افشاگری صادقانه یا سکوت مجرمانه ؟

جام جم آنلاین – پس از این که دوپینگ این ستاره سابق تیم پایتخت افشا می شود مسئولان باشگاهش به او هشدار می دهند هر چه سریع تر از فوتبال خداحافظی کند تا دچار رسوایی نشود. این خبری است که یک وکیل اعلام می کند، فردی که وکالت چند فوتبالیست مطرح را بر عهده دارد. نکته های فراوانی پیرامون این افشاگری وجود دارد. نخست اینکه درتب و تاب بازگشت دو ستاره فصل گذشته پرسپولیس به ایران و فسخ قرارداد پر سر و صدا با ریزه اسپور ترکیه این وکیل چگونه الان به این نتیجه رسید که اینگونه افشاگری کند و پرده از رازی بردارد که در بازه زمانی متفاوتی نسبت به اکنون رخ داده است.

نکته دوم و بسیار مهم تر این است که وی کدهایی بسیار دقیق از دوپینگ این ستاره سابق فوتبال می دهد. او حتی دقیقا در جریان بوده که نحوه دوپینگ به چه صورت انجام شده و چگونه این فوتبالیست برای تعویض خون مدام به یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس سفر می کند. اگر این وکیل که اتفاقا زمانی دبیر تحریریه یکی از روزنامه های ورزشی بود در آن زمان نسبت به دوپینگ این بازیکن کاملا واقف بوده پس چگونه سکوت کرده است؟ سکوت در برابر تخلفات گوناگون که دوپینگ را هم دربرمی گیرد خود یک تخلف بزرگ و آشکار نیست؟ و اگر او نسبت به این موضوع آگاهی داشته به کدام دلیل سکوت کرده است و چرا اکنون افشاگری می کند؟

اگر این سوال ها پاسخ داده شود بسیاری از ابهامات برطرف خواهد شد اما هرگز این سکوت مجرمانه را توجیه نمی کند.

تجربه در فوتبال ایران ثابت کرده هر زمان فردی دست به افشاگری می زند خود نیز درگیر ماجرایی است که بی ارتباط با همان موضوع افشا شده نیست.