شکست نشست پاریس؛ امیدها به کنفرانس تهران

اجلاسی که بدون حضور ایران تشکیل شد و فرجام آن بمباران‌های پراکنده‌ای بود که بعضا علیه تروریست‌های داعش صورت گرفته و گاهی نیز جای خود را به ارسال تجهیزات به این گروه می‌داد!

اکنون سه ماه پس از برگزاری این نشست، نه فقط افکارعمومی جهانی و بویژه مردم کشورهای قربانی تروریسم در منطقه، بلکه حتی دولت‌های عضو این ائتلاف نیز دریافته‌اند که قادر به مبارزه با داعش نبوده و نه فقط اراده جدی برای چنین راهبردی ندارند، بلکه در تاکتیک نیز تنگناهای بسیاری پیش‌رو داشته و قادر به مبارزه با این گروه در قالب چند عملیات هوایی نیستند.

سرخوردگی از کارآمدی ائتلافی که عنوان «جهانی» را یدک می‌کشد، نگاه‌ها را معطوف به نقش ایران برای بازگرداندن ثبات به منطقه کرده و در همین راستاست که رسانه‌های غربی که در تلاش خود برای همراه نشان دادن تهران با ائتلاف علیه داعش ناکام ماندند، حالا اندک‌اندک نقش مستقل کشورمان را در این مبارزه می‌پذیرند.

پذیرش این واقعیت که تهران می‌تواند رهبری ائتلافی منطقه‌ای علیه داعش را در دست گرفته و برخلاف ائتلاف آمریکایی – عربی ضدداعش، در عمل و نه در شعار، علیه تروریست‌ها اقدام کند، با برگزاری کنفرانس دیروز جهان عاری از خشونت و افراطی‌گرایی شکل جدی‌تری به خود گرفته و در همین راستا به‌نظر می‌رسد که از هم‌اکنون می‌توان برای ایران نقشی محوری با مشروعیتی بین‌المللی برای پاکسازی منطقه از تروریست‌های داعش قائل شد.

نشست سه‌جانبه «تهران – بغداد – دمشق» که در حاشیه همین اجلاس برگزار شد نیز یکی از تعیین‌کننده‌ترین نشست‌ها درباره آینده منطقه بوده و نشان می‌دهد که پس از شکست ائتلاف آمریکامحور علیه داعش، اکنون امیدها به اثرگذاری تهران به‌عنوان یک جایگزین قدرتمندافزایش‌یافته است.

هرچند کم نیستند دولت‌هایی که این جایگاه منطقه‌ای را برای تهران پذیرا نمی‌شوند، ولی واقعیت‌های منطقه نشان می‌دهد هر دولتی که به‌راستی خواستار مبارزه با داعش است، نقش تهران در رهبری ائتلاف منطقه‌ای علیه داعش را پذیرفته و متوسل به بازیگران غیرمنطقه‌ای نخواهد شد بنابراین روشن است آنها که هنوز برای درمان درد افراطی‌گری در خاورمیانه چشم به حضور نظامی چنین بازیگرانی دارند، در دل خواستار بقای تروریسم هستند حتی اگر در ظاهر، هواپیماهایشان را برای بمباران مواضع داعش به عراق و سوریه گسیل کنند.