امیدمان را از دست ندهیم

حفظ پشتوانه‌های فوتبال و تیم‌های پایه به منظور داشتن یک تیم ملی پایدار از جمله گزاره‌های کلیشه‌ای فوتبال ماست که در سال‌های گذشته بندرت مورد توجه عملی قرار گرفته است و بعد از هر شکستی در این باره گفته و نوشته می‌شود؛ اما نه گوش بدهکاری وجود دارد و نه نگاه آینده‌نگر. البته پیشتر بعد از هر شکست، یک کمیته حقیقت‌یاب شکست هم در ورزش ما تشکیل می‌شد و خروجی این کمیته‌ها فقط چند پاراگراف جملات زیبا و پر طمطراق بود، همین!

این روزها بگو‌مگوهای رسانه‌ای بعد از ناکامی تیم فوتبال امید دیگر زیادی دارد طولانی می‌شود بخصوص این که تجربه نشان داده از دل این بگومگوها، هیچ راهکار و برنامه‌ای برای بهبود فوتبال کشور به دست نمی‌آید که هیچ، بعد از مدتی تب این ناکامی هم خوابیده و آش همان آش می‌شود و کاسه همان کاسه.

حکایت این روزهای تیم امید بی‌شباهت با گذشته نیست با این تفاوت که این بار خبری هم از آن کلیشه‌ها نیست و همه دنبال معرفی مقصرند. شاید حضور برخی چهره‌های جنجالی درباره تیم امید باعث شکل‌گیری این فضای دنباله دار بی‌حاصل شده باشد. با این حال به نظر می‌رسد این بار برخلاف همه سال‌های گذشته می‌توان به حفظ جوانان و پشتوانه‌های فوتبال ایران امیدوار بود؛ چرا که از یک‌سو لیگ برتر امسال به لطف قوانین متحول شده سازمان لیگ که در جهت افزایش آمار بازیکنان جوان در تیم‌هاست و در کنار درخشش جوانان در تیم‌های مختلف، فضا را برای درخشش و میدان دادن به جوانان خیلی خوب فراهم کرده است.

نگاهی به ترکیب تیم‌های بویژه مدعی بخوبی گویای این واقعیت است جایی که در پرسپولیس امثال احمد نورالهی، در ذوب‌آهن احسان پهلوان و دانیال اسماعیل‌زاده، در سایپا مهدی ترابی، در نفت امیر‌ارسلان مطهری و محمد دانشگر، در استقلال روزبه چشمی، فرشید اسماعیلی و محسن کریمی، در سپاهان علی کریمی و در تراکتورسازی داود اخباری و حتی در راه‌آهن ته جدولی برادران محمدی از بازیکنان جوانی هستند که امسال در لیگ خوب درخشیده‌اند و همه در عضویت تیم تحت هدایت محمدخاکپور هم بودند.

با این که این تیم حذف شده است با روند کنونی لیگ می‌توان امیدوار بود نه‌تنها این پشتوانه‌ها بخوبی حفظ شوند، بلکه پله‌های رشد و ترقی را با سرعت بیشتر طی کنند.‌ ویژگی دیگر حال حاضر فوتبال ایران که متمایز از گذشته است این که در تیم ملی هم شرایط 180 درجه متفاوت از سال‌های نه‌چندان دور است. دیگر خبری از احتیاط و رودربایستی‌های مربیان پیشین تیم ملی نیست و کارلوس کی روش از جام ملت‌های آسیا به این سو با میدان دادن به جوانان نشان داد می‌خواهد پایه‌های تیم ملی را اصولی محکم کند و نه‌تنها برای خودش و جام جهانی 2018 که برای سال‌های پس از آن هم غنی از بازیکن خلاق و توانمند سازد.

با این تفاسیر می‌توان برای یک‌بار هم که شده امیدوار بود پشتوانه‌های تیم ملی فوتبال به حال خود رها نخواهند شد و پس از حاشیه‌های ناکامی ادامه‌دار تیم امید، بزودی نسلی از بازیکنان جوان و خلاق جای پای بزرگان خواهند گذاشت.