توصیه‌هایی برای خرید و استفاده از لوازم تحریر

جام جم سرا: خرید لوازم‌التحریر همان قدر که ساده به‌نظر می‌آید، دقت نظرهای خاص خودش را می‌طلبد. کافی‌ است که یک دانش‌آموز در خانه داشته باشید و او را با خود برای خرید لوازم‌التحریر ببرید و ‌9ماه تحصیلی را درگیر انواع مسائل مربوط به این وسایل و پوشاک و کوله‌پشتی باشید تا هر روز سؤالی جدید در این رابطه برایتان پیش بیاید و تجربه‌ای جدید کسب کنید. ما در این نوشتار تجارب و نکات فنی و روانشناسی را با شما در میان خواهیم گذاشت.

سه نکته طلایی

1- سن و سال کودک را در انتخاب لوازم‌التحریر درنظر بگیرید. کوله‌پشتی، کیف، مداد و... برای هر سن و سالی باید ویژگی‌های خاصی داشته باشد که در ادامه به تفکیک به آنها اشاره خواهیم کرد.

2- صرفه‌جویی کنید و به فرزندانتان این نکته را یاد بدهید. خانه‌های اغلب ما پر از دفترهایی‌ است که کمتر از یک سوم آنها استفاده شده، مدادهایی که به نیمه نرسیده درون جامدادی‌های قابل استفاده رها شده‌اند. انواع کیف‌ها و... با کمی خلاقیت می‌توانید این وسایل را برای کودکانتان مجددا قابل استفاده کنید و همزمان هیجان کودک و تمایلش را نسبت به آنها افزایش دهید. به‌عنوان مثال می‌توانید برگ‌های سفید دفترها را جدا کنید، با کمترین هزینه آن را صحافی سیمی ویا خودتان منگنه‌شان کرده و با انواع کاغذها یا پارچه‌های رنگی و گلدار جلد کنید. سعی کنید این مراحل را با همکاری بچه‌ها انجام دهید، به‌نظراتشان گوش بدهید و آنها را بابت خلاقیتشان تشویق کنید. با این کار، هم از فکر و خلاقیت آنها استفاده کرده‌اید و هم صرفه‌جویی و قناعت را به آنان آموزش داده‌اید.

3- خرید لوازم مدرسه، تجربه‌ای لذتبخش و منحصر به فرد است. بگذارید این تجربه در ذهن کودک به خاطره‌ای خوش تبدیل شود. مطمئن باشید در مسیر علاقه‌مندی او به مدرسه تأثیر فراوانی دارد. حتما دوران دانش‌آموزی خودتان و لذت خرید یک دفترچه کوچک، یک مداد نوکی(اتود) ساده و جعبه مدادرنگی را به یاد دارید. تا آنجا که می‌توانید به سلیقه کودک در انتخاب لوازم‌التحریر و وسایل مدرسه‌اش احترام بگذارید اما اگر در جایی نظر کودک با تفکرشما در تناقض بود و این مسئله نه از باب سلیقه که در مورد مسائل مربوط به بهداشت و سلامت خودش بود یا اینکه تصاویر روی لوازم‌التحریر مطابق ارزش‌ها و شئونات اسلامی نبود با گفت‌وگو و مثال زدن و یادآوری مشکلات و تجارب سال‌های پیش آن را حل کنید.

کوله پشتی یا کیف دستی

شاید همه شما بدانید که کوله‌پشتی به‌دلیل شکل قرار گرفتن و توزیع وزنش بین 2 نیمه بدن از نظر بهداشت جسمی بهتر از کیف دستی است. کیف‌های دستی به‌دلیل استفاده از یک دست و فشار به یک سمت بدن مناسب نیستند اما در مورد خرید کوله‌پشتی هم نکاتی وجود دارد که باید به آنها توجه کنید.

