اصلی‌ترین دلیل ناتوانی در کاهش وزن

به گزارش جام جم آنلاین ،نگاهی دقیق به انتخاب سبک زندگی و تاریخچه پزشکی ممکن است بینشی در مورد مبارزه برای ریختن پوندهای ناخواسته فراهم کند.

• رژیم غذایی

دریافت کالری بیشتر از میزان سوزاندن ، کاهش وزن را غیر ممکن می کند. سایر عوامل غذایی نیز می توانند توانایی کاهش وزن را تحت تأثیر قرار دهند.

خوردن غذاهای پر قند - مانند شیرینی ها و کربوهیدرات های تصفیه شده - باعث افزایش شدید گلوکز خون و تحریک ترشح انسولین می شود.

در طی دو ساعت ، گلوکز خون کاهش می یابد ، در نتیجه گرسنگی افزایش می یابد که می تواند باعث پرخوری شما شود.

خوردن غذاهای کم قند ، مانند سبزیجات حاوی فیبر بالا ، غلات کامل و مغزها ، منجر به آزاد شدن آهسته تری از گلوکز می شود که گرسنگی را به تعویق می اندازد و احساس سیری بیشتری را در شما ایجاد می کند بنابراین تمایل به مصرف کمتری دارید.

عدم تحمل غذایی به مواد حساسیت زای رایج مانند گندم ، سویا ، لبنیات ، آجیل و ذرت می تواند باعث احتباس آب شود که به سختی می توان آن را رها کرد.

• خواب ناکافی

سوزاندن روغن نیمه شب می تواند کاهش وزن را دشوار کند.

در مطالعه که در دانشگاه شیکاگو انجام شد ، شرکت کنندگانی که چهار ساعت در هر شب می خوابیدند ، تغییراتی در سطح هورمون های مرتبط با اشتها تجربه کردند.

هورمون گرلین باعث احساس گرسنگی می شود و هورمون لپتین نشانگر سیری یا سیری است.

کاهش لپتین و افزایش گرلین منجر به افزایش اشتها می شود - به ویژه هوس شیرینی جات ، نشاسته و تنقلات شور در افراد کم خواب.

کمبود خواب می تواند در انتخاب غذای نامناسب شما تأثیر بگذارد و باعث پرخوری شما شود.

• دارو

برخی از داروها ممکن است باعث افزایش وزن شوند یا کاهش وزن را دشوارتر کنند.

این عارضه جانبی نامطلوب یکی از دلایل قطع مصرف داروی بیماران در بسیاری از بیماران است.

داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند مانند داروهای ضد افسردگی ، ضد تشنج و داروهای جلوگیری از میگرن می توانند باعث افزایش وزن شوند.

داروهای دیگری که می توانند کاهش وزن را نیز مهار کنند شامل آنتی هیستامین ها ، بتا بلاکرها ، استروئیدها (مانند کورتیکواستروئیدها برای درمان آسم) و برخی داروهای شیمی درمانی هستند.

آنتی هیستامین ها و ضد افسردگی ها می توانند باعث هوس کربوهیدرات و افزایش اشتها شوند.

• شرایط پزشکی

بیماری های مرتبط با افزایش وزن ، چاقی و عدم توانایی در کاهش وزن شامل کم کاری تیروئید ، سندرم تخمدان پلی کیستیک و سندرم کوشینگ است.

کم کاری تیروئید درمان نشده باعث کاهش سرعت متابولیسم می شود ، که کاهش وزن را سخت می کند.

سایر شرایطی که سندرم کوشینگ را تقلید می کند ، کاهش وزن را نیز دشوار می کند.

این شرایط ممکن است به صورت افسردگی ، اضطراب یا سایر اختلالات رفتاری بروز کند.

افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده نیز ممکن است در کاهش وزن مشکل داشته باشند.

حقیقات نشان می‌دهد کمبود ویتامین ب ۱۲ می‌تواند باعث ناتوانی افراد در کاهش وزن شود.این ویتامین برای تکثیر سلولی و عملکرد سیستم عصبی ضروری است همچنین  به همراه فولیک اسید و دیگر ویتامین‌ها نقش مهمی در بارداری افراد دارد. ویتامین ب ۱۲ در عملکرد شماری از فعالیت‌های ضروری بدن و سنتز دی ان‌ای و ساخت گلبول‌های قرمز خون نقش دارد.

یکی از کارکرد‌های جالب ویتامین ب ۱۲، نقش آن در تبدیل چربی‌ها و پروتئین‌ها به انرژی و شکستن کربوهیدرات هاست. از این رو، کمبود این ویتامین باعث وقوع چندین رخداد غیرطبیعی در بدن از جمله ناتوانی در کاهش وزن می‌شود.