکاران و همدوره‌ای‌های خودم هم آرزو می‌کنم که سلامت باشند. محتاج به کسی نباشیم و تا زمانی که زنده هستیم روی پای خودمان بایستیم.ما در قدیم رادیو را خانه خودمان می‌دانستیم برای همین از گروه‌جدید می‌خواهم که با عشق کار کنند.

علیرضا جاویدنیا: از راهنمایی‌های بزرگ‌ترها غافل نشدیم
علیرضا جاویدنیا این هنرمند پیشکسوت از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو و تلویزیون در برنامه‌های گوناگون به ویژه طنز آغاز کرد. از جمله فعالیت‌های درخشان در کارنامه جاویدنیا مدیریت اجرای نمایشی صبح جمعه با شما در کنار مرحوم منوچهر نوذری است، گویندگی برنامه‌های راه شب و دیگر برنامه‌های اجتماعی در رادیو در کارنامه او درخشان است.
جاویدنیا می گوید: من متولد ۱۳۳۰ هستم، بالای ۷۰ سال دارم. ۵۰سال پیش من و همدوره‌ای‌های ما در دبیرستان اجرا داشتیم. زمانی که من یا آقای رضوی و امثال ما که وارد سازمان شدیم آن زمان هم همین طور بود، اساتید راه را باز کردند و به ما گفتند بفرمایید؛ چون دیدند که اینها حرفی برای گفتن دارند باید جا را باز کرد. خود من هیچ کلاس و دوره‌ای نرفته بودم. من معتقدم همه چیز باید ذاتی باشد؛ اگر شما خبرنگار خوبی باشید اگر ۵۰ سال هم از کارتان بگذرد باز هم ذاتا شما پرسشگر خواهید بود. آن حس پرسش و پاسخ و نتیجه‌گیری با شما خواهد بود. هر جایی که قرار بگیرید چه در حرفه بازیگری، خوانندگی و نقاشی باید این استعداد باشد. این استعداد ذاتی باید همراه شما باشد. اگر نباشد با تقلید صدا، ادا درآوردن، شیک و شکیل‌خواندن، خوانندگی و گویندگی اتفاق نمی‌افتد. این یک واقعیت در کار هنر است. ما کارمان را شروع کردیم اما از راهنمایی‌های بزرگ‌ترها غافل نشدیم. من در کنار زنده‌یاد آقای نوذری در برنامه صبح جمعه با شما با تیپ‌های مختلف اجرا داشتم، همه اینها برای من تجربه ارزشمندی بود که در کنار اساتید و دیگر دوستان که در عالم هنر ردپایی داشتند تجربه کسب کنم.