هنگام خرید کوله‌پشتی به وزن آن توجه کنید. این کوله الان خالی است اما قرار است دفتر، کتاب، لیوان، تغذیه و... را در خودش جای دهد. پس سبک‌ترین نوع آن را انتخاب کنید. اگر کودک یا نوجوانتان هنگام حمل کوله‌پشتی ناخودآگاه به جلو خم می‌شود بدانید که وزن آن برایش سنگین است. احساس فشار و درد زیر بندهای کوله می‌تواند دلیل نامناسبی بندها و وزن سنگین آن باشد. طبق استاندارد حداکثر وزن کیف و محتویات آن برای دانش‌آموزان دبستانی 2/5تا 4/5کیلوگرم و برای دانش‌آموزان راهنمایی و دبیرستانی 7کیلوگرم است.

به اندازه بندهای کوله‌پشتی توجه کنید. باید امکان کوتاه و بلند شدن داشته باشد. بندهای آن نباید آنقدر بلند باشد که تا پشت زانوهای کودک بیاید یا آنقدر کوتاه که برای انداختنش دچار مشکل شود. محل قرار گرفتن کوله‌پشتی نباید هرگز بیش از10سانتی‌متر پایین‌تر از خط کمر باشد و باید درناحیه پشت (ماهیچه‌های میانی) قرارگیرد.
به جز این به پهنای بندها توجه کنید. بندهای پهن‌تر گزینه‌های مناسب‌تری برای انتخاب هستند. بندهایی با پهنای کمتر در شانه‌ها فرو می‌روند و درد و گزگز و خستگی را به همراه دارند. همچنین بندهایی که در محل قرار گرفتن روی شانه دارای بالشتک هستند، برای شانه‌های کودک بهترند. با این حال اگر کیف‌دستی با یک بند برای دانش‌آموزتان تهیه کرده‌اید به او متذکر شوید که تمام مدت از یک شانه‌اش برای نگهداری کیف استفاده نکند، جای کیف را عوض کند و بعد از چند دقیقه کیف را زمین بگذارد و دست‌به‌دست کند.

حتما کوله‌پشتی‌هایی که مثل چمدان‌ها دارای چرخ و دسته‌های بلند برای کشیدن هستند را دیده‌اید و شاید از آن والدینی هستید که فکر می‌کنید با خرید این کوله‌ها فرزندتان دیگر مجبور به حمل سنگینی کتاب و دفتر و... نمی‌شود اما اشتباه نکنید. این کوله‌ها مناسب نیستند. علاوه بر فشاری که به ناحیه کتف، ساق دست و گردن کودک وارد می‌کنند، مهم‌ترین نکته‌اش این است که قابل شست‌وشو هم نیستند. شما هرگز نمی‌توانید آنها را با چرخ‌های بزرگ‌شان داخل ماشین لباسشویی بیندازید. بنابراین جنسی را انتخاب کنید که به راحتی قابل شست‌وشو باشد، در غیراین صورت کوله‌های بچه‌ها به‌زودی محلی برای تجمع میکروب‌ها می‌شوند.

نحوه استفاده درست از کوله‌پشتی را به کودک آموزش دهید. او نباید هر دو بند کوله را روی یک شانه بیندازد، بند آن را زیاد بلند یا زیاد کوتاه کند. باید هنگام قرار دادن آن روی زمین یا میز، کوله را به شکل عمودی روی زمین قرار دهد تا هم به پاکیزگی و دوام کیف کمک کند و هم هنگام استفاده از آن و برداشتنش راحت باشد.

به نقش و نگار و نقاشی و تصویرهای روی کیف دقت کنید. بعضی کیف‌ها دارای تصاویر شخصیت‌های کارتونی نامناسب و مغایر با سبک زندگی ایرانی- اسلامی‌ هستند. به یاد داشته باشید که فرزند شما 9ماه تحصیلی به این تصاویر خیره می‌شود و به این شخصیت‌ها به شکل الگو نگاه می‌کند. دقت کنید که فرزندتان قرار است چه شخصیتی را الگوی خود قرار بدهد. این مسئله در مورد دفترها، مدادها و... هم صادق است. این روزها بازار لوازم‌التحریر ایرانی و اسلامی هم گرم است. کیف و دفترهایی که تصاویری از شخصیت‌های اصیل ایرانی را دارند و هر کدام داستانی زیبا به همراهشان هست. می‌تواند جایگزین مناسبی باشد.

