سوژه های مردمی یکه تازه برنامه های رمضانی/ قهرمانانی که کلیشه نمی شوند

به گزارش گروه سینما و تلویزیون جام جم آنلاین، این شب ها اولین نکته ای که نظرها را نسبت به برنامه های قبل افطار شبکه های سیما جلب می کند حضور مهمانانی است که همه شأن بی برو برگرد از جنس همین مردم کوچه و خیابان، همسایه و اطرافیان ما هستند؛ چهره هایی که گاه از دورترین روستایی در ناکجاآباد ایران و گاه از حاشیه ای ترین نقطه یک شهر شناسایی شده و به برنامه ها دعوت شده اند و حالا هر یک قصه هایی پر رمز و راز یا پر از اتفاق و حتی گاه ساده اما صادقانه برای مخاطب دارند.

در این گزارش مروری بر برنامه های شبکه های سیما داریم که هر یک به نوعی مردم را سوژه این شب های سیما کرده اند و به تلویزیون که معمولا به دلیل مهمانان سلبریتی محور مورد هجمه قرار می گیرد چهره ای مردمی بخشیده اند.

شبکه یک برنامه دعوت

شبکه یک چندین سال است که برنامه دعوت را در ایام ماه مبارک رمضان به تهیه کنندگی مجتبی کشاورز روی آنتن می برد و برای دومین سال پیاپی حجت الاسلام برمایی اجرا و میزبانی از مهمانان را بر عهده دارد.

این برنامه از ابتدای ماه رمضان مهمانان مختلفی را به برنامه دعوت کرد که بیشتر با محوریت خانواده محور پیش رفت.

این برنامه روز گذشته نیز از طرف محمد‌حسین رنجبران مدیرکل روابط عمومی صداوسیما به عنوان پربیننده ترین ویژه برنامه افطار معرفی شد.

دعوت در اولین قسمت و در بخش ابتدایی، برنامه «دعوت» در اولین قسمت میزبان فرشته صالحی از پزشکان بیمارستان «شهید بهشتی» قروه سنندج به همراه همسرش بود. فرشته صالحی پزشکی است که تا آخرین روزهای بارداری در محل کار خود حضور داشت. او در این گفت‌و گو از داستان ازدواج و سختی روزهای بارداری در بیمارستان می‌گوید. در همین برنامه همچنین به داستان زندگی پرستاری پرداخته شد که به دلیل خدمت به بیماران مبتلا به ویروس کرونا، بیش از دوماه از دیدن فرزند خود محروم بود.

از جمله قسمت های جذاب برنامه نیز دعوت از پیرزنی به نام ترنج و همسر سالخورده اش بود که پیش از این عکسی از آنها در شبکه های اجتماعی نشر یافته بود که زن در آنها بر صورت همسر خود ماسک می زند.

شبکه دو با مکث

مریم نوابی نژاد چند سالی بود که ساخت و تولید مجموعه هزارداستان را به تهیه کنندگی جواد فرحانی برای شبکه نسیم بر عهده داشت و با دعوت از مهمانان مختلفی سعی کرد فضایی امیدبخش از فعالیت ها و اقدامات مهمانانی که با یک بحران یا بیماری مواجه بوده اند تصویر کند.

برنامه مکث که در گروه اجتماعی شبکه دو سیما تولید می شود به دعوت از سوژه ها و مهمانان امیدبخش ادامه داده است.

این برنامه مجری محور نیست و هنرمندان مختلفی به عنوان میزبان در برابر مهمانان مدعو برنامه قرار می گیرند.

از جمله مهمانان این برنامه زوجی بودند که فرزندان آنها به اوتیسم مبتلا شده بودند و برای تامین مخارج آنها چند شیفت کار می کردند.

این زوج شب ها نیز به همراه هم در زمینه پرورش گل و گیاه و فروش آنها کار می کردند تا از این طریق هم درآمد دیگری برای تامین مخارج فرزندانشان داشته باشند.

شبکه سه با مثل ماه

برند برنامه های قصه گو اگرچه به ماه عسل تعلق داشت. با این حال تجربه خوبی بود که در برنامه های تلویزیونی ترویج شد و هر ماه رمضان مردم به تماشای چهره ها و قصه های آدم هایی از جنس خودشان خواهند نشست.

این شبکه امسال بعد از بسته شدن پرونده ماه عسل برنامه مثل ماه را رونمایی کرد که رسالت بوذری اجرای آن را بر عهده گرفت.

برنامه مثل ماه نیز که رویکردی قصه محور دارد از خلاقیت هایی هم بهره گرفته است؛ شروع برنامه با فضایی نمایشی است و بوذری هر بار با قصه ای نمایشی اجرای خود را آغاز می کند. او از این طریق میهمانانش را هم کنجکاو و مجاب می کند که به انتظار تماشای مهمان برنامه بنشینند.

در اولین قسمت از برنامه دو نفر دعوت شدند که یکی در کار تجهیز اموات بود و دیگری در کار زایمان و هر دو مرتبط با روزهای کرونایی از کارشان سخن گفتند. شب گذشته نیز دو نفری دعوت شده بودند که در زندگی اهل دعوا و مشروب خواری بودند و از اینکه چگونه با زیارت و خادمی امام حسین(ع) مسیر زندگیشان دچار تحول شده است و توبه کرده اند سخن گفتند. 

شبکه چهار با زندگی پس از زندگی

امسال شبکه چهار هم سراغ قصه هایی از زندگی های مردم رفته است؛ قصه زندگی هایی که پس از تجاربی نزدیک به مرگ رخ می دهد. در این برنامه هم مردم مختلفی از شهرستان ها و نقاط دور حضور می یابند و تعریف می کنند که چطور حادثه ای در زندگیشان باعث شده است که لحظه ای با دنیایی دیگر و یا به تجربه مرگ نزدیک شوند.

این برنامه از بخش های مختلفی تشکیل شده است و علاوه بر گفتگوی اصلی با مهمان برنامه با کارشناسان ایرانی و خارجی هم گفتگو دارد.

در عین حال رمضان امسال این چهره های مردمی هستند که پیشتاز و یکه تاز حضور در شبکه های سیما هستند و اتفاقا مردم با دیدن آنها به زندگی ها و دنیاهایشان جذب می شوند. به ویژه که هر از اینها در قامت قهرمانانی تصویر می شوند که مخاطب امروزی در زندگی عادی خود به این ویژگی های قهرمانی نیاز دارد.