فرار از افسردگی ناشی از قرنطینه / آسیب پذیری بیشتر سالمندان و کودکان

به گزارش جام جم آنلاین ، بسیاری از مردمی که در خیابان و کوچه می بینیم فقط به این دلیل از خانه های خود خارج می شوند که واقعا مجبور هستند. بسیاری از مردم نیز برای حضور در محل کار خود چاره ای جز حضور در اجتماع ندارند.

اکنون بحرانی در سراسر جهان به وجود آمده است. قرنطینه اجباری برای بسیاری از مردمان جهان وارد مرحله حادی شده است چرا که آنها را به سمت سوی مشکلات روحی می برد.

در اینباره بهاره اسدزاده روان شناس در گفت و گو با جام جم آنلاین عنوان کرد: در مقاله ای پژوهشی که درباره تاثیرات خانه نشینی تنظیم کرده ام به این اشاره کرده ام که افسردگی و اندوه یکی از تاثیرات منفی قرنطینه است. در این میان وضعیت برای افرادی که پیش از این هم پیش زمینه افسردگی داشته اند حادتر و بدتر است.

اسدزاده گفت: افسردگی و اندوه برای کسانی که به مدت طولانی خانه نشین می شوند محتمل است. تصور کنید فردی از تمامی علائق اجتماعی خود محروم شود، از ورزش و هنر و سایر فعالیت هایی که علاقه اش بود.

این روان شناس با بیان اینکه آسیب پذیری در میان سالمندان و کودکان بیشتر دیده می شود بیان داشت: البته خانه نشینی به این معنا نیست که فرد لزوما دچار افسردگی می شود اما اگر پیش زمینه فعالی برای افسرده شدن داشته باشد می تواند به نحوی از آن عبور کند و این مرحله قرنطینه ای را پشت سر بگذارد.

اسدزاده تاکید کرد: حتی در محیط بسته خانه هم می توان با انجام دادن کارهایی افسردگی را دور کرد. مطالعه، فعالیت های هنری، تماس تصویری و کلامی با نزدیکان، تماشای فیلم های مورد علاقه، برنامه ریزی برای آینده. اما من یک پیشنهاد دیگر برای افراد علاقه مند به نوشتن هم دارم. نوشتن تاثیر زیادی بر روی روح و روان انسان دارد و حتی در اینباره کتاب های زیادی هم نوشته شده. یک فرد می تواند با نوشتن بخشی از تالمات روحی خود را تخلیه کند. این نوشته ها می تواند چه در قالب خاطره باشد، چه در قالب داستان، شعر و سایر مطالب.

این روان شناس یادآور شد: اگر بسیاری از مردم از تاثیرات نوشتن آگاه بودند صبح تا شام می نوشتند. صد البته نوشتن با روحیات و خلقیات بسیاری از مردم یکی نیست اما به هر حال توصیه من برای افرادی که در معرض آسیب دیدگی روحی قرار دارند این است که ذهن خود را از طریق انگشتان بر روی کاغذ بیاورند.

این روان شناس ادامه داد: بسیاری از جمعیت مردمی که قرنطینه شده اند به اینترنت دسترسی ندارند و حضور در دوره های آنلاین برای آنها امکان پذیر نیست اما اگر قدرت کلام و نحوه درست صحبت کردن وجود داشته باشد خلاء ناشی از ماندن در خانه را می توان با هم صحبتی های صمیمانه از بین برد.

وی در پایان گفت: نباید فراموش کنیم که همه چیز موقتی است. هرگونه بدبینی و احساس بد باید از بین برود و باید بدانیم ما بالاخره روزی از این وضعیت خارج می شویم پس چه بهتر که این دوران را به بهترین شکل ممکن پشت سر بگذاریم.