پوشاک و کفش مدرسه

اغلب مدارس لباس‌هایی با رنگ و مدل خاص برای دانش‌آموزان‌درنظر می‌گیرند. در این صورت هنگام سفارش از خیاط یا اولیای مدرسه بخواهید که حداقل 2 دست برای شما تهیه کنند. داشتن 2 مقنعه، 2 شلوار و 2روپوش به شما این امکان را می‌دهد که به‌راحتی‌بتوانید لباس‌ها را به موقع بشویید و به دوام آنها نیز کمک می‌کند. بچه‌ها در مدرسه فعالیت‌های مختلفی دارند، می‌دوند، بازی می‌کنند، توی صندلی فرو می‌روند و ممکن است که هر اتفاقی برای لباس فرم مدرسه‌شان رخ دهد؛ پس آینده‌نگر باشید.

هنگام انتخاب نوع پارچه توجه کنید که پارچه‌های نخی و کتانی برای یونیفرم مدرسه مناسب‌ترند، پارچه‌هایی که الکتریسته ساکن ایجاد می‌کنند را انتخاب نکنید. علاوه بر این هر چه لباس‌ها کمتر زیپ و دکمه داشته باشد پوشیدن آنها برای کودکان، خصوصا آنها که کم سن و سال‌ترند راحت‌تر است و لازم نیست برای مثلا یک دستشویی رفتن ساده از دیگران کمک بخواهند و این مسئله به اعتماد به نفس و حس استقلال آنها کمک می‌کند. همچنین لباس‌های ‌بزرگ و خیلی گشاد یا تنگ و چسبان، مناسب دانش‌آموز نیست چرا که او باید ساعت‌های زیادی از روز را از آنها استفاده کند و نخستین نکته راحتی او در این لباس‌هاست.

نکته:

اگر از آن دست والدینی هستید که عادت به خرید عمده نوشت افزار دارید بهتر است کودک را از این مسئله باخبر نکنید. کودکی که از 2 جین خودکار و مداد و انبار دفترها خبر دارد کمتر از وسایلش مراقبت می‌کند.

گونیا و پرگار
ابزاری مانند گونیا وپرگار و خط‌کش به‌خاطر نوک تیزبودن برای دانش‌آموزان خطرناک هستند. بهتر است نوع پلاستیکی آنها را انتخاب کنید. خط‌کش‌های خیلی بلند و پرگارهای نوک تیز بدون درپوش مناسب دانش‌آموزان نیستند.

تراش‌ها و پاک کن
مداد تراش‌های مخزن دار و رومیزی به دیگر تراش‌ها اولویت دارند. هنگام انتخاب تراش‌های رومیزی به دسته آنها که مناسب دست‌های دانش‌آموز باشد دقت کنید. همچنین پاک کن‌هایی انتخاب کنید که حساسیت‌زا نبوده و برای جلوگیری از گم شدنشان بنددارند.

روی وسایل کودک نام او را بنویسید خصوصا اگر دانش‌آموز کلاس اولی دارید که هنوز به قوانین مدرسه و گم نکردن و فراموش نکردن وسایلش توجه چندانی ندارد.

مدادرنگی، مداد شمعی، ماژیک
بچه‌ها عاشق خریدن مداد رنگی و ماژیک هستند، رنگ‌های متنوع آنها برایشان جذابیت دارد. اما ممکن است مواد رنگی آنها آلرژی زا و سمی باشد. بنابراین بهترین مداد شمعی‌ها آنهایی هستند که روکش کاغذی یا پلاستیکی دارند. از انواع مارک‌های مرغوب انتخاب کنید که عبارت «Not poisoning» به معنی غیرسمی روی بدنه‌شان نوشته شده. درست است که کمی گران‌ترند اما ارزش‌اش را دارد. به کودک آموزش دهید که پس از استفاده از ماژیک و مداد شمعی حتما دستش را با آب صابون بشوید و با دست نشسته غذا نخورده و دستش را به چشم‌هایش نمالد. (مریم کمالی‌نژاد/همشهری)