جای خالی فیلم‌های آموزشی

در واقع امروزه مدرسه برخلاف گذشته هماوردان زیادی دارد که بهتر و بیشتر از مدرسه با ذهن و هوش و علایق کودکان و نوجوانان همخوانی دارد.

برای همین است که این روزها مدرسه‌داری به‌ویژه مدیریت کلاس به مسئولیتی سخت و مهارتی ظریف تبدیل شده است، طوری که فرصت‌های بلامنازع آموزشی و تربیتی کلاس‌ها و مدارس در چنبره خصمانه رقبا گرفتار شده است.

بنابراین ساده‌اندیشی است که کارشناسان این فریاد خاموش را نشنوند و برای حفظ و احیای مرجعیت تربیتی و حتی آموزشی مدرسه چاره‌اندیشی نکنند.

بی‌شک یکی از صدها روش گذر از پدیده مدرسه‌گریزی ذهنی، شاداب‌سازی و تغییر مبلمان بصری و نظری مدرسه و کلاس است.

شاید بهترین شیوه در رسیدن به مدرسه مطلوب استفاده از خلاقیت دانش‌آموزی در عرصه هنرهای تجسمی، نمایشی و آوایی و به‌ویژه رسانه‌های دیداری در مبلمان و جدول آموزشی کلاس باشد.

این در حالی است که آشتی دادن کتاب و کلاس با هنر با وجود اعتقاد به تاثیر آن در فرآیند یاددهی و یادگیری هنوز در کشورمان از قالب زیبای شعار خارج نشده است، شاید به این علت که آشتی دادن کتاب و کلاس با هنرهای نمایشی برخط یا تولیدی و سینمایی نیازمند شهامت و نهضتی هوشمندانه است که هنوز ایجاد نشده است.

با این حال شایسته این است که تولیدات هنری و نمایشی دانش‌آموزان معطوف به کتاب و موضوعات درسی شده و پس از غربال و ساماندهی در چرخه آسان‌سازی فرآیند آموزشی قرار گیرد. این مشارکت اگر با استفاده از ظرفیت معلمان هنرمند ایجاد شود، نویدی نو در جهت تسهیل و دلنشینی کلاس و کتاب و مدرسه خواهد بود.

این روزها چهل و پنجمین جشنواره دانش‌آموزی رشد (29ـ22 آبان) برگزار شد و خواسته غریبی نیست اگر خواسته شود به بهانه این جشنواره، امور نخبگان هنری که به مراتب تاثیرگذارتر و فرهنگ‌سازتر از نخبگان علوم پایه هستند، چاره شود و برای انجام حمایت مادی و معنوی از آنها برنامه‌ریزی شود.

در پایان ناگفته نماند که نمایش فیلم‌های تولیدی جشنواره‌های دانش‌آموزی در صدها سالن حرفه‌ای ازسویی گام‌های ماندگار را در تجاری‌سازی تولیدات دانش‌آموزی رقم خواهد زد و از دیگر سو آغازی بر موجودیت صنعت فیلم آموزشی با برند ملی و بین‌المللی رشد شده و نقطه پایانی بر خروج ده‌ها هزار فیلم آموزشی از غربت بایگانی راکد خواهد شد.

محمدابراهیم محمدی - مشاور معاون پژوهشی وزیر آموزش و پرورش / روزنامه جام جم