چارلز هارد تاونز فیزیکدان و یکی از شهروندان ایالت کالیفرنیای جنوبی بود. در بهار سال 1951 زمانی که روی یکی از صندلی های پارک واشنگتن نشسته بود، ایده ساخت یک پرتو خالص نور با طول موج کوتاه و فرکانس بالا به ذهن وی خطور کرد.
وی برای عملی کردن ایده خود، در سال 1954 دانشجویانش را برای ساخت یک دستگاه «maser» تشویق کرد. این دستگاه، امواج مایکروویو را از طریق گسیل پرتوهای متمرکز تشدید می کرد.
چهار سال بعد تاونز و آرتور شاولو، برادر همسرش، نمونه دیگری از آن دستگاه را ساختند که می توانست به جای امواج پر انرژی مایکروویو، پرتوهای نور عادی را متمرکز و تشدید کند. این اختراع از طرف لابراتوارهای بل به عنوان لیزر به ثبت رسید.
در سال 1960 دانشمند دیگری به نام تئودو میمن به طور عملی پرتوهای لیزر را به نمایش گذاشت اما چهار سال بعد تاونز جایزه نوبل فیزیک را به طور مشترک با دو دانشمند روسی به نام الکساندر پوکور و نیکولای باسو که هر دو ایده ساخت «maser» را مطرح کرده بودند، به دست آورد.
تاونز استفاده از «maser» را در ستاره شناسی بنیان نهاد و با کمک همکاران خود، به اولین شخصی بدل شد که مولکول های پیچیده را در فضای بین ستارگان کشف و جرم سیاه چاله عظیم واقع در مرکز کهکشان راه شیری را اندازه گیری کرد.
وی مجموعه ای از تلسکوپ های مادون قرمز را بر اساس فناوری لیزر ساخت که در رصدخانه Mount Wilson واقع در حومه لس آنجلس نصب شدند و توانست ابعاد ستارگانی را که در اغلب تلسکوپ ها به شکل نقاط نورانی بودند، به دقت اندازه گیری کند.
تاونز در مقاله ای با عنوان همگرایی علم و دین به این نکته اشاره کرده است که این جهان بیهوده و عبث نیست و ما نیز نباید به پوچی زندگی بگذرانیم. همه چیز حتی چیزی هایی که به نظر ما بی نظم هستند، از نظر یک دانشمند آشنا به ریاضی، دارای نظمی دقیق است.(ایرنا)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد