چای ایرانی باید عمل بیاید

از زمانی که صدور مجوز واردات چای از سوی وزارت بازرگانی منتفی شد بحثهای مختلفی درباره این موضوع در رسانه های گروهی مطرح شد از آنجا که دلیل وزارتخانه یاد شده در صادر نکردن این مجوز انباشته شدن انبارها

کد خبر: ۷۶۴۸

از چای داخلی است این معضل نه تنها با این تصمیم حل نشد، بلکه واردات نیز به شیوه ای دیگر یعنی قاچاق همچنان ادامه پیدا کرد حال جای این پرسش باقی است که این انبارهای انباشته شده را به چه شکل می توان خالی کرد و راه حل نهایی چیست ؛ و اصلا علت اصلی پر شدن انبارها از چای داخلی به کیفیت چای برمی گردد و یا این که واردات بیشتر از حد مورد نیاز است.نظرات مختلفی در این زمینه وجود دارد؛ ولی محمد کریم فاریابی یک تولیدکننده چای ایرانی معتقد است این معضل نه تنها به کیفیت چای برنمی گردد، بلکه ناشی از مشکلات موجود بر سر راه صادرات چای است . اگر بتوانیم موانع موجود را از سر راه صادرات برداریم براحتی می توانیم چایهایی را که در انبارها انباشته شده و عموما از نوع درجه 2 و3 است به خارج صادر کنیم ؛ وگرنه چای درجه یک ایرانی براحتی می تواند با فعل و انفعالاتی در کشور به فروش برود.نخستین پرسش من از شما به عنوان یک تولیدکننده چای ایرانی که بنا به گفته خود11 سال در این کار مشغول هستید، این است که چرا چای ایرانی در میان مردم ما از استقبال لازم برخوردار نیست ؛ آیا این استقبال نشدن ناشی از کیفیت پایین چای ایرانی است؛ به عقیده من ، چای ایرانی همچنان جایگاه خاص خود را دارد و در دنیا کاملا حایز اهمیت است ؛ بنابراین چنانچه متولیان صنعت چای بتوانند همان تبلیغی را که درباره چای خارجی صورت می گیرد در مورد چای ایرانی انجام دهند، مسلما چای ایرانی می تواند مقام اول را به دست بیاورد و مدعی هستم که حتی برخی از چایهای ایرانی رقیب ندارد؛ چرا که دیده ام چای خودم را با چایهای دیگر مخلوط کرده اند و به نام چای خارجی به فروش رسانده اند اما این که می گویید چای ایران در میان مردم ما جایگاهی ندارد، باید بگویم اینجا دیگر بحث فرهنگ مطرح است و در فرهنگ مملکت ما هنوز جا نیفتاده است که چای ایرانی چای خوبی است و اصولا معتقدند که چای خوب چایی است که طعم و رنگ دارد؛ در حالی که چای ایرانی چایی است که افزودنی ندارد و رناس یعنی رنگ خارجی نیز به آن افزوده نشده است به عبارتی ، مفهوم صحبت های شما این است که بر روی چای ایرانی کار نمی شود و چنانچه بر روی آن کار شود نتیجه مطلوبی حاصل خواهد شد بله و به همین دلیل درآمدهای آنچنانی از آن چای خارجی است ؛ اگر متولیان کار اجازه دهند اسانسی که به چای خارجی اضافه می شود به چای داخلی اضافه شود، آن وقت چای ایرانی شهره جهان خواهد شد.چرا مسوولان ، مخالف افزودن اسانس به چای داخلی هستند؛این اسانس اصالت چای ایرانی را از بین می برد؛ ولی فرهنگ ما می خواهد این کار انجام شود وگرنه اصالت چای بر این است که چای تلخ باشد و بو نداشته باشد و رنگش هم به تدریج به دست بیاید؛ زیرا اگر چایی را در آب ریختند و بلافاصله رنگ گرفت ، این رنگ از خود چای نیست و یک رنگ غیرطبیعی است ؛ در حالی که چای دارای اصالت باید یک ربع بر روی کتری قرار گیرد تا رنگ پیدا کند و از آنجا که در فرهنگ ما اینگونه جا نیفتاده است ، همه حتی مردمان شمال کشور ما نیز از چای خارجی استفاده می کنند و این سبب شده است که در انبارهای ما چای ایرانی انباشته شود اما بحث دیگری در مورد کیفیت پایین چای ایرانی مطرح است و آن این که هنگام چیدن برگهای چای و حمل آن به کارخانه ها نکات ایمنی و استاندارد رعایت نمی شود وگرنه چرا باید انبارهای ما از چای انباشته شود.