همین حالا که اول زمستان است، وقتی صبحها از خواب بیدار میشویم و هوا سردتر از چند هفته قبل شده، یک فکر گرم ته ذهن بعضی از ما شکل میگیرد: «کاش میشد چندروزی رفت جایی که هوا هنوز بوی آفتاب بدهد.»
وقتی یکی از افراد مهم زندگیتان با بیماری سختی روبهرو میشود، نقطه آغاز این مسیر جدید معمولا «تشخیص» است؛ لحظهای که انگار زمین زیر پای همه میلرزد. تحقیقات روانشناختی نشان میدهد خبر بیماریهای جدی همانقدر که برای بیمار شوکهکننده است، برای اطرافیان او هم میتواند باعث اضطراب، درماندگی، سوگ پیشدستانه و احساس ازهمپاشیدگی شود.
انسان فراموشکار است و گاهی قدر داشتههایش را نمیداند؛ ما گاهی فراموش میکنیم پشت چینهای صورت سالمندان، سالها رنج و تلاش و سختکوشی پنهان شده. پدر و مادرانی که شبهای زیادی را با بیخوابی گذراندند تا کودکیمان آرام بگیرد و مراقب ما باشند، از نان و لباس خود زدند تا ما چیزی کم نداشته باشیم و بتوانیم لحظات خوب و خوشی را تجربه کنیم. بسیاری از آنها با دستان پینهبسته، کارگری کردند، زمین را شخم زدند، دستفروشی کردند، رفتگر و نانوا و نگهبان بودند یا پشت میزهای ساده عمرشان را گذاشتند تا فرزندانشان آیندهای بهتر داشته باشند.
آلودگی هوا درسالهای اخیر به بحرانی جدی برای شهروندان، بهویژه کودکان، سالمندان و بیماران قلبی و تنفسی تبدیل شده است. بسیاری از خانوادهها در روزهای آلوده ترجیح میدهند فرزندان خود را به مدرسه نفرستند تا از خطرات تنفسی و عوارض آلودگی در امان بمانند. کارشناسان هشدار میدهند تداوم این وضعیت میتوانددر آینده منجر به افزایش بیماریهای مزمن، کاهش کیفیت زندگی و افزایش هزینههای درمانی خانوادهها شود.
محمدرضا جدیدی، کارشناس گل و گیاه درخصوص نحوه نگهداری ازگلها و گیاهان آپارتمانی در پاییز میگوید: با شروع فصل پاییز،دماومیزان نورمحیط تغییر میکندوهمین مسأله روی وضعیت گیاهان تأثیرمیگذارد. بنابراین باید شرایط محیطی را برای آنها متعادل کنیم. اگر گیاهان نزدیک پنجره قرار دارند، بهتر است کمی از شیشه فاصله داده شوند تا سرمای پنجره باعث آسیب به برگها و ریشه نشود. همچنین، اگر گلدانها در کنار شوفاژ یا وسایل گرمایشی قرار دارند، باید از آنها هم فاصله بگیرند تا گرمای مستقیم باعث خشک شدن گیاه نشود.
با وتاهشدن روزهاوکمشدن نورآفتاب،بعضیهادچارتغییرخلق و بیانگیزگی میشوند. این حالت اگر طولانی شود،«افسردگی فصلی»نام دارد؛ اختلالی شناختهشده در روانپزشکی که باآگاهی و اقدام بهموقع قابل پیشگیری ودرمان است.
درجامعه امروز،مسأله زنان سرپرست خانوار موضوعی جدی است؛زنانی که بهناچار نقشهای متعددی راهمزمان برعهده دارند:نانآوری،مراقبت از فرزندان،تصمیمگیری اقتصادی و حمایت عاطفی از خانواده. طبعا این فشارهای بیامان در گذر زمان بر روان آنها اثرمیگذاردواضطراب،ناتوانی وفرسودگی روانی آرامآرام جای شوروانگیزه را میگیرد.
درروزگاری که دوام آوردن خیلی سخت شده هنوزهستند زنانی که صبح را باعطر چای دمکرده و امید شروع میکنند؛زنانی که بادستانی خسته اما دلی روشن، بارزندگی را یکتنه بردوش میکشند تاچراغ خانه خاموش نماند.این شماره ازچاردیواری تقدیم به همین زنان است؛زنان سرپرستخانوار.قهرمانان آرامی که زندگی راهر روزازنو میسازند.
امروز کمتر کسی است که نداند سینما تنها برای سرگرمی خلق نشده. هر فیلم بخشی از زندگی انسانها را به تصویر میکشد؛ جایی که میتوان تجربههای گوناگون را دید، لمس کرد و از زاویهای نو به جهان نگریست. قدرت سینما در این است که میتواند دلوذهن مخاطب را همزمان به خود مشغول سازد. وقتی تماشاگر در تاریکی سالن مینشیند و قصهای را دنبال میکند، برای لحظاتی کوتاه زندگی دیگری را با شادیها و رنجهایش تجربه میکند و این تجربه، دنیای او را دگرگون میسازد.
زندگی در شهری که برای همه طراحی نشده، برای نابینایان هرروز نوعی مبارزه است. از پیادهروهایی که ناگهان به تنه درخت یا جدول خیابان ختم میشوند تا پلهایی که رمپ و مسیر ایمن ندارند، همهچیز گواه آن است که مبلمان شهری ما هنوز برای حضور فعال افراد دارای اختلال بینایی آماده نیست. هرچند در سالهای اخیر اقداماتی برای مناسبسازی فضاهای عمومی انجام شده اما هنوز مسیر روشنی در پیش نیست و نابینایان با چالشهای فراوانی در تردد، اشتغال و دسترسی به خدمات شهری روبهرو هستند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
