از عافیت تا معافیت

فلذا از حالا دیگر احدالناسی به خاطر چاقی و لاغری زیاد، نداشتن دندان یا عرق کردن شدیداللحن کف دستی که مو ندارد، از خدمت معاف نمی‌شود.

در خوشبینانه‌ترین حالت، این اشخاص، معاف از رزم شناخته می‌شوند و در کارهای رزمی سخت از آنها استفاده نمی‌شود.

عین آن بنده خدایی که برای گرفتن معافی، به شورای پزشکی سازمان نظام وظیفه عمومی گفته بود که چشمانش دچار نزدیک‌بینی است و شورا با زرنگی و تیزبینی چنین نظر داده بود که: «از نامبرده به دلیل عارضه نزدیک‌بینی، فقط در جنگ‌های تن به تن استفاده شود. و من‌ الله توفیق».

خبر وارده: «جانشین اداره منابع انسانی ستاد کل نیروهای مسلح گفت: در آیین‌نامه جدید، تکلیف برخی بیماری‌ها که مشخص نبود، روشن شده و درباره برخی بیماری‌ها که قبلا کلی‌گویی شده بود، اکنون جزئیات نیز مطرح شده و از سوء‌استفاده برخی فرصت‌طلبان جلوگیری می‌شود.

برای نمونه، در آیین‌نامه قبلی، فردی که 14 دندان کمتر داشت، از معافیت پزشکی برخوردار می‌شد؛ و این باعث می‌شد که برخی افراد از شرایط سوء‌استفاده کرده و دندان‌های خود را می‌کشیدند تا از سربازی معاف شوند؛ اما اکنون دیگر این موضوع به طور کامل حذف شده است.» ـ به نقل از جراید

بسته پیشنهادی: هیچکس از عافیت ناشی از معافیت بدش نمی‌آید، اما بی‌انصافی است که بی‌دلیل قرص و محکم کسی از خدمت معاف شود. مردی که آش سربازی را نخورد، نباید زن بهش داد. فلذا در راستای هرچه محدود و محکم‌تر کردن شرایط معافیت از خدمت، عرایضی هم ما داریم که تقدیم می‌داریم:

1ـ معاینه همه‌جانبه: تیم پزشکی حاذقی که شخص درخواست دهنده معافی را معاینه می‌کنند، از تمام تخصص‌های موجود باشند؛ از شست پا گرفته تا فرق سر. شوخی که نیست. صحبت دو سال خدمت و دو سال عقب افتادن از زندگی است. مگر جنگ باشد که خب کلا به خطر افتادن زندگی است.

2ـ زرنگی و تیزبازی: گاهی لازم است که برای تشخیص درست و دقیق، سوالی انحرافی مطرح کرد. مثل آن شخصی که دستش را از ناحیه مچ، کج گرفته بود و به هیچ ضرب و زوری راست نمی‌شد. موقعی که داشت کارت معافی را می‌گرفت، دکتر به او گفت: حالا که کارتت رو گرفتی، اما مچ دستت مادرزادی این شکلی بود؟... و طرف که غافلگیر شده بود، با دستپاچگی، دستش را راست کرد و گفت: «نه قربان، اولش این شکلی بود!» دکتر گفت: برگرد که گازیدی!... زیادی برای در رفتن گاز دادی!

3ـ دندان کشیدن: کسانی که الان رفتند دندان‌های خود را برای معاف شدن کشیدند، لطفا دندان طمع خود را نیز بروند بکشند. این تو بمیری‌ها دیگر از آن تو بمیری‌ها نیست (زیرنویس: این تو بکشی‌ها دیگر از آن تو بکشی‌ها نیست!) فعلا بروند به فکر گرفتن یک وام آن چنانی برای کاشت دندان باشند که آش سربازی و ساچمه پلوی معروفش را با کمتر از 32 دندان، نمی‌شود درست و حسابی خورد. طرف می‌شود مصداق آش نخورده و دهن سوخته!

4ـ استراحت مطلق: جوان‌ها توجیه شوند که الان دیگر سربازی‌ها آن سربازی‌های دوران عهد بوق نیست که طرف موقع خداحافظی به خانواده‌اش بگوید: «یاران و برادران، مرا یاد کنید / رفتم سفری که آمدن نیست مرا». الان الحمدلله طرف از داخل پادگان با خانواده‌اش چت می‌کند به کمک دم و دستگاه‌هایی مثل تبلت و گوشی نوت‌بوک و... که نخواستیم نامشان فاش شود. اگر سرگروهبان بهش اخم کند، سریع عکسش را در چند نما می‌فرستد برای والدین!... به قول بر و بچه‌های امروزی: اصن یه وضی!

رضا رفیع