جای خالی یک مسابقه علمی

: می توان با یک نگاه دیگر برنامه «پرتو» را یک «Talkshow» به حساب آورد. برنامه ای که پایه اش گفتگوست. حال این گفتگو می تواند حول محور یک بحث تخصصی باشد یا این که محور بحث آن مثل عبور شیشه ای و صندلی داغ متفاوت باشد.

کد خبر: ۱۱۹۰۱۶

اما در یک برنامه علمی که لازمه اش پرداختن به علوم پایه مثل فیزیک ، شیمی و... است ، قضیه فرق می کند.
برنامه «پرتو» قدمت 7 ساله ای در شبکه 4 دارد. شبکه ای که خیلی ها معتقدند برای مخاطبانی خاص ساخته شده . آغاز این برنامه از سال 77به مدیریت پیشین شبکه 4 (دکتر پورحسین) برمی گردد. این برنامه که حالا جایگاه والایی در میان برنامه های علمی شبکه های تلویزیونی داخلی دارد ، تنها برنامه زنده و علمی شبکه 4 است که حتی در میان کارشناسان خارجی نیز شناخته شده است . بد نیست بدانید که ابتدا قرار بوده برنامه ای به نام «فردا» به مدت 15 دقیقه پخش شود. این اتفاق می افتد و زمان پخش فردا به 30 دقیقه و به شکل هر شبه می رسد. یعنی اگر چند سال گذشته بیننده این برنامه بوده باشید ، در قالبهای مختلف هنری ، علمی ، اجتماعی و...
این برنامه هر شب به شکل 5گزارش زنده تصویری پخش می شد و بعد هم به فرمت هفته ای 5شب به شکل زنده و با تایم 60 دقیقه می رسد.
از آنجا که این برنامه دچار تغییر می شود نام برنامه نیز به «پرتو» تغییر می یابد. الان در این برنامه سعی شده به 3محور اصلی توجه شود. (چشم انداز 20ساله ، تولید و جنبش نرم افزاری و بحث پژوهش در کشور).
ایرج عرب زاده یکتا از تهیه کنندگان اولیه و مستمر این برنامه سعی دارد به این 3 هدف برسد و بر این اساس گروه کارشناسی تدارک دیده تا در زمینه های مختلف تخصصی خود را در جهت تهیه سوالات و به نقد و بررسی گذاشتن موضوعات مختلف محک بزنند.
به این شکل جایگاه پرتو به عنوان برنامه ای جهت پرداختن به روشهای پژوهشی ، نقطه ضعفها و نقایص دانشگاهی و علمی به شاخصه ای تبدیل می شود.
شاخصه ای که بعضا در مسیر همین تغییرات با تهیه کنندگان متفاوت و پخش زمانی متغیر کمی دچار نوسان شد. اگر بخواهیم از میان برنامه های پرتو به مهمترین همایش اشاره کنیم کمی سخت است. چون این برنامه به خاطر ظاهر نسبتا شیکی که دارد ، کمتر توجه مخاطب را به نقطه ضعفها معطوف می دارد (که البته در این برنامه هم کم است).
مثالی می زنم به دکور نسبتا قابل قبول برنامه هرچند که کوچک است و باعث می شود حرکت دوربین خیلی کند و در کادری مدیوم دنبال شود ، نگاه کنید اما نصب یک کلمه به اسم پرتو که از مکانی دور در میان مجری و مهمان برنامه قرار می گیرد و شیوه خاص نورپردازی از پایین به بالای کلمه پرتو ، کلاس برنامه را بیشتر می کند اما جدای از این مباحث شاخصه های این برنامه مجری و مهمانان آن نیز هست . معمولا مجریان (عبدالرشیدی و مهندس فرهید فصیحی و اسماعیل میرفخرایی که به جمع آنها پیوسته) با تجربه های زیادی که در زمینه گویندگی و اجرا دارند بر برنامه و موضوعات عنوان شده در آن اشراف کامل دارند و بعضا در میان معدود برنامه هایی که مجریانش ترس دارند مبادا به گوشه قبای مهمان بربخورد. ولی این برنامه بدون رودربایستی درباره موضوعات مختلف بحث و جدل می کند.
عاملی که برنامه را در طی زمان پخش دچار نوسان می کند و خوب است. در پایان چند حسرت کوچک می ماند: ای کاش این برنامه می توانست به روزتر باشد و گزارش هایی زنده مرتبط با برنامه را پخش کند. ای کاش زمان برنامه به 40 تا 45 دقیقه برسد که تا شروع نشده ، پایان نیابد و ای کاش یک مسابقه علمی برای تغییر ذائقه مخاطبان پرتو تدارک دیده شود که جایش خیلی خالی است.