جدال در صف نانوایی

شاطر در حالی که روزنامه‌ای در دستان خمیری خود داشت، برای مشتریان همیشه در صحنه و حاضر در صف سخنرانی می‌کرد: «آقایان و خانم‌های محترم؛ سرانجام پس از مدت‌ها سکوت، دولت دیروز از افزایش 30 درصدی قیمت نان در کشور و آغاز آزادسازی قیمت این محصول خبر داد. این هم اسنادش!» و تیتر درشت روزنامه را نشان ملت داد: «نان گران شد.»

شاطر که این اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی در صحنه را در واکنش به برخی اعتراضات مشتری‌های غافل و بی‌خبر از افزایش نرخ نان، انجام داده بود؛ پس از آن‌که از ناحیه ملت خیالش راحت شد که اعتراضی نیست و اگر هست، در همهمه و گرگرفتگی آتش تنور گم می‌شود، به خلیفه چشمک زد که پخت نان را ادامه دهد. بالای سرش نوشته بود: «هر آن کس که دندان دهد، نان دهد.»

بی‌هیچ صدایی داخل صف ایستادم و به بسته‌های پیشنهادی‌ای فکر کردم که شاید بتوانم درخصوص گرانی تازه نان در روزنامه ارائه دهم. بلکه این طوری، صف زودتر به انتها برسد و من به نان خود برسم. اهل خانه منتظرند. آنها یک عمر شنیده‌اند و خوانده‌اند که: «بابا نان داد»؛ اما معلم برای آنها توضیح نداده که قیمت نان را چه کسی افزایش داد؟

بسته پیشنهادی: هرچند که سخنگوی دولت اعلام کرده که این افزایش نرخ بنا به درخواست اتحادیه نانوایان و برای جبران قیمت سوخت و دستمزد کارگران، صورت گرفته است، اما لازم است که علاوه بر اتحادیه نانوایان، روی سخنان گهربار ما با خود دولت هم باشد:

1ـ اجرای طرح همزمان: همچنان که طرح افزایش قیمت نان بسرعت اجرایی شد، به موازات آن طرح نظارت بر کیفیت نان نیز به‌منظور افزایش ابعاد کیفی آن به مرحله اجرای جدی درآید. بازرس‌های عزیز با شوخ طبعی با نانوایان محترم برخورد نکنند. خودشان دوسه تا نان برشته و بزرگ گرفتند، خیال نکنند همه مردم همین‌طوری نان می‌گیرند.

2ـ طرح‌های داخل کشو: هنوز که قیمت سوخت و حامل‌های انر‍ژی بنا به درخواست وزیران نفت و نیرو (چنان که چندی پیش در خبرها آمد)، افزایش مجدد پیدا نکرده، قیمت نان خودش بنا به درخواست اتحادیه نانوایان افزایش پیدا کرد. فلذا تا اطلاع ثانوی، طرح افزایش سوخت و ایضاً آب و برق و گاز را در کشو وزارتخانه تابعه خود نگهداری کنند که هم فعلا اجرایی نشود و هم دزد آن را نبرد.

در کتاب فارسی سال اول ابتدایی و در درس معروف به «بابا آب داد... بابا نان داد»؛ حتما در پاورقی توضیح داده شود که این موضوع، به صورت مطلق نمی‌باشد، بلکه حالت نسبی دارد. نسبت به قیمتی که دولت روی نان می‌گذارد، بابا می‌تواند نان به خانه بیاورد. گاهی می‌بینی خدای نکرده، بابا نان نداد!
رضا رفیع