از گلستان سینمای ایران ببر ورقی

113 سال از زل زدن مظفرالدین شاه به دوربین میرزا ابراهیم‌خان عکاسباشی می‌گذرد و درست در همان سال یعنی 1279 هجری خورشیدی بود که سینمای ایران صاحب نخستین سالن سینمایی خود شد؛ فقط به فاصله پنج سال از اختراع جهانی سینما توسط برادران لومیر، البته اگر تاریخ فیلمسازی را هم مبنای شروع سینمای ایران حساب کنیم، باز هم قدمت فراوان و درخوری در این زمینه داریم.
کد خبر: ۵۹۹۰۸۳
از گلستان سینمای ایران ببر ورقی

سینمای ایران طی یک قرن فعالیت، ضمن از سر گذراندن فراز و فرودهای بی‌شمار، افتخارات زیادی در عرصه داخلی و بین‌المللی به دست آورده است. از همین‌رو از جایی به بعد نیاز به وجود مرکزی برای نگهداری جوایز، مدارک، اسناد و تجهیزات سینمایی به یک ضرورت تبدیل شد.

به همین سبب ارزش کار افرادی چون سیدمحمد بهشتی، عزت‌الله انتظامی، عباس کیارستمی، جمال امید، بهزاد رحیمیان، عزیز ساعتی و امیر اثباتی که خرداد 77 زمینه تاسیس موزه سینمای ایران را فراهم کردند، بعدها بیش از پیش مشخص خواهد شد.

انتقال این موزه به مکان فعلی، یعنی باغ فردوس تاریخی و پرخاطره در سال‌81 آنجا را به پاتوقی برای علاقه‌مندان و پژوهشگران تبدیل کرد.

تالار آغازگران، تالار معاصران، تالار افتخارات و جوایز، اتاق سالن سینما از آغاز، اتاق سینما و کودک، اتاق سینما و دفاع مقدس، اتاق سینما در گذر تاریخ، اتاق صدا، موسیقی، دوبله، اتاق ارامنه و سینما، اتاق تاریک، اتاق نمایش خانگی، خانه فرهاد و نام‌آوران سینمای ایران قسمت‌های مختلف موزه سینما را تشکیل می‌دهد که با مشاهده آنها می‌توان برگ‌های تاریخ سینمای ایران را ورق زد.

مرور فشرده و اجمالی سینمای ایران ضمن به‌جا آوردن رسم خاطره بازی و ارج نهادن به سنت نوستالژیک، درس پرنغز و نکته و عبرت‌آموزی برای سینماگرانی است که جا پای بزرگان گذاشته‌اند و امروز پرچمدار نسل‌های پرافتخار گذشته هستند.

انتظار از سینمایی که صد و اندی سال از آغاز فعالیتش می‌گذرد، این است که جدا از پیشرفت‌های تجهیزاتی و تکنولوژیکی، در بحث کیفیت و ساختار و مهم‌تر از همه اخلاق نیز گامی رو به جلو برداشته باشد.

خب البته قطع به یقین حتما قدم‌های مثبت و روبه جلویی برداشته شده، اما اتفاقات و حوادث این یکی دو سال اخیر در سینما همچون شرایط بد تولید و اکران، سینماهایی که یکی پس از دیگری تعطیل می‌شود و دوستانی که برای در دست گرفتن چندصباحی قدرت به جان آبروی یکدیگر افتاده‌اند، آدم را به این نتیجه نمی‌رساند که ما کشوری با این پشتوانه تاریخی سینمایی هستیم.

بد نیست، سینماگران دو طیف ماجرای خانه سینما نیز هرازگاهی مثل تماشاگری عادی و علاقه‌مند سری به موزه باغ فردوس بزنند و با مرور سرگذشت و نشانه‌های بانیان و بزرگان پرافتخار دمی تامل کنند و بیندیشند واقعا این هزینه‌ای که آنها بر سینمای امروز تحمیل کرده‌اند، در مقابل میراث پیشینیان چه ارزشی دارد؟

علی رستگار - گروه فرهنگ و هنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها