بنشین و سفر کن!

منتها نه که ما ایرانی‌های محبوب یک ضرب‌المثل‌های قشنگی داریم که از قضا خیلی هم پرمعنا و پرمنظور است؛ یک شعر مثل شده و تجربه شده‌ای هم در این راستا داریم که اذعان می‌دارد: «چو دخلت نیست، خرج آهسته‌تر کن»!

هر شهروند ایرانی که در ایام نوروز قصد سفر می‌کند، قبل از هر اقدامی، شروع می‌کند به یکسری اندازه‌گیری‌های مختلف که بتواند در نهایت به یک جمع‌بندی درست و درمانی نایل شود که بی‌گدار به آب نزند. به عنوان مثال، دستش را دراز می‌کند ببیند به دهنش می‌رسد یا از وسط راه باید از اولین دور برگردان تعبیه شده، خیلی شیک و مجلسی برگردد سر جای اولش؟!....

بیت نامربوط:

هر کسی کاو دور ماند از اصل خویش

باز جوید روزگار وصل خویش

- آخه این شعرعرفانی و فلسفی، چه ربطی به این مقوله داشت؟!.... (همچین می‌پرسد که انگار خود ما می‌دانیم که چه ربطی داشت!... خب پدرآمرزیده، ما که خودمان خیلی شفاف در ابتدای شعر فوق نوشته‌ایم: «بیت نامربوط»؛ فلذا دیگر تکلیف از ما ساقط است!)

الان دقیقا در همین روزها به سر می‌بریم. چشم بسته غیب گفتیم!... روزهایی که جمیع هموطنان جان، از هم اکنون شروع کردند به گشتن سوراخ سمبه‌های داخل کیف و جیب‌شان که به عین الیقین ببینند آیا با توجه به نرخ بنزین و هتل و خوراک و جریمه احتمالی توی راه و.... امثالهم؛ بضاعت مالی و ریالی آنها کفاف می‌دهد که بروند سفر دور دنیا و ممسنی در 80 روز، یا که خیر!

انگیزه‌سازی برای سفر: «هرسال گرچه مسئولان گردشگری می‌گویند که افزایش نرخی در خدمات گردشگری نوروزی وجود ندارد، اما نرخ هتل‌ها و تورهای گردشگری نوروزی، با احتساب 20درصد افزایش اول امسال و 20 درصد افزایش پایان امسال، تقریبا 40 درصد افزایش یافت.»- به نقل از جراید

بسته پیشنهادی: از آنجا که حقیر نیز تا پایان سال، عازم سفر به ولایت و زادگاه خویش است و مشمول برخی مسائل اهل سفر در ایام نوروز نیز می‌شود؛ لهذا رهنمودهایی ارزشمند برای جمیع خانواده‌های هدفمند داریم:

1- سفر در حضر: کم‌خرج‌ترین شکل سفر این است که آدم دست زن و بچه‌اش را بگیرد و وقتی که سیر آفاق خرج دارد، در خود سیر انفس کنند. بلیت رفت و برگشت آن هم دست خودشان است. نمی‌خواهد منت آژانس و دوست و آشنا را بکشند. شاعری در راستای تائید فرمایش متین ما فرموده: «بنشین و سفر کن که به غایت نیکوست‌‌/ ‌‌بی منت پا گرد جهان گردیدن»!

2- پایین آوردن توقعات: چرا ما عادت کردیم که فقط برویم هتل‌های پنج ستاره و شش ستاره و کلا ستاره دارد که مستلزم به هدر رفتن پول و یارانه شود. اگر هوا خوب بود، که تا الان این‌گونه بوده؛ هرجا شد، بساط چادر را علم کنند و از طبیعت خدا لذت ببرند. حالا برخی سازمان‌ها مثل آموزش و پرورش هم هست که در این ایام، اقامتگاه‌ها و مدارس خود را در اختیار مسافران نوروزی قرار می‌دهند. اقامتگاه‌هایی که کلاس دارند.

3- بستن قرارداد با فامیل: الان دیگر مسائل اقتصادی، تعارف بردار نیست. دولت هم دیگر می‌خواهد تعارف را کنار بگذارد و سال آینده یارانه بیش از 5.5 میلیون نفر را از بیخ قطع کند. فلذا همه باید با هم شفاف باشند. ملت جاهایی سفر بروند که در آنجا قوم و خویشی دارند. از قبل با وی قرارداد ببندند و یادداشت تفاهم امضا کنند که هرچه هتل‌ها می‌گیرند، نصفش را بدهند به فامیل خود که پذیرای آنها شده؛ حتی اگر فامیل دور بوده باشد. منافع این کار به حالت «بردــ برد»(به قول رئیس‌جمهور محترم) به هر دو طرف می‌رسد. نصف لی و نصف لک، والله خیرالرازقین. به همین راحتی!

رضا رفیع