بازی سیاسی با حقوق بشر

سفر وزرای خارجه 1+5 به وین، یکی از گام‌های مهم برای پایان دادن به مناقشه‌ای است که بازنده 10 ساله آن مدعیان نمایندگی جامعه جهانی بوده‌اند.

با این همه، همزمان با مذاکرات ایران و 1+5 برای حل و فصل نهایی این پرونده 10 ساله، لابی‌های تندرو علاقه‌مندند تا بسرعت موضوع دیگری را جایگزین موضوع هسته‌ای کرده و پرونده ایران را برای فشارهای سیاسی باز نگه دارند.

یکی از نخ‌نماترین موضوعاتی که همواره این لابی‌ها با استناد به آن فشارهای خود را تشدید می‌کنند، موضوع «حقوق بشر» است؛ همان پرونده‌ای که سال‌هاست باعث اختلافاتی میان کشورمان و برخی نهادهای حقوق بشری شده است.

گرچه تهران مدت‌هاست تلاش می‌کند با تشریح اختلافات مبانی حقوق بشر اسلامی و غربی، به فشارهای سیاسی در این رابطه پایان دهد، اما سیاسی بودن ماهیت ادعاها باعث شده تا گوش شنوایی در سوی مقابل پیدا نشده و همین امر موجب می‌شود تا همچنان برخی تندروها با استناد به احکام قضایی، به‌دنبال امتیازگیری سیاسی باشند.

صادق نبودن نهادهای مدعی حمایت از حقوق بشر در ادعاهای خود، اعتماد افکار عمومی و دولت‌ها را سلب کرده است و با این همه، همچنان برخی علاقه‌مند هستند تا در قالب گزارش‌های جدید، با این کارت بازی تازه‌ای را علیه تهران راه بیندازند.

اگرچه افکار عمومی جهانی بخوبی شاهد سکوت نهادهای بین‌المللی در قبال جنایات صهیونیست‌ ها بوده و محدودیت‌های حقوق بشری در کشورهای متحد آمریکا در منطقه نیز برکسی پوشیده نیست، اما جالب است که این نهادها هنوز تلاش می‌کنند تا در جهانی که بدترین فجایع انسانی از سوی تروریست‌های مورد حمایت غرب ـ به اذعان پیمانکار امنیتی واشنگتن ـ صورت می‌گیرد، از وضع حقوق بشر در ایران انتقاد کنند؛ امری که با شکایت رسمی و گلایه‌های همیشگی ایران همراه بوده است.

همزمان با این ادعاها، پس از آن‌که تلاش‌های صورت گرفته برای طرح موضوعات حقوق بشری در مذاکرات هسته‌ای بی‌نتیجه ماند، هفته گذشته دو سناتور جمهوریخواه پیش‌نویس طرحی را برای تشدید تحریم‌های ایران ارائه کردند که نه درحوزه هسته‌ای بلکه در عرصه حقوق بشر است.

سناتور مارک کیرک و سناتور مارکو روبیو قصد دارند که با تصویب این طرح، مقامات عالی‌رتبه کشورمان را به دلیل اتهامات واهی که عمدتا برگرفته از گزارش‌های گروهک‌های تروریستی است، به فهرست تحریم‌شدگان آمریکا اضافه کنند.

جالب اینجاست که این تلاش‌های تازه در حالی صورت می‌گیرد که در جریان تجاوزهای اخیر رژیم اشغالگر قدس به غزه، دست‌کم هر روز 40 فلسطینی به شهادت می‌رسند و منازل مسکونی هدف موشک‌های صهیونیستی قرار می‌گیرد و گویی این گونه رفتارها برای سناتورهای آمریکایی مصداق نقض حقوق بشر نیست!

این تلاش‌های تازه هرچند مانند دیگر سناریوسازی‌های سیاسی راه به‌جایی نخواهد برد، اما بیش از پیش این واقعیت را آشکار خواهد ساخت که موضوع مهم حقوق بشر آن هم در اوج نقض حقوق انسانی مردم فلسطین، چگونه بازیچه دست سیاستمداران تندروی آمریکایی شده است؛ سیاستمدارانی که به دلیل سیاسی‌کاری‌های خود به نام حقوق بشر و فرو کاستن حقوق انسانی به ابزار فشار سیاسی، خود بزرگ‌ترین ناقض حقوق بشر به‌شمار می‌روند.

محمود هرندی - جام‌جم