خشونت خانگی، وخیم تر از آنچه که تصور می کنیم / قبح رفتارهای ناپسند ریخته است

به گزارش جام جم آنلاین ، اکنون ارزیابی ها و آمارها حاکی از افزایش چند برابری انواع خشونت خانگی است. حداقل طی یک آمارگیری ساده از اورژانس اجتماعی و سایر نهادهای مربوطه می توان به آمار تکان دهنده ای دست یافت. خشونت در قرنطینه یک پدیده جهانی است که متعلق به مرزها و کشورها نیست. اکنون در سراسر کره خاکی آمار خشونت خانگی چند برابر شده است. چه راهکارهایی برای کاهش آمار خشونت خانگی وجود دارد؟

مریم عبدالملکی روان شناس و مشاور خانواده در گفت و گویی با جام جم آنلاین عنوان کرد: خشونت خانگی انواع مختلفی دارد. دسته بندی دقیق تر آن این است: خشونت جسمی، جنسی، روانی و کلامی. هر کدام از اینها به شکل روح و روان فرد را تحت آزار قرار می دهد و باعث می شود رنج زیادی به او وارد شود.

وی گفت: آزار و خشونت از دیدگاه بسیاری از عوام چیزی است که به عنوان کتک خوردن می شناسیم اما معنای آن گستره بیشتری دارد و فقط به خشونت فیزیکی منجر نمی شود.

عبدالملکی افزود: یکی از راه های پیشگیری و یا توقف خشونت خانگی این است که آگاهی عمومی نسبت به انواع خشونت خانگی بالاتر برود. زمانی که انواع خشونت برای عامه مردم تعریف شد آنگاه می توانیم شاهد این باشیم که سطح خشونت خانگی پایین تر می آید چرا که دیگر آگاهی عمومی به وجود آمده است. اگر فرد بداند با برخی از رفتارهای ناخواسته خود به شدت دیگران را می آزارد شاید بازنگری در این رفتارها داشته باشد.

این روان شناس در ادامه گفت: اگر قبح یک ناهنجاری بریزد و بیش از اندازه تکرار شود این مسئله یکی از عوامل افزایش خشونت خانگی است، همانند فردی که عادت به فحاشی و بدهانی دارد. طبیعی است که وقتی او به مدت طولانی در محیطی قرار بگیرد که قرنطینه او را مجبور کرده فحاشی ها بیشتر هم می شود.

وی بیان داشت: برای کاهش خشونت خانگی باید اطلاع رسانی وسیعی انجام داد. این اطلاع رسانی از طریق شبکه های اجتماعی و سایر رسانه ها به خصوص صدا و سیما انجام شدنی است. خوشبختانه اکنون در اینباره ما اورژانس اجتماعی هم داریم که بر خلاف تصور بسیاری از افراد بدبین نقش زیادی در فروکش کردن برخی خشونت های خانگی ایفا می کند.

عبدالملکی با بیان اینکه زنان و کودکان بیشتر قربانی خشونت خانگی هستند گفت: شاید گفتن این حرف به نظر غیرمنطقی بیاید اما واقعیت این است که بسیاری از خشونت های خانگی در صورت پایان قرنطینه دائمی نیستند. در واقع زمانی سرباز کردند که مسئله ای به نام قرنطینه به وجود آمد وگرنه بروز آنها پیش از این امکان نداشت. پس این یک نگاه خوشبینانه به مسئله خشونت خانگی می تواند باشد، نگاه خوشبینانه ای که حاکی از این است که پایان قرنطینه به معنای پایان خشونت خانگی است.

وی تاکید کرد: اما این یک طرف قضیه است. باید بگویم اوضاع در رابطه با خشونت خانگی وخیم تر از چیزی است که به نظر می رسد. بسیاری از زخم های خشونت خانگی ربطی به قرنطینه ندارند، قرنطینه فقط بهانه ای برای نمایاندن آنها بود.

این روان شناس خاطرنشان کرد: خویشتن داری، احترام متقابل، صبوری، توجه به کرامات انسانی، توجه به مسائل فرهنگی و هنری، سعه صدر و ... از عوامل مهم پیشگیری از خشونت خانگی هستند. حفظ خونسردی در هنگام از دست خشونت نیز یکی دیگر از عوامل افزایش خشونت خانگی است. کنار گذاشتن رذایل اخلاقی نظیر خودپسندی و غرور نیز عامل بسیار مهم دیگری به شمار می رود.