حسادت و اضطراب ناشی از آن

به گزارش جام جم آنلاین، حسادت دروغ می گوید. این به ما می گوید که دیگران خانه ها ، مشاغل ، شرکا و شخصیت های بهتری دارند.

سایه ای طولانی بر دستاوردهای خود می اندازد و به ما می گوید دیگران کارهای بیشتر و بهتری انجام داده اند. حسادت به خودی خود یک احساس ناخوشایند است ، اما اگر همراه با افسردگی و اضطراب باشد ، می تواند به ترکیبی سمی تبدیل شود.

چگونه حسادت را تشخیص دهیم

حسادت می تواند به طرق یواشکی دزدکی حرکت کردن به ما برسد. آنچه ممکن است به عنوان یک فکر ظاهراً بی ضرر در مورد چگونگی "خوب بودن" شخص دیگر آغاز شود ، می تواند تبدیل به "آن شخص بهتر از من باشد". این تغییر اندیشه ساده ظریف به نظر می رسد ، اما مفاهیم زیادی در آن نهفته است.

ذهن ما دسته بندی را در برخی از سطوح ریشه دار دوست دارد. حتی بدون اینکه بدانیم در طول روز هزاران نتیجه گیری داریم. ما دائماً در تلاش هستیم تا در همه چیز معنی پیدا کنیم.

فکری مانند "آن شخص از من بهتر است" به طور طبیعی سوال بعدی را ایجاد می کند ، "اما چرا؟"

پاسخ ما به این سوال می تواند به خوبی به ما کمک کند یا می تواند آسیب هایی برای ارزش شخصی ما به وجود آورد. وقتی افسرده یا مضطرب هستیم ، مستعد کمبود ارزش شخصی و انتقاد بیش از حد از خود هستیم.

یک فرد افسرده یا مضطرب احتمالاً با انتقاد از خود به سوال "چرا" پاسخ می دهد. یک فرد افسرده ، عصبانی همچنین ممکن است شامل افکار مربوط به طرفداری غیرمستقیم شخص مقابل در جهان باشد.

این امر به ویژه اگر فرد مبتلا به افسردگی یا اضطراب با صفات خوشه B نیز دست و پنجه نرم کند (مانند نیاز به تحسین و شناخت بیش از حد توسط دیگران ، نیاز به تحسین بیشتر از یک فرد عادی) ، این امر صادق است.

برخی از علائم گویایی که نشان می دهد شما ممکن است حسودی را تجربه کنید که بر افسردگی یا اضطراب شما تأثیر می گذارد شامل موارد زیر است:

مقایسه مکرر بین زندگی شما و زندگی دیگران

ناامیدی ، حسادت یا احساس عدم کفایت

احساس مکرر حقارت و گاهی احساس نیاز به اثبات خود به دیگران.

اگر برخی از علائم حسادت را که بر علائم افسردگی یا اضطراب شما تأثیر می گذارد مشاهده کردید ، برای درک بهتر سوالات زیر را از خود بپرسید:

وقتی به زندگی این شخص دیگر فکر می کنم ، آنها چه چیزی دارند که آرزو می کنم کاش داشتم؟

چرا داشتن چنین چیزی در زندگی ام برای من مهم است؟

آیا من این را در گذشته داشتم؟ اگر چنین است ، چه اتفاقی افتاده است؟

آیا در کنار حسادت احساس اعتماد به نفس یا بی لیاقتی می کنم؟

ای کاش در چه مهارت یا مهارت بیشتری داشتم؟

از چه طریق خودم را با این شخص مقایسه می کنم؟

چه حسی دارد که خودم را با او مقایسه می کنم؟

آیا جنبه هایی از زندگی خودم وجود دارد که قابل حسادت باشد؟

من چه کاری برای خودم انجام می دهم که دیگران ممکن است آرزو کنند کسی داشته باشد؟

دروغ بزرگی که حسادت به ما می گوید این است که افراد دیگر چیزی بهتر از ما دارند. خواه مال مادی باشد ، ظاهری آرزو شده ، شخصیت یا روابط باشد. به هر چه حسادت می کنیم در شخص دیگری باعث ایجاد شکوه کاذب می شود. همانطور که زندگی شخص مقابل پر زرق و برق و شگفت انگیز به نظر می رسد ، آنها نیز دست و پنجه نرم می کنند.

گرچه ممکن است کلیشه به نظر برسد ، اما این حقیقت است. اگر داشته های مادی است که منبع حسادت است ، مطمئن باشید که فرد مقابل از شما خوشحال نیست. در مطالعات افراد با پول و بدون پول و "چیزهای" خارق العاده ، بارها و بارها مشخص شده است که هیچ ارتباطی بین ثروت و خوشبختی وجود ندارد.

با به دست آوردن دارایی های زیاد ، پول یا تجملات نمی توان به خوشحالی دست یافت. اگر در حالی که فقیر هستید بدبخت باشید ، در حالی که ثروتمند هستید نیز بدبخت خواهید شد.

روابط فوق العاده یک نعمت واقعی است ، اما خوشبختی به همراه نمی آورد. اگر به تنهایی ناراضی باشید ، از بهترین شریک دنیا راضی هم نخواهید بود .. این حسادت است که باعث ناراحتی می شود ، نه این که شما یک هدف تمایل ندارید. دستیابی به رضایت از زندگی شما ارتباطی ندارد.