کپک‌ها برای رشد خود نیازمند مواد ارگانیک گرم و مرطوب هستند. به همین دلیل غذاها از جمله رب بهترین محل برای رشد کپک‌ها محسوب‌می‌شود. این نوع قارچ‌ها در محل‌های بسته و مرطوب نیز رشد خوبی دارند. سم‌های تولیدشده ناشی از کپک‌زدن رب در لایه‌های پایینی آن نیز نفوذ می‌کند. این سموم غیرقابل مشاهده برای سلامتی بسیار خطرناک است. بنابراین هیچ قسمتی از رب کپک‌زده قابل‌مصرف نیست. اما برای کپک‌نزدن رب راهکارهایی وجود دارد که به آنها می‌پردازیم.
قراردادن رب در یخچال با دمای 4 درجه سانتی‌گراد از طریق کندکردن رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها در دمای یخچال کپک‌زدن رب را به تعویق می‌اندازد. جهت جلوگیری از کپک‌زدن رب هنگام مصرف آن از یک قاشق کاملا تمیز و خشک استفاده کنید. قاشق خیس، کثیف و چرب موجبات انتقال رطوبت به رب و رشد کپک‌ها در آن را فراهم می‌کند.
ریختن مقداری روغن روی سطح رب درون ظرف باعث توقف اکسیژن‌رسانی در داخل رب و جلوگیری از ایجاد کپک می‌شود.
بهتر است این کار از ابتدای بازکردن قوطی رب گوجه‌فرنگی انجام شود.
همچنین شما می‌توانید به سادگی از طریق کنارزدن لایه روغن با استفاده از قاشق خشک رب را از محدوده بدون روغن بردارید.
برای جلوگیری از کپک‌زدن باید ظرف نگهداری رب را کاملا پر کنید تا هوای اضافی داخل ظرف باقی نماند. همچنین توصیه می‌شود تا حد امکان از ظرف‌های کوچک استفاده کنید.
جوشاندن قوطی قبل از بازکردن هم با کاهش میزان آلودگی سطح قوطی از رشد و گسترش میکروب‌ها و قارچ‌ها جلوگیری می‌کند.
اضافه‌کردن نمک به رب خانگی از کپک‌زدن و خرابی آن جلوگیری می‌کند. افزودن نمک زیاد به رب خانگی را می‌توانید با ریختن نمک کم در غذاها جبران کنید. ریختن رب گوجه فرنگی در ظروف دارای دهانه کوچک مانند شیشه نوشابه با کاهش هوا و فضای خالی برای رشد کپک‌ها نگهداری از رب را به مدت طولانی در خانه امکان‌پذیر می‌سازد. علاوه بر اینها ریختن رب در قوطی‌های شیشه‌ای کوچک و قراردادن آنها در فریزر ضمن جلوگیری از کپک‌زدن رب احتمال نگهداری آن به مدت طولانی را افزایش می‌دهد.
منبع: ضمیمه چاردیواری روزنامه جام‌جم
