یک عاشقانه جذاب

ازموانع خانوادگی فامیلی،قومی وقبیله‌ای گرفته تا مشکلات اجتماعی. لذا از این منظرجز تکرار، حرفی برای گفتن ندارد ولی آنچه گیل‌دخت را ازآثار مشابه مانند: شب دهم و بانوی عمارت و...تاحدی متفاوت و متمایزمی کند، نوع نگاه به مقوله عشق و شیدایی و چیدمان مضمون عاشقانه درقالب داستانی باپردازش خاص و سلیقه‌ای وخلق شخصیت‌هایی است که با قرارگرفتن در دوقطب خیر وشر درظرف تاریخی دوران قجر، شرایط وصل یا فصل «گلنار» و«اسماعیل»؛ شیداییان گیل‌دخت را رقم می‌زنند. ازهمین رو به‌رغم کلیشه شدن فضای دوران تلخ قجر برای نمایش قصه‌های عاشقانه که برای عاشق پیشه‌ها موضوعی دلنشین است، آنچه عاشقانه مجیداسماعیلی در مقام کارگردان و محمدرضا شفیعی به‌عنوان تهیه کننده و مجید آسودگان درجایگاه فیلمنامه‌نویس را غیرکلیشه‌ای می‌نماید، محدودنماندن داستان بی‌قراری‌های اسماعیل و گلنار، در چارچوب کشاکش‌های صرفا عاشقانه است، چراکه داستان این مجموعه درعالم رویا و توهم وتخیل رخ‌نمی‌دهد و فضاها، رویدادها، حوادث بومی، قومی، محلی، اجتماعی و تاثیر آنها در زندگی عشاق قصه هم مورد توجه قرارگرفته و اوضاع اجتماعی وسیاسی قجر و زندگی مردم نیزدر شکل‌یابی ماجراهای سریال و روند پرالتهاب عاشقانه آن نقش و تاثیردارد. به همین دلایل، گیل‌دخت، بینندگان خود را همراه شخصیت‌های آشنا،حکایتی پرحادثه وتماشایی ازدلدادگی‌‌‌های عشاق و درگیری‌های بومی واجتماعی به سفری در هزارتوی تاریخ، دعوت کرده تا یک‌بار دیگر و از زاویه‌ای دیگر، دوران عقب مانده قجر را تورق تصویری کنند.

سازندگان گیل‌دخت با یاری هنرمندانی توانا در پشت ومقابل دوربین، نگرش نسبی جامعه محور،شخصیت پردازی‌های خوب و مقبول، داستان سازی پذیرفتنی، بازی‌های قوی بازیگران به‌ویژه سعیدراد، ثریاقاسمی، محمود پاک‌نیت، پریوش نظریه، فخرالدین صدیق شریف، حمیدابراهیمی و میترارفیع که بازی خوبش در بی‌همگان او را به جامعه هنر و مخاطبان سیما شناساند،کارگردانی متفکرانه، واگویه حرف‌های کمتر گفته و شنیده شده تاریخی و اجتماعی، توجه به فرهنگ و آیین‌های قومی و ملی از سریال خود، اثری جذاب،دیدنی و مخاطب پسند ساخته‌اند.گیل‌دخت، درامی خوش ساخت،حرفه‌ای وعاشقانه‌ای دلپذیر است. در پایان یک پرسش برای مخاطب این نوع آثار مطرح است و این که، چراسازندگان سریال‌های عاشقانه، داستان‌های خود را عمدتا دردوران قجر بازگو می‌کنند. آیا نمی‌شود و نمی‌توان از بستر زمان معاصر یا دیگردوره‌های تاریخی در این راستا بهره برد، زیرا ایران امروز و دوران‌های مختلف تاریخ کشور، عاشقان و عاشقانه‌ها فراوان دارد و بسیاری از آنها در ادبیات و هنر درخشان ایران زمین نقش بسته است که می‌توان از آنها برای تولید فیلم‌ها و سریال‌ها استفاده کرد.

روزنامه جام جم