با «بازیگری» بزرگ شدم

به گزارش جام جم سیما ، او برای بازی قابل قبولش در فیلم قرمز در هفدهمین جشنواره فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفت. با امیرسلیمانی درباره این حضورش و سه دهه فعالیت‌های بازیگری‌اش گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

چطور شدکه در قسمت دوم مجموعه هوش سیاه بازی کردید؟

توسط دفتر تهیه‌کننده برای حضور در این فیلم دعوت شدم. مجموعه هوش سیاه یک اکشن پلیسی جذاب با داستانی پرکشش است‌. در هوش سیاه در نقش یک زن خانه‌دار که شوهرش فرمانده نیروی انتظامی است بازی کردم. زنی آرام که فقط او را در خانه می‌بینیم. خیلی دوست داشتم فیلمنامه به گونه‌ای نوشته می‌شد که در برخی از لحظات اکشن و حادثه‌ای فیلم مجال حضور پیدا می‌کردم. به هر حال هوش سیاه سریال یک کار موفق در ژانر پلیسی بود. در مجموعه‌های پلیسی معمولا حضور خانم‌ها کمرنگ‌تر از دیگر ژانرهاست.

این زن خانه‌دار بخوبی از همسر پلیس‌اش که شغل خطیری دارد حمایت می‌کند؟

این زن، نمونه زن مهربان و دلسوز ایرانی است که همواره نگران وضعیت زندگی و خانواده‌اش است.

به نظر می‌رسد با حضور در چند مجموعه مثل دزد و پلیس به ایفای نقش‌های منفی علاقه پیدا کرده‌اید؟

دوست دارم در کارنامه کاری‌ام تنوع وجود داشته باشد و نقش زن پلیس یا زن خلافکار و مجرم بازی کنم. هر نقشی که تحرک و هویت داشته باشد برای من جذابیت دارد. در سریال‌های توطئه فامیلی و دزد و پلیس دو تجربه بازیگری خوب در قالب نقش‌های منفی
داشتم.

مخاطبان بیشتر شما را در قالب شخصیت‌های مثبت دوست دارند یا شخصیت‌های منفی؟

اغلب من را با نقش‌های مثبت می‌شناسند و موقعی که نقش منفی بازی کردم برایشان جذابیت داشت.

از اواخر دهه 60 و در دوران خردسالی وارد بازیگری شدید، از این روند احساس رضایت دارید‌؟

با توجه به شرایطی که در این سه دهه داشتم فکر می‌کنم این شروع زود هنگامم به نفع کارنامه بازیگری‌ام بوده است. به نوعی من با بازیگری بزرگ شدم و همه سختی‌ها، جذابیت‌ها و خوشی‌های این شغل را از دوران کودکی تجربه کردم. گذر این سال‌ها به من کمک کرد تا بتوانم با ویژگی‌های این شغل کنار بیایم. در هر بار بازی کردن با آدم‌ها و فضای جدیدی آشنا می‌شوم و بازیگری شغل جذاب و پرکششی است. هر حضوری جلوی دوربین فیلمبرداری در حکم یک تجربه جدید است و از همکارانم نکات جدیدی می‌آموزم. هر نقشی لذت خاص خودش را دارد و می‌تواند تبعات متفاوتی را در بین مخاطبان داشته باشد.

بازیگربودن پدرتان چقدر باعث شد شما به بازیگری علاقه‌مند شوید؟

بازیگر بودن پدرم نقش مهمی در بازیگر شدنم داشت. البته پدرم اصراری نداشت که من حتما باید شغل او را دنبال کنم و بازیگر شوم. موقعی که در یک خانه بزرگ شوید که مدام حرف دنیای بازیگری و فیلم در میان است و آدم‌هایی که با خانواده شما رفت و آمد دارند، آدم‌های هنرمندی هستند. طبیعی است گرایش ناخودآگاهی در وجود آدمی برای بازیگر شدن به وجود می‌آید. تمام آثار فرهنگی موجود در خانه ما مثل کتاب‌های کتابخانه پر از کتاب‌های هنری و سینمایی بود. موسیقی که گوش می‌دادیم هم تابع چنین شرایطی بود.

اگر پدرتان بازیگر نبود، شما بازهم بازیگر می‌شدید؟

نمی دانم، پاسخ به این سوال دشوار است. چون من بازیگری را انتخاب نکرده بودم و از وقتی که به یاد دارم مشغول بازی کردن هستم.

اولین بار چگونه جلوی دوربین رفتید؟

اولین کار بازیگری‌ ام تئاتری بود که همه بازیگرانش کودک بودند و کارگردانی‌اش به‌عهده محمود ابراهیم‌زاده و متن‌اش نوشته نادر ابراهیمی بود.

چطور برای این کار انتخاب شدید؟

‌روزی همراه پدرم به اداره تئاتر رفته بودم و محمود ابراهیم‌زاده من را دید و با پدرم برای حضورم در کار صحبت کرد. پدرم در ابتدا تمایلی برای بازیگر شدن من نداشت، اما موقعی که علاقه من را دید با بازیگر شدنم موافقت کرد.

آیا معمولا در آن دوران به همراه پدر سرصحنه فیلم‌ها هم می‌رفتید‌؟

بله، اولین بار در سن پنج سالگی در سریال هزاردستان سرصحنه کار رفتم و طبق خواسته مرحوم علی حاتمی در صحنه‌ای همراه لیلا حاتمی بازی کردم.

یکجورهایی با لیلا حاتمی همدوره هستید؟

لیلا حاتمی دوست دوران کودکی‌ام است.

آیا در کار بازیگری به الگو برداری اعتقاد دارید؟

من از کودکی زیاد به الگوبرداری اعتقاد نداشتم، چون می‌دیدم بازیگران موفق کسانی هستند که شیوه و مدل خودشان را دارند، اما خیلی از بازیگران بوده‌اند که همیشه دوست داشتم بدانم سر صحنه چه کاری انجام می‌دهند که این‌قدر خوب بازی می‌کنند و وقتی با این بازیگران همبازی شده‌ام سعی کردم نکات خوب و مثبتی از آنها یاد بگیرم.

اولین کار جدی و نقش مهمی که بازی کردید فیلم ترنج بود؟

بله، فیلمی از زنده‌یاد محمد‌رضا اعلامی که علی نصیریان و پروانه معصومی در آن بازی داشتند و نقش یک دختر نوجوان روستایی را بازی کردم.

در آن دوران آیا بازیگری را فقط به خاطر جذابیت‌هایش دنبال می‌کردید یا به عنوان شغل پذیرفته بودید؟

تا موقعی که مدرسه می‌رفتم بازیگری را به عنوان کار دوم و تفننی نگاه می‌کردم بیشتر علاقه‌مند بودم که پزشک شوم.

الان پشیمان نیستند که به جای دکتر شدن بازیگر شدید؟

نه، چون به بازیگری علاقه زیادی داشتم و اگر می‌خواستم در رشته پزشکی ادامه تحصیل بدهم نه دکتر خوبی می‌شدم و نه بازیگری‌ام تاثیرگذار می‌شد.

در سال‌های جوانی چه ملاک‌هایی برای انتخاب نقش‌ها داشتید؟

ویژگی نقش و گروه سازنده برایم اولویت‌های مهم در قبول پیشنهادات بازیگری بود. در دهه 70 مثل حالا تعداد بازیگران زیاد نبود و اغلب پیشنهادهای بازی در نقش دختران نوجوان و جوان به من می‌شد. ارزشگذاری برای انتخاب بازیگران در آن دوران با ارزشگذاری برای انتخاب بازیگران در این دوره و زمانه تفاوت داشت، الان با کوچک‌ترین مساله‌ای بازیگر یک نقش را جابه‌جا می‌کنند.

بیشتر در قالب دختران اصیل و سنتی و محجوب ایرانی بازی کرده‌اید؟

از کودکی همیشه به من می‌گفتند که مناسب ایفای نقش دختران اصیل و سنتی ایرانی هستم و بتدریج هم مدام این نقش‌ها را بازی کردم.

در پدر سالار این دختر سنتی و به ظاهر مطیع برخلاف قاعده حاکم بر خانواده پدر‌شوهرش واکنش نشان می‌دهد بازی کردید؟

بله، تا حدی در این نقشم در مجموعه پدر سالار از قالب مطیع و ساکت بودن فاصله گرفتم و نقش قالب متفاوت‌تری داشت و در آن موقعیت این شخصیت بسیار خاص بود و در کمتر سریالی چنین شخصیت‌پردازی درباره زنان جوان انجام شده بود و البته حالا این نوع واکنش‌ها عادی است و باعث تعجب کسی نمی‌شود و دختران جوان پای خواسته‌هایشان می‌ایستند و متاسفانه این دوره و زمانه احترام به بزرگ‌ترها کمرنگ‌تر شده است. بعد از حضور در این سریال نقش‌های مناسب‌تری در تلویزیون به من پیشنهاد می‌شد.

به کدام‌یک از کارهای تلویزیونی خودتان علاقه دارید‌؟

در تلویزیون همه کارهایم خوب بود و به آنها علاقه دارم.

در مجموعه ویلای من با مهران مدیری همکاری کردید. همکاری با مدیری چه ویژگی‌هایی داشت؟

در ویلای من در نقش سرآشپز خانه بازی می‌کردم و کار با مدیری دلچسب و لذتبخش است.

مهم‌ترین ویژگی مهران مدیری چیست؟

مهران مدیری یک پکیج درجه یک در تمام عرصه‌های کاری است و همیشه یک گروه خوب و حرفه‌ای را دور خودش جمع می‌کند.

با خیلی از بازیگران بزرگ تلویزیون همکاری داشته‌اید. با کدام‌یک از بازیگران بده و بستان‌های بازیگری برای شما راحت‌تر بود؟

با 90 درصد بهترین بازیگران سینما و تلویزیون در این سه دهه دوران بازیگری‌ام همکاری داشته‌ام و همه‌شان پارتنرهای خوبی بوده‌اند. موقعی که بازیگر حرفه‌ای روبه‌رویتان بازی می‌کند خیالتان راحت است.

در نمایش هتلی‌ها که چند وقت پیش در تماشاخانه ایران‌شهر اجرا شد در قالب یک زن دهه شصتی بازی روانی ارائه کردید. چقدر از تجربیات شخصیتان در ایفای این نقش استفاده کردید؟

یک هفته مانده به زمان اجرای نمایش به گروه پیوستم و استرس زیادی برای آماده شدن داشتم و از خاطرات دوران زندگی‌ام در دهه 60 در جهت ایفای این نقش استفاده
کردم.

به چه شغلی برای شغل دوم داشتن علاقه دارید؟

به همراه همسرم ورقا عامری، یک استودیوی عکاسی داریم و یک گروه از عکاسان حرفه‌ای در استودیو با ما همکاری می‌کنند و بیشتر کارهای استودیویی انجام می‌دهیم.

احمد محمد اسماعیلی - قاب کوچک