آدم‌های امنی که سر سفره پدر و مادر بزرگ شده‌اند

آدم‌های چشم و دل سیر و کسانی که سر سفره پدر و مادربزرگ شده‌اند،چشم پاک و دست پاکند. به این معنا که در دوراهی‌های روزگار و در هنگامه‌هایی که باید بین راه درست و نادرست یکی را انتخاب کنند،حتی اگرمسیر نادرستی برایشان آورد‌های فراوانی داشته باشد، باز هم پایشان نمی‌لرزد، چراکه آنها نان حلال دسترنج پدر آمیخته با مهر و عشق و عاطفه مادر را خورده‌اند و سلول سلول‌شان از چنین غذای پاکی رشد و پرورش یافته است.چنین افرادی که حلال و حرام ودرست ونادرست سرشان می‌شود، آدم‌هایی هستند که به هر قیمتی حاضر نمی‌شوند روح‌شان را به شیطان بفروشند. آنها ارزش انسانیت خود را می‌دانند که دل‌شان نمی‌خواهد این وجود باارزش را که حتی از فرشتگان هم مقامی اعلاتر دارد، به‌واسطه یک قدم نادرست و یک حق و ناحق کردن در مسیر تنزل به مقام پست‌تر از حیوانات برساند.این افراد امن هستند. انسان‌هایی شریفی که با بودن در کنارشان احساس آرامش می‌کنید و اگر در حضورشان خطا یا اشتباهی مرتکب شوید، نگران نیستید که شما را رسوای عالم کنند؛ به این معنا که اگر وجودتان لبریز از درد بود و به‌دنبال دوستی هستید تا سفره‌ دل‌تان را نزدشان بگشایید، می‌توانید روی این آدم‌ها حساب کنید.آنها اگر دست‌شان برسد از کمک‌کردن به دیگران مضایقه نمی‌کنندواگرهم دست‌شان بسته باشد لااقل گوش شنوایی برای شنیدن حرف‌ها و درد‌دل‌هایتان دارند.پس اگر شما هم ازجمله این آدم‌هاهستیدوچنین ویژگی‌هایی دارید به خودتان ببالید و بر دستان زحمتکش پدرومادر بوسه بزنید که شما را بر سر سفره‌ای حلال و زحمت‌کشیده و با درستی، راستی و غرق در امنیت عاطفی بزرگ کرده‌ و پرورش داده‌اند؛ مسیری که هر یک از ما باید برای پرورش انسان‌هایی امن و درست کار در پیش بگیریم.