گلهای آپارتمانی: اطلسی

گل اطلسی به رنگهای سفید، قرمز، بنفش، صورتی، زرد، آبی و ابلق دیده می‌شود. بطور کلی اطلسی دارای ارتفاع ۱۰ تا ۶۰ سانتی متر بوده و موقع گل کردن آن در هوای آزاد و معتدل و تا حدی خشک از خرداد الی آبان ماه می‌باشد.

اطلسی از لحاظ نوع گل به سه نوع کم پَر و پُرپَر و موج دار و از لحاظ ارتفاع بدو نوع تقسیم می‌شود:
۱ ـ اطلسی‌های پاکوتاه ژاپنی ـ به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر پُرگل و پُر شاخ و برگ می‌باشند.
۲ ـ اطلسی‌های پابلند ـ که به ارتفاع ۶۰ سانتی متر می‌رسند.

اطلسی‌های باکوتاه گلدرشت و پُرپَر برای حاشیه‌ها متناسب‌تر هستند، زیرا اطلسی‌های پُرپَر که در این گروه قرار دارند در آخر تابستان شاخه‌هایش بلند شده و وسط بوته‌هایش خالی می‌شود و بدین ترتیب زیبائی اولیه خود را از دست می‌دهد. این اطلسی‌ها اگر رونده باشند چه کم پَر و چه پُرپَر برای جعبه‌ها و گلدان‌ها و گذاشتن در بالکن‌ها و ایوان‌ها مناسب هستند.
گل اطلسی موقعیت آفتابی، خاک نسبتأ سنگین را می‌پسندد. خاک باید حتمأ تهویه و زهکش داشته باشد و لجنی نشود. خاک حاشیه‌ای که در آن اطلسی می‌کارند باید همه ساله تعویض شود. کود پوسیده باید سه ماه قبل از کاشت با خاک مخلوط شود.
در مواقع گرم به اطلسی نباید آب داده شود بلکه صبح زود یا غروب به آن آب باید داد.
معمولا اطلسی در نقاطی که تابستانش سرد و مرطوب باشد عمل نمی‌آید که در این شرایط بوته قوی می‌شود و شاخه‌های بلندی ایجاد می‌کند ولی خیلی کم گل می‌شود.
بطور خلاصه محل گرم و آفتابی مختصری مرطوب و خاک حاصلخیز برای اطلسی مناسب است.
اطلسی گل درشت در شرایط بد حساستر از اطلسی معمولی است. بنابراین اگر بخواهیم اطلسی گل درشت را در نقاط آفتابی بکاریم باید به آن سایه بدهیم.
اطلسی را به دو طریق زیاد می‌کنند. یکی از طریق بذر و دیگری از راه قلمه. بذر اطلسی پاکوتاه و معمولی را در اواخر بهمن تا اوائل اسفند در گلخانه گرم یا در شاسی می‌کارند و یا ممکن است کمی دیر‌تر بذرها را در شاسی سرد بکارند. وقتی نشاء چهار برگه شد آن را به گلدان استکانی منتقل می‌کنند و بعد از رفع سرمای بهاره بوته را با خاک از گلدان بیرون آورده و در باغچه می‌کارند. (در حاشیه بفواصل ۲۵ سانتی‌متر) قلمه اطلسی پُرپَر را در تابستان از پایه مادرجدا کرده ودرخاک مناسب می‌کارند ودراواخر زمستان گل آن ظاهر می‌شود.
>> مجله هفته پارسی