من معتقدم برعکس هنگام چیدن برگهای چای نکات لازم رعایت می شود و اصلا بحث کیفیت به این موضوع ارتباطی ندارد، بلکه بحث اصلی بحث چین اول یا دوم و سوم است و برای مصرف داخل کشور باید از چای باکیفیت بالا که همان چای چین اول است استفاده شود و چای های درجه دو یا3 را که از کیفیتی پایین برخوردار است به کشورهای دیگر نظیر ازبکستان ، تاجیکستان و یا افغانستان صادر کنند.وقتی چین اول را در کیفیتی بالا به دست بیاورند، درست خشک کنند و درست نیز پلاس کنند و دستگاه هایی هم باشد که قلم سوزنی بزند آن وقت چای ایرانی خریدار خواهد داشت.این که می گویند انبارهای ما پر شده باید دید از کدام چای پر شده است ؛ اگر چای های درجه 2 یا3 است خوب صادرات را آزاد کنند تا این چایها صادر شود.یعنی منع صادرات موجب پر شدن انبارهای ما از چای شده است.بله برای این که 2 سال مصوبه شده ولی صادراتی صورت نگرفته است و کشورهای دیگر بازارهای ما را که شامل تاجیکستان ، ازبکستان و افغانستان بودند، گرفته اند در سال 80 ،27 تن و نیم صادرات چای داشتم . این مقدار اصلا جواب کار من را نمی دهد دادن یارانه و اعتبارات آنچنانی به کارخانه ها مشکلی را حل نمی کند یا این که بگوییم وام بدهید آیا با این کار مشکلی حل می شود؛ مسلما خیر، بلکه با صادرات این مشکلها حل می شود باید با صادرات انبارها را از چای خالی کرد حال برگردیم به بحث واردات ، فکر می کنید منع واردات چای تاکنون موفق بوده است؛من مخالف واردات نیستم ؛ ولی وقتی کیفیت چای خودم را به حد اعلا رساندم که شما دیگر چای خارجی نخوردید، خود به خود معضل چای وارداتی برطرف می شود و دیگر چای وارداتی مفهومی ندارد؛ چون خریداری نمی شود. ولی به عقیده من منع واردات چای تاکنون موفق نبوده است ؛ چرا که در مقابل آن قاچاق همچنان رواج یافته و چای خارجی به صورت قاچاق وارد می شود.شما اشاره کردید برخی چایهای داخلی نظیر چای تولیدی خودتان که به خارج صادر شده است با بسته بندی دیگری در داخل با نام چای خارجی به فروش رفته است چرا؛بله چای ایرانی را با فعل و انفعالاتی که بر روی آن انجام می دهند در بسته بندی خارجی به نام چای خارجی به فروش می رسانند؛ چرا که فرهنگ ما چای ایرانی را نمی پذیرد.پس بنابراین به مذاق مردمان کشورمان چای ایرانی سازگار است به شرطی که بر روی آن فعل و انفعالاتی صورت گیرد؛بله ، بحث اسانس در اینجا مطرح است که متولیان صنعت چای مخالف این نوع افزودنی هستند و نمی خواهند اصالت چای از بین برود.چه اصالتی ، وقتی در میان مردم طرفدار ندارد؛برای این که اگر فعل و انفعالاتی در آن صورت گیرد، آن وقت با چای بیگانه تفاوتی نخواهد داشت ؛ البته من معتقدم این اسانس را به صورت بسته دو گرمی در داخل چای ایرانی بگذارند و چنانچه مصرف کننده مایل بود از این اسانس استفاده کند فکر می کنید مشکل یا ضعف سازمان چای در کجاست؛مشکل سازمان چای این است که فقط مصوبه صادر می کند، ولی عمل و اجرایی وجود ندارد باید شرایط را برای فروش چای مهیا کند در حال حاضر، ورودی چای ما بیشتر از خروجی آن است از سوی دیگر، سازمان چای فروشنده چای است و می تواند جلو آنهایی که دست اندرکار صنعت چای نیستند و در حمامها بسته بندی چای را انجام می دهند بگیرد و می تواند بهترین چای ایرانی را برای مصرف داخل اختصاص دهد یکی از مشکلات ما این است بسته بندی هایی که به صورت غیربهداشتی و در مکانهای غیربهداشتی صورت می گیرد بر آنها نظارتی وجود ندارد.جمع بندی ای که بر این گفتگو می توان داشت ، این است که باید بر تولید، توزیع ، واردات ، صادرات و بسته بندی چای نظارت قوی وجود داشته باشد باید جلوی کارخانه هایی که پروانه کار و مجوز استاندارد ندارند، گرفته شود و به عبارتی ، کار را به کاردان بسپارند.