ماجرایی به عشق ایران

 چرا عنوان «ماجرای امروز» را برای این مجموعه انتخاب کردید؟
این عنوان، یادآور فیلم «ماجرای نیمروز» است که درباره عملیات تروریستی منافقین دهه ۶۰ بود، اما برنامه تلویزیونی ماجرای امروز در رابطه با فتنه‌ها از سال ۸۸ تاکنون است. در این مستند مادران و همسران شهدای فتنه ۸۸، آبان ۹۸ و فتنه ۱۴۰۱ و شهدای امنیت و شهدای پاسداران جلوی دوربین قرار گرفته‌اند، چندین سال است که برای شهدا از جمله شهدای مدافع حرم پاکستانی و افغانستانی در حال ساخت برنامه هستم اما امروز در این بمباران رسانه‌ای علیه ایران، در واقع شهدای فتنه داخل کشور از مظلوم‌ترین‌ها هستند. 

چه ویژگی خاصی در شهدای ناآرامی‌های اخیر دیدید که برای‌تان قابل توجه بود؟
 این شهدا یک نخ تسبیح بین همه شهدا هستند، درواقع بیشتر شهدای فتنه اخیر از بازماندگان در جنگ سوریه و مدافعان حرم بودند که در فتنه اخیر به شهادت رسیدند، در کنار هجمه‌های عظیم رسانه‌ای این برنامه تلویزیونی یک چراغ کوچک است اما اگر این مسیر ادامه یابد، حال و هوای جامعه تغییر می‌کند. هر چند محوریت این برنامه همسر و مادران شهدا هستند که نقطه مغفول همه این رشادت‌ها بوده‌اند چراکه در راه آرامش جامعه، عزیز خود را فدا کردند. برای امنیت هر روز در حال تقدیم شهدا هستیم که متاسفانه رسانه نتوانسته است به خوبی این رشادت‌ها را  تبیین کند. 

 شما در شرایطی اقدام به تولید برنامه‌ای با محوریت شهدای امنیت و فتنه کرده‌اید که عملا قاب تلویزیون از برنامه‌هایی با این موضوع خالی است؛ البته پیش از فتنه اخیر هم، کار قابل‌توجهی در حوزه شهدای امنیت و فتنه ساخته نشده بود. چه شد که تصمیم به تولید این برنامه گرفتید ؟
از نظر من شهدای فتنه و امنیت، جزو مظلوم‌ترین شهدا هستند. این را باتوجه به سابقه فعالیتم در حوزه شهدا می‌گویم. ما برای شهدای دفاع‌مقدس یا مدافع حرم، کار زیاد داریم، حالا خوب یا متوسط اما برنامه یا مستندی که به صورت خاص محوریتش با شهدای امنیت و فتنه باشد آن‌قدر کم است که اگر کسی بخواهد اسم ببرد، نمی‌تواند.

 ماجرای امروز، چند قسمت است و برای ادامه کار هم برنامه دارید؟
ماجرای امروز در مرحله اول، در استودیو ضبط شده و 9 قسمت است. ما در این مرحله به گفت‌وگو با خانواده شهدای 88، شهدای امنیت و شهدای فتنه اخیر پرداخته‌ایم. که الحمدلله از شبکه افق هم پخش شد. در ادامه هم به منزل شهدا خواهیم رفت تا مخاطب درک و حس بهتری از گفت‌وگو و حس و حال خانواده‌ها داشته باشد.

