پدر و مادرهایی که 5 سال عقب هستند

این روزها شرایط اجتماعی و اقتصادی سبب شده والدین نقش اصلی خود را در قبال تربیت فرزندان جدی نگیرند ؛ زیرا بسیاری از آنها گمان می‌کنند با پرداخت شهریه‌های بالا به مدارس، این وظیفه را تمام و کمال به اولیای مدارس واگذار کرده‌اند. اما اولویت‌های مدارس نیز این روزها تغییر کرده و تنها چیزی که برای آنها در اولویت قرار دارد کسب نمره بالا توسط دانش‌آموزان است. متاسفانه تعلیم و تربیت در بسیاری از مدارس در نمره‌های درسی خلاصه می‌شود؛ نمره‌هایی که اولیای مدارس آنها را دستاویز قرار می‌دهند برای رقابت با مدارس دیگر و کسب دانش‌آموز و درآمد بیشتر.

بنابراین تمامی تقصیر را نمی‌توان به گردن والدین انداخت ؛ زیرا مسئولان نیز برنامه‌های جامعی برای بهبود شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه ندارند به همین دلیل زمینه برای غفلت پدر و مادرها فراهم شده، در نتیجه وقتی دبیر اتاق‌های فکر ستاد مبارزه با مواد مخدر ریاست‌جمهوری می‌گوید نیمی از والدین زمانی متوجه آسیب دیدن فرزندشان می‌شوند که پنج سال از مصرف مواد مخدر از سوی آنها گذشته، باید منتظر آسیب‌های اجتماعی بیشتری بود.

علاوه بر این، سازمان‌ها و نهاد‌های مسئول و رسانه به شکلی اطلاع‌رسانی نمی‌کنند که خانواده‌ها از مواد مخدر جدید و روش توزیع و مصرف آنها باخبر شوند.

برای نمونه اگر پای صحبت‌های برخی از ماموران مبارزه با مواد مخدر بنشینید، آنها می‌گویند یکی از شگردهای قدیمی قاچاقچیان خرده فروش برای فروش آسان‌تر شیشه، جاسازی این مواد در نی‌هایی است که برای نوشیدن آبمیوه کاربرد دارد یا مواد مخدر را در پلاستیک‌های کوچک زیپ‌دار قرار می‌دهند، این در حالی است که تا زمانی که در این حوزه اطلاع‌رسانی بدرستی صورت نگیرد، والدین اگر این اشیا را در لوازم فرزند خود پیدا کنند نیز شک نمی‌کنند فرزندشان مواد مخدر مصرف می‌کند بنابراین والدین برای جبران عقب‌ماندگی خود باید اطلاعات بیشتری به‌دست بیاورند؛ اطلاعاتی که فقط با سیاستگذاری‌های جدید مسئولان به‌دست می‌آید به همین دلیل باید از والدین خواست برای کسب این آگاهی و نجات فرزندان خود، قدم‌های جدی‌تری برداشته و خواسته‌های خود را به شکلی شفاف با مسئولان در میان بگذارند.

مهدی آیینی - جامعه