نزدیک شدن به خدا غیرممکن نیست

او در این برنامه تاکید کرد به خدا نزدیک شدن دشوار است، اما غیرممکن نیست.

حمید سبزواری متولد ۱۳۰۴ سبزوار شاعری است از نسل دیروز. پدرش، عبدالوهاب پیشه‌ور ساده‌ای بود که قریحه شاعری داشت. جدش، ملا محمدصادق ممتحنی، شاعری مردمی بود که تخلص‌اش «مجرم» بود و آثارش در سفری به مشهد و در حمله راهزنان به یغما رفت.

شعر حمید سبزواری، شناسنامه زمانمند انقلاب است، زیرا کمتر حادثه یا رویدادی است که انعکاس آن در شعر او نباشد.

حمید سبزواری در برنامه گفت‌وگوی تنهایی درباره تمایلش به سرودن اشعار اعتراضی گفت: علاقه به مردم وطنم و اعتقادات ملی و مذهبی باعث شد تا به سمت این اشعار بروم. من به مسلمان و شیعه بودنم افتخار می‌کنم. من به این که علی(ع) مولای من است افتخار می‌کنم. او دانشمندی عارف است که همه خوبی‌های را یکجا داشت.

سبزواری ارتباط خودش را با مردم با وجود بالا بودن سن‌اش خوب توصیف کرد و گفت: من افتخار می‌کنم که با شعرهایم باعث راهنمایی دیگران شدم. شاعران دیگری هم بودند که با آثارشان ما را راهنمایی می‌کردند.

این شاعر درباره احساسش پس از گذشت این همه سال گفت: هیچ احساس سیلی خوردن و ناکامی ندارم. ما وقتی که قیام کردیم و با دشمن درافتادیم و به لطف پروردگار به دشمن سیلی زدیم، مملکتمان را حفظ کردیم. همیشه می‌گویم خدایا شکر که تو کمک کردی و این ملت را زنده و پویا نگه داشتی، یعنی راه پیش پایشان گذاشتی و فهمیدند که باید چه‌کار کنند.

سبزواری درباره روند زندگی خود اظهار کرد: من در جوانی می‌گفتم باید کاری کنیم که این مردم بفهمند راهشان کجاست و چاهی که برایشان کنده‌اند، کجاست. من هم تنها نبودم، تعدادمان زیاد بود، با مردم صحبت می‌کردیم و آنها را با خطاهای رژیم آشنا می‌کردیم.

سبزواری درباره آفرینش و جایگاه انسان گفت: انسان در بین تمام موجودات به گونه‌ای خلق شده که خدا را می‌شناسد و می‌تواند راهش را درک کند.

این هنرمند درباره میزان رضایت از خودش بیان کرد: اگر خدا فرصتی دوباره به من بدهد باز هم همین راه را ادامه می‌دهم. تا همین جایش هم می‌گویم خدایا شکر. آینده را هم به جوانان می‌سپاریم. امیدوارم که جوان‌ها از این توشه‌ای که ما به آنها می‌دهیم به نحو احسن استفاده کنند و حتما هم استفاده می‌کنند و راهی که ما رفتیم آنها هم ادامه دهند.

وی افزود: عمر من رو به پایان است، بنابراین به جوان‌ها توصیه می‌کنم راهی را که ما با شهید‌دادن و سرافرازی به دست آورده‌ایم، حفظ کنند و من امیدوارم راه ما بی‌رهرو نماند.

سبزواری با تاکید بر لزوم حفظ اعتقادات اظهار کرد: انسانی که در این راه پا گذاشت و آن را درک کرد فکر نمی‌کنم به راه دیگری برود. من سخت‌ترین تنگنا را می‌پذیرم، ولی دست از اعتقادات خودم برنمی‌دارم. فرزندان و خانواده من هم این‌گونه هستند. به لطف پروردگار ملت ما هم دارد در راه خودش می‌رود.

استاد شعر و ادبیات از تاثیر همنشینی با واژگان و کلمات گفت و بیان کرد: همنشینی با اینها باعث شده اگر چیزی را من نمی‌دانستم، از آنها بهره می‌گرفتم و به کمالات و درک خودم اضافه می‌کردم و نتیجه‌اش این بود که اعتقادم بیشتر می‌شد که راهم درست است. مردم هم ان‌شاءالله به جایگاهی می‌رسند که احساس می‌کنند به خدا نزدیک شده‌اند. به خدا نزدیک شدن امکانش دشوار است ولی غیرممکن نیست، هر کس قدم در این راه بگذارد، خدا هم یاری‌اش می‌کند. (روابط عمومی تلویزیون)