این برنامه جزو معدود برنامه‌های تلویزیون برای شهدای امنیت و فتنه است؛ شاید برای همین است که با استقبال مخاطبان مواجه شده. حتی ویدئوی کوتاهی از خوابی که برای شهید سلمان امیراحمدی دیده بودند و ماجرای نماز استغاثه به حضرت زهرا(س) تقریبا در تمام کشور و در فضای مجازی پخش شد. بازخورد دیگری هم از کارتان داشته‌اید؟
بله. بازخوردها از دو مجرا به دست ما رسیده؛ هم مخاطبان عام و هم مخاطبان خاص. مخاطبان عام نظرات ارزشمند و بیان احساسات و عواطف مردم عزیزمان است و مخاطبان خاص، خانواده شهدا. از زمان شروع پخش، بسیاری از خانواده‌ها که ما با آنها گفت‌وگو نکرده‌ایم، تماس گرفته‌ و خواسته‌اند در برنامه حضور داشته باشند تا از عزیزشان صحبت کنند. مردم هم مثل همین اتفاقی که شما گفتید و پخش ویدئوی صحبت‌های همسر شهید امیراحمدی، برای شهدا سنگ تمام گذاشته‌اند. دست به دست شدن این ویدئو یا صحبت‌های مادر شهید محمدحسین حدادیان، نشانه ارادت مردم به شهداست. ما به جهت ضبط و پخش همزمان و فشردگی و حجم کار بسیار بالا، فرصت تبلیغ «ماجرای امروز» را به قدر کافی نداشتیم اما در طول روزهای پخش، شاهد تلاش خود مردم برای بالابردن بازدید این برنامه بودیم. مردم از همه شهرها به ما پیام می‌دهند، خداقوت می‌گویند و برای‌مان دعا می‌کنند. طبیعی است هم خستگی‌مان از بین برود و هم تلاش‌مان را برای تولید برنامه‌های بیشتر، مضاعف کنیم و البته همچنان نیازمند  دعای مردم هستیم.

 از زمان شهادت شهدای فتنه اخیر، زمان زیادی نگذشته و ما شاهد حضور خانواده‌های آنها دربرنامه شما بودیم. این هم نشانه سرعت عمل است و هم تلاش برای هماهنگی با خانواده‌ها. این هماهنگی  سخت نبود؟
همه برنامه‌سازان می‌دانند در برنامه‌های این چنینی سخت‌ترین و مهم‌ترین کار، هماهنگی است؛ حالا  به این اضافه کنید هماهنگی با خانواده‌ای که فقط سی روز از شهادت عزیزش گذشته. برای او صحبت کردن سخت است و برای ما هم شنیدن. بعضی‌ها هم که اصلا روضه می‌خوانند و این حال همه تیم را منقلب می‌کند اما به لطف خدا و حضرت زهرا (س) کار تولید شد و به پخش رسید.

 برنامه‌تان تم زنانه دارد و گفت‌وگوها فقط مختص به مادر یا همسر شهید است. دلیل خاصی برای این انتخاب داشته‌اید؟
نمی‌شود گفت جهاد و مبارزه مخصوص مردهاست. کنار هر مردی زنی هست که او را پرورش داده و مادر است و زنی که با آن مرد زندگی کرده و قرار است در نبودش، ادامه زندگی آن هم تنها و بزرگ کردن بچه‌ها به عهده او باشد. پس بعد از شهادت مردان، این زنان هستند که عهده‌دار همه مسئولیت زندگی می‌شوند. برای همین هم شنیدن حرف‌های آنها واجب است و کارگشا. از لابه‌لای حرف‌های این زنان است که منش شهید در زندگی معلوم می‌شود و از طرفی مردم با صبر و مقاومت این زنان، آشنا می‌شوند.

 شده که از ساخت این برنامه‌ها خسته شده باشید؟ به هرحال شنیدن غم و رنج آدم‌ها، کار آسانی نیست.
خسته که نه؛ اما حتما منقلب شده‌ایم. ما در طول ساخت همین برنامه، گاهی در شرایطی قرار می‌گرفتیم که همه‌مان بغض می‌کردیم و انگار توان‌مان را از دست می‌دادیم. گاهی شما درباره شهیدی برنامه می‌سازید که 30 سال از شهادتش گذشته، همین هم به قدر کافی دردآور است اما تصور کنید شما دارید با همسر شهیدی حرف می‌زنید که فقط 40 روز از شهادت همسرش گذشته و او با دو تا بچه قدونیم‌قد مهمان شماست. حالا فکر کنید تیم تولیدی کار، چقدر سختی را به جان می‌خرد تا کار را تولید کند و بعد کسی باید بنشیند  و تدوین کند، این درد و رنج دوباره سراغش می‌آید و من باید چند باره کار را ببینم تا روی آنتن برود. با این همه اما وظیفه داریم برای شهدا و خانواده‌های‌شان برنامه تولید کنیم. باید نام‌شان را زنده نگه داریم و خب دلخوشیم به این‌که «زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا از خود شهادت کمتر نیست».

منبع: ضمیمه قاب‌کوچک روزنامه جام‌جم