راه های خلاصی از روزمرگی و مبارزه با روزهای تکراری

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ویستا، انسان گرفتار روزمرگی با مرگ خلاقیت مواجه است. تکرار مکررات و پیاده سازی کارهای هر روزه مانعی برای بروز ایده های نو خواهد شد و کسی که توانایی آفرینش را از دست بدهد به افسردگی و تنهایی دچار می شود.

هر یک از ما هر روز تقریبا 10 تا 12 ساعت از زندگی خود را به کار اختصاص می دهیم. زمان آن است که از خود بپرسیم «آیا این همان کاری است که می خواهم انجام دهم یا کاری است که باید انجام دهم؟» ما هر روز ساعت 6:30 صبح از خواب بیدار می شویم، همه روز کار می کنیم. به سر کار می رویم و برمی گردیم و این پروسه همچنان تکرار می شود. از خودمان یک سوال ساده بپرسیم «آیا من در کنترل زندگی هستم یا زندگی در کنترل من است؟» زمان آن است که از روزمرگی رها شوید و به خود قدرت دهید تا به آنچه می خواهید برسید.

انجام فعالیت های زیر باعث بهتر شدن روز کاری شما می شود و در کار و زندگی تان پیشرفت حاصل خواهد شد تا بتوانید از طریق ایجاد تعادل، راندمان کاری بهتری نیز داشته باشید.

هفت اصل مهم که به شما قدرت می دهند کنترل زندگی خود را دوباره در دست بگیرید عبارتند از:

استعداد: به معنی استعدادی است که در شخصیت شما وجود دارد یا به عبارتی نیروی درونی که شما را به حرکت وا می دارد و سرعت زندگی. این اصل یک پرسش را مطرح می کند «چقدر فشار را بر خود تحمل می کنید؟» شاید به شما گفته باشند که از لحاظ رفتاری «نوع A» هستید. این یعنی احتمال دارد که زیر فشار دائمی باشید و کل زندگی را در رقابت ببینید و اینکه باید نسبت به خودتان و دیگران سختگیر باشید. اگر از «نوع A» هستید، می خواهید همه کارها را سریع و به شکل وظیفه گر اتمام کنید و در این حالت کار برای شما با سرعت و انرژی بالایی مدیریت می شود. در این صورت با توجه به وسواسی که برای انجام کارها وجود دارد شاید وقتی برای تفکر و تعمق و اینکه به کجا می خواهیم برسیم، وجود نداشته باشد.

روزمرگی

تناسب اندام: این اصل به شرایط کلی سلامت بدنی شما می پردازد و اینکه رژیم غذایی تان چقدر به این سلامتی و تناسب اندام کمک می کند. همیشه در خدمت کار بودن ممکن است باعث شود از سلامتی خود غافل شوید. بالاخص اگر از ساعت 9 صبح تا 5 عصر پشت میز می نشینید. در این صورت کمتر احتمال دارد که زمانی را به ورزش کردن اختصاص دهید یا پیاده روی کنید. برای آنکه تعادل میان کار و زندگی وجود داشته باشد به این موضوع فکر کنید که چگونه می توانید گام های مستحکم تری در جهت سلامت و تناسب اندام خود بردارید و دست کم حداقل ها را انجام دهید تا قوی و سالم بمانید. رژیم های تناسب اندامی را انتخاب کنید که در آن ورزش هفتگی گنجانده شده باشد.

تغذیه و رژیم غذایی: چه می خورید و آنچه می خورید چقدر سالم است. آیا یک رژیم سالم و مغذی دارید؟ بیشتر افراد از نیازهای کلی و خاص خود درباره رژیم غذایی شان آگاه نیستند و فقط غذاهایی را می خورند که از آن لذت می برند، بدون توجه به تاثیر آن بر بدنشان. برای داشتن تعادل میان کار و زندگی باید در رژیم غذایی هم تعادل وجود داشته باشد. پس روی این مساله برنامه ریزی و سازماندهی داشته باشید. درباره آن مطالعه کنید و یک رژیم سالم را انتخاب کنید که بتوانید آن را ادامه دهید و به عادت غذایی شما تبدیل شود.

 همیشه در خدمت کار بودن ممکن است باعث شود از سلامتی خود غافل شوید ‎

 سلامت فردی: ممکن است به عنوان فردی که زیاد کار می کند بدن خود را نادیده بگیرید و آن قدر به وضعیت خود بی توجه باشید تا تبدیل به یک مشکل جدی شود. ممکن است به وزن، رژیم غذایی و سلامت فیزیکی خود کم توجهی کنید و به اندازه کافی استراحت نکنید. برای ایجاد تعادل مناسب میان کار و زندگی باید به بدن خود اهمیت بدهید. برای این کار از کنار گذاشتن یک یا دو عادت نامناسب که به سلامتی تان ضرر می رساند شروع کنید مثلا ترک سیگار، کافئین یا الکل.

تعادل احساسی: این به آن معناست که چقدر به سلامت ذهنی و احساسی خود اهمیت می دهید. پرسشی که در این اصل مطرح می شود این است که «آیا من اغلب اوقات از لحاظ احساسی، حس خوبی دارم؟» آیا تاکنون احساس کرده اید هر روزی که می گذرد «چالشی برای غلبه کردن» است؟ این مساله می تواند روی فراست و درون بینی شما اثر منفی بگذارد. برای داشتن تعادل میان کار و زندگی فکر کنید که چگونه مسائل را آسان تر بگیرید و از زندگی خود راضی باشید و زندگی را به منزله یک «تجربه جدید» ببینید. با نزدیک تر بودن به دیگران می توان احساس راحت تری داشت. سعی کنید با وقایع زمانی که رخ داده اند روبه رو شوید و به استقبال اتفاقات بد نروید. درک کنید که سخت است بتوان حس نگرانی را متوقف کرد. خودآگاهی بیشتری کسب کنید. خودآگاهی اغلب اولین قدم برای داشتن تفکر مثبت است.

عادات احساسی و کنترل آن: به احساسات و اندیشه های درونی خود گوش دهید. سپس تا حدی که لازم است زندگی و محیط پیرامون خود را کنترل کنید تا به آن درجه از کنترل که مطلوب است برسید. نگران این نباشید که دیگران درباره شما چگونه فکر می کنند یا اینکه همیشه باید همه کارها را «درست» انجام دهید. اگر این اثر ادامه پیدا کند امکان دارد از لحاظ احساسی حالت فرار به خود بگیرید یعنی مثلا از نگرانی در سکوت به نشان دادن آشکار ناراحتی خود (یا حتی نشان دادن خشم) روی بیاورید. باید اتکا به نفس خود را بالا ببرید تا در زندگی روی خودتان کنترل داشته باشید. در این صورت هم در محیط کار راحت تر خواهید بود، هم عیب های خود را راحت تر می پذیرید و هم راحت تر می توانید از دیگران کمک بخواهید؛ بدون آنکه احساس خشم داشته باشید.

تعادل میان کار و زندگی: اصول فوق به این موضوع می پردازد که نسبت به کار خود چه احساسی دارید و درباره نحوه مدیریت و کنترل آن چگونه فکر می کنید نه اینکه کار شما را مدیریت و کنترل کند. بعضی از افراد کار را « اجباری» می دانند و معتقدند باید آن را «تحمل» کرد و تا جایی که بتوانند از آن فراری اند. نباید اجازه دهید مشکلات کاری روی زندگی خوبی که خارج از محیط کار دارید، اثر بگذارد. کار را به به عنوان یک بخش چالش برانگیز و جالب زندگی خود ببینید که می توانید هر آنچه می خواهید از آن به دست آورید؛ بدون آنکه اجازه دهید بر زندگی عادی تان چیره شود. شما حق انتخاب دارید یا کاری که از آن لذت می برید پیدا کنید یا آن را طوری تغییر دهید که انجام آن با رضایت بیشتری برایتان به همراه باشد. هر جا امکان هرگونه تغییر برای دید مثبت تر شما وجود دارد آن را انجام دهید. اگر این هم امکان پذیر نبود، فکر کنید چه قدم هایی می توانید بردارید که همه چیز را با هم تغییر دهید.