هدف، مدال المپیک

جام جم ورزشی ،سالی نوید بخش برای آینده‌ای که تاکنون به خوبی آن را تجربه نکرده‌ایم. این روزها همه از افتخارآفرینی بانوان ورزشکار حرف می‌زنند و خوشحال از این‌که نابرابری‌ها در حال تبدیل شدن به برابری است. بله! دیگر زمان صحبت کردن از تبعیض‌ها نیست.

اگر تبعیضی هم هست کم کم خودش سایه برمی‌دارد از این ورزش. این خواست بانوان افتخارآفرین این مرز و بوم بود و حالا باید به همه بانوان سختکوش و پرتلاش تبریک گفت، برای دستیابی به آنچه می‌خواستند.

دور نیست آن روزها که فکر کسب مدال المپیک توسط بانوان ایران زمین به ذهن هیچ کسی خطور نمی‌کرد. شاید تا همین یکی دو سال پیش. اصلا شاید تا قبل از این‌که وارد سال 94 شویم. اما حالا بانوان هم ثابت کردند می‌شود روی مدال‌آوری آنها در المپیک حساب باز کرد.

وقتی کیمیا علیزاده با 18 سال سن قهرمان المپیک لندن را شکست داد و اولین مدال برنز تاریخ تکواندوی ایران را در رقابت‌های جهانی به دست آورد، برای اولین بار باور کردیم این صحنه در المپیک ریو هم می‌تواند تکرار شود. با این حال کیمیا تنها نیست. وقتی صحبت از کسب مدال المپیک می‌شود نمی‌توان از کنار نام الهه احمدی به‌سادگی گذشت؛ مادر المپیکی ورزش ایران که 6 ماه است در صدر بهترین تیراندازان دنیا قرار دارد. وقتی الهه در فینال فینالیست‌های جام‌جهانی تیراندازی بالاتر از نایب قهرمان المپیک روی سکوی قهرمانی ایستاد، ثابت کرد در المپیک هم می‌تواند مدال‌آور کاروان ورزشی کشورمان باشد.

البته حرکت ورزش بانوان فقط به المپیک یا پارالمپیک خلاصه نمی‌شود. قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان در آسیا، پس از سال‌ها به تابوی ناکامی بانوان ورزشکار ایرانی در رشته‌های تیمی پایان داد. در رشته‌های غیر المپیکی اتفاقات شیرین کم نیست. در ووشو، حالا بهترین‌های دنیا را داریم. در کشتی مدعی هستیم. در کاراته با حضور حمیده عباسعلی، حرف برای گفتن زیاد است. در شطرنج، نابغه 17 ساله‌ای به اسم سارا‌سادات خادم‌الشریعه، انتظارات ما را تا مرز قهرمانی جهان بالا برد. و بالاخره سرآمد همه این قهرمانان زهرا نعمتی، که برای نخستین بار در طول تاریخ سهمیه المپیک و پارالمپیک را به دست آورد تا نمادی باشد برای بزرگی زن ایرانی. استعدادهایی از این دست در ورزش بانوان کم نیستند. بدون شک از این پتانسیل پنهان ورزش کشور در سال 95 بیشتر خواهیم شنید.

رضا پورعالی - دبیر ضمیمه جام بانوان