در اهمیت مستندسازی

برطبق آماری که سال‌ها پیش منتشر شد کشور ما بیشترین میزان سازنده فیلم مستند در دنیا را دارد که پاره‌ای از آثار این مستندسازان از شبکه‌های مختلف سیما امکان پخش می‌یابند و بخشی دیگر در جشنواره‌های مختلف داخلی به روی پرده می‌روند و بخشی دیگر از این آثار هم البته در شبکه‌های خارجی یا جشنواره‌های آن سوی آب روی پرده می‌روند که با یک برنامه‌ریزی دقیق و حساب‌شده می‌توان بخش عمده‌ای از آثار مستندی که در شبکه‌های بیگانه روی آنتن می‌روند را از شبکه‌های مختلف داخلی پخش کرد، اما به دلایلی این امکان هنوز مهیا نشده و پاره‌ای از آثار مستند داخلی برای شبکه‌های آن سوی آب تدارک دیده می‌شوند. با این وجود ظرفیت‌های شبکه‌های مختلف داخلی نشان داده که می‌توان از این آثار در بخش‌های گوناگون استفاده کرد و مخاطبان بسیاری را هم جذب تلویزیون کرد.

دو: شبکه‌های مختلف سیما در ایام دهه فجر امسال تعدادی مستند پخش کردند که پیش از این هیچ‌گاه امکان دیده شدن از این رسانه نداشته‌اند. این مستندها عموما حال و هوای روزهای انقلاب و اتفاقاتی که در آن روزها افتاده بود را روایت می‌کردند و به دلیل مستند بودنشان برای بسیاری که از آن روزها خاطره داشتند، جذاب بود. اغلب این مستندها به موضوعاتی می‌پرداخت (و با کسانی مصاحبه می‌شد) که پیش از این کمتر در رسانه ملی دیده شده بودند. گرچه رسانه ملی پیش از این نیز برخی از این راش‌ها را در اختیار داشته، اما ظاهرا به دلیل پاره‌ای ملاحظات تاکنون امکان پخش این آثار فراهم نشده است که همین امکانی را برای شبکه‌های فارسی زبان آن سوی مرزها پدید آورده تا از این آثار، آن‌گونه که خود می‌خواهند استفاده کنند. انتظار می‌رود در آینده نزدیک با تشکیل اتاق فکری کارآمد و به روز، بیش از اینها شاهد پخش چنین مستندهای کوبنده و تاثیرگذار از رسانه ملی باشیم.

مهدی غلامحیدری / قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)