بفرمایید «عصرانه» با داریوش کاردان!

از سال ۱۳۶۸ برنامه «عصرانه» به صورت زنده از رادیو پخش می‌شد. داوود جمشیدی از قدیمی‌های رادیو تهیه‌کنندگی این برنامه را به عهده داشت. در این برنامه شخصیت معروف رادیویی «استاد خرناس» متولد شد، شاعری که بهلول‌وار منتقد دوران خودش بود. این برنامه در همان سال‌های پخش با اجرای داریوش کاردان و ژاله صادقیان توانست شنوندگان بسیاری را عصرهای پنجشنبه پای رادیو بنشاند تا به این برنامه متنوع که شامل بخش‌های متفاوتی بود، گوش دهند.

کد خبر: ۸۶۲۵۳۹

رگه‌های انتقادی

برنامه عصرانه، هم فضای شادی داشت و هم متکی به نمایش بود. از سوی دیگر رگه‌های انتقادی هم در آن گنجانده شده بود و همین به محبوبیتش در میان شنوندگان رادیو منجر شد، زیرا در آن زمان برنامه ترکیبی با این ساختار که نیمی از آن آیتم باشد و نیمی دیگر هم نمایش، وجود نداشت. در واقع برنامه‌سازان این برنامه با چیره‌دستی کامل بخش‌های مختلف این برنامه را طراحی و کنار هم مثل قطعات یک پازل چیده بودند. این چینش صحیح باعث شد نه‌تنها در زمان پخش جزو برنامه‌های پرشنونده رادیو شود، بلکه بعد از گذشت این همه سال هنوز فضای آن در خاطر و یاد نسل دیروز باشد.

برنامه عصرانه با این که یک روز ثابت برای پخش داشت، اما در مواردی با عناوینی چون «آدینه» و «آیینه» نیز پخش می‌شد. در واقع به صلاحدید مدیران در زمان‌های مختلف به اشکال و عناوین مختلف پخش می‌شد. به این ترتیب که برنامه «آیینه» صبح‌های پنجشنبه و برنامه «آدینه» صبح روزهای جمعه به جای «صبح جمعه با شما» پخش می‌شد.

ولی به ‌هر حال اسم عصرانه هم بر همین اساس انتخاب شده بود و آن ‌چیزی که به عنوان عصرانه می‌شناسیم آن برنامه‌ای است که عصر پنجشنبه‌ها پخش می‌شد. زنده‌یاد مهرداد خسروی طرح کلی برنامه را ارائه داد و داوود جمشیدی و داریوش کاردان هم مسئولیت نگارش و اجرا را برعهده داشتند.

گویندگان متغیر

در این میان گویندگان خانم برنامه نیز متفاوت بودند؛ از ثریا قاسمی گرفته تا مهین فردنوا و در نهایت ژاله صادقیان که بعدها به جمع این گروه اضافه شد. دلیل این که برنامه عصرانه گوینده زن دائمی نداشت، این بود که باید کسی پیدا می‌شد که گوینده بازیگر باشد، زیرا دیگر برای آیتم‌های مختلف از بازیگران استفاده نمی‌شد. در نتیجه باید این مجریان به عنوان بازیگر ایفای نقش می‌کردند و همین انتخاب را دشوار می‌کرد، زیرا همه گویندگان این ویژگی‌ را ندارند که در کنار گویندگی به بازیگری هم اشراف داشته باشند تا در آیتم‌های نمایشی هم بتوانند بازی کنند؛ اما در این میان تیم کاردان و صادقیان خیلی گل کرد و آن دو بده و بستان‌های خیلی خوبی با هم داشتند که مورد توجه شنوندگان رادیو قرار گرفت.

این نوع اجرا جزو اجراهای سخت رادیویی محسوب می‌شود و اگر دو گوینده مکمل‌های خوبی برای هم باشند، مسلما برنامه به اوج می‌رسد و در غیر این صورت روز به روز از تعداد مخاطبان آن کاسته می‌شود، اما کاردان و صادقیان نشان دادند در این امر موفق هستند. یکی دیگر از ویژگی‌های عصرانه این بود که در ایام مناسبتی همچون دهه فجر گرایش انقلابی و ملی میهنی پیدا می‌کرد. در واقع عوامل این برنامه تلاش می‌کردند متناسب با ایام دست روی موضوعات متنوع هم بگذارند. ضمن این‌که گروه تلاش می‌کرد از ساختارهای مختلف در برنامه استفاده کند تا برنامه برای شنوندگان به روزمرگی نیفتد.