بیماری ششم در کودکان

این ویروس در بزاق بیشتر بزرگسالان یافت می‌شود و انتقال آن هم معمولا از همین راه است؛ ولی گاهی ویروس در ترشحات واژن نیز یافت شده و موجب عفونت نوزاد می‌شود که یک درصد موارد ابتلا را تشکیل می‌دهد.

تب ناگهانی شدید که معمولا سه روز طول می‌کشد و سپس ناگهانی فروکش کرده و به دنبال آن بثورات پوستی ریز قرمز رنگ روی تنه که برجسته نیست و خارش نیز ندارد، از نشانه‌های بالینی این بیماری است. بثورات از سمت تنه به سمت اندام‌ها و صورت پیشروی کرده و حدود یک تا سه روز مشاهده می‌شود.

در موارد کمتری نیز تب بتدریج قطع می‌شود که تشخیص را مشکل‌تر می‌کند. نشانه‌های دیگر شامل بی‌قراری، التهاب گلو، قرمزی ملتحمه یا پرده گوش و بزرگی غدد لنفاوی پشت‌سر است که در موارد کمتری بیمار دچار آبریزش بینی، احتقان بینی، درد شکم و سرفه نیز می‌شود.

یافته‌های آزمایشگاهی

شایع‌ترین راه تشخیص این بیماری کاهش گلبول‌های سفید است. کاهش پلاکت خون و افزایش آنزیم‌های کبدی نیز در برخی موارد دیده می‌شود؛ ولی باید توجه داشت که این یافته‌ها اختصاصی این بیماری محسوب نمی‌شود.

تشخیص

تشخیص معمولا براساس شواهد بالینی است و فقط برای رد دیگر بیماری‌های مخاطره‌آمیزی که با تب و بثورات پوستی همراه است نیاز به آزمایش خون دارد. این بیماری می‌تواند با سرخک و سرخجه علائم مشترک داشته باشد، بنابراین آنها را هم باید در کنار تشخیص اصلی مدنظر قرار داد.

عوارض

شایع‌ترین عارضه بیماری ششم تشنج است که به دلیل تب بالا و در یک‌سوم موارد رخ می‌دهد. عارضه دیگر انسفالیت یا التهاب بافت مغزی است که خوشبختانه درصد کمتری را شامل می‌شود. در بیمارانی که مورد پیوند مغز استخوان قرار می‌گیرند و ایمنی آنها