۱۱ باور غلط درباره دیابت

جام جم سرا: در شماری از بیماران حتی دیگر استفاده از دارو‌های خوراکی پایین آورنده قند خون کفایت نخواهد کرد و طبیعتاً نیاز به شروع درمان با انسولین پیش خواهد آمد. زمانی که قند خون کنترل شده است به این معنا است که مقدار دارو در حد مناسبی قرار دارد و با همین مقدار باید ادامه پیدا کند.

بیماری دیابت از مشکلات مبتلا به جوامع امروز است که به سرعت درحال گسترش است. با وجود این‌که تاکنون دلیل اصلی ابتلا به دیابت کشف نشده است اما این مطلب ثابت شده که دیابت به هیچ عنوان قابل انتقال و سرایت نیست و نمی‌توان شرایط ابتلا به آن را با بیماری مسری سرماخوردگی یا آنفلوانزا مقایسه کرد.

در حقیقت می‌توان گفت که عوامل محیطی و بخصوص ژنتیکی، آن هم بیشتر در دیابت نوع ۲، در ابتلا به دیابت مؤثر است. در ادامه به باورهای رایج دراین مورد توسط پزشکان پاسخ داده شده:

۱. فرد دیابتی در مصرف توت و کشمش محدودیتی ندارد
طعم شیرین توت خشک و کشمش به علت وجود قندهای ساده در آن‌ها است.‌‌ همان طور که افراد دیابتی در مصرف قندهای ساده مانند قند و شکر محدودیت دارند، در مورد توت خشک و کشمش که معمولاً همراه با چای مصرف می‌شوند نیز باید به مقدار مصرفی توجه کنند. مصرف بیش از حد توت و کشمش نیز می‌تواند منجر به افزایش قند خون شود.

۲. عسل طبیعی قند خون را افزایش نمی‌دهد
عسل از هر نوعی که باشد حاوی قند ساده است بنابراین مصرف عسل هم می‌تواند منجر به افزایش قند خون شود.

۳. دیابتی‌ها نباید از میوه‌های شیرین استفاده کنند
استفاده از میوه‌ها با توجه به محتوای فیبر، ویتامین و املاح آن‌ها برای افراد دیابتی مفید است و هیچ میوه‌ای برای افراد دیابتی غیر مجاز نیست ولی مقدار و زمان مناسب مصرف آن‌ها باید رعایت شود.

۴. افراد دیابتی نمی‌توانند شکلات یا شیرینی مصرف کنند
در حالتی که فرد دیابتی، این‌گونه تنقلات را جزئی از برنامه غذایی روزانه خود به شمار آورد یا در کنار مصرف آن‌ها به ورزش کردن بپردازد تا قند وارد شده به درون خون سریع‌تر جذب سلول‌ها شود یا اصطلاحاً بسوزد، می‌تواند شیرینی و شکلات را نیز در حد متعادل مصرف کند.

۵. مصرف زیاده از حد شکر و شیرینی موجب ابتلا به دیابت می‌شود
در این زمینه باید گفت خیر، عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی افراد در ابتلای آن‌ها به دیابت دخیل هستند. در هر صورت توجه داشته باشید که چاقی و اضافه وزن خطر ابتلا به دیابت را به‌طور مستقیم افزایش می‌دهد.
به گزارش جام جم سرا، چنانچه یکی از اعضای خانواده شما دیابتی باشد، می‌توانید با رعایت یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، وزنتان را کنترل کنید و از ابتلایتان به دیابت پیشگیری کنید.

۶. افراد دیابتی باید حتماً از غذاهای خاص و ویژه‌ای استفاده کنند
رژیم غذایی افراد دیابتی، سالم‌ترین رژیم غذایی برای همگان است زیرا حاوی حداقل میزان چربی‌ها (اشباع شده و ترانس)، میزان متعادل شکر و نمک، مواد غذایی سبوس دار، سبزیجات و میوه‌جات است.

مواد غذایی دیابتی و رژیمی که حاوی شیرین‌کننده‌های مصنوعی و رژیمی هستند، فایده چندانی برای دیابتی‌ها در بر ندارند. زیرا آن‌ها نیز به هر حال موجب افزایش قند خون می‌شوند (در مدت زمانی طولانی‌تر)، معمولاً گران هستند و اگر حاوی قند‌های الکلی باشند، خاصیت ملین نیز دارند.

۷. افراد دیابتی باید نان، سیب زمینی و ماکارونی کمتری مصرف کنند
مواد غذایی نشاسته‌ای، بخشی از یک رژیم غذایی سالم را تشکیل می‌دهند. آنچه مهم است، مقدار مصرفی آن هاست. نان‌های سبوس دار، برنج، غلات، ماکارونی و سبزیجات نشاسته‌ای مانند سیب زمینی، نخود فرنگی، کدو حلوایی، ذرت و باقلا می‌توانند در هر یک از وعده‌های اصلی یا میان وعده‌ها مصرف شوند. تنها مسأله مهم، رعایت مقدار مصرفی آن هاست.
برای اکثر دیابتی‌ها مصرف ۳ الی ۴ واحد از مواد غذایی حاوی نشاسته بلامانع است. همچنین غلات سبوس دار، منابع خوبی برای تأمین فیبر مورد نیاز بدن به شمار می‌روند و به حفظ سلامتیتان نیز کمک می‌کنند.

۸. به هر اندازه می‌توان میوه مصرف کرد
این درست است که میوه‌ها بسیار مغذی و حاوی فیبر و انواع ویتامین‌ها واملاح معدنی هستند و باید در رژیم غذایی روزانه افراد موجود باشند. ولی مصرف آن‌ها به میزان دلخواه مجاز نیست. برای آن‌که بدانید بدن شما به‌طور روزانه به چه میزان میوه نیاز دارد، از مدرسین دیابت در مراکز آموزشی یا پزشک معالجتان راهنمایی بخواهید.

۹. افراد دیابتی بیشتر در معرض ابتلا به سرماخوردگی یا آنفلوانزا هستند
در این مورد هم جواب منفی است. علت این‌که به افراد دیابتی توصیه می‌شود که در آغاز فصول سرد سال از واکسن آنفلوانزا استفاده کنند، آن است که وجود هر نوع عفونت در بدن فرد دیابتی، کنترل قند خون او را با مشکل مواجه می‌سازد و احتمال داشتن قند بالا در طول روز را افزایش می‌دهد و در دیابتی‌های نوع ۱ خطر بروز کتواسیدوز را به وجود می‌آورد.

۱۰. نیاز به انسولین، تاوان کنترل نکردن قند خون است
دیابت نوع ۱ معمولاً از سنین پایین‌تر اتفاق می‌افتد و از‌‌ همان ابتدا برای کنترل آن باید از تزریق انسولین استفاده شود؛ اما دیابت نوع ۲ معمولاً در می‌انسالان ایجاد می‌شود و شروع درمان آن نیز با داروهای خوراکی پایین آورنده قند خون است. با پیشرفت دیابت ممکن است در افراد دیابتی نوع ۱ افزایش نیاز به انسولین و در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نیاز به شروع تزریق انسولین به وجود آید. بنابراین انسولین وسیله کنترل قند خون است.

۱۱. مصرف انسولین اعتیاد‌آور است
انسولین اعتیاد ایجاد نمی‌کند. ممکن است باور اعتیاد به انسولین از آنجا نشأت گرفته باشد که برخی از مواد مخدر نیز از طریق تزریقی مصرف می‌شوند (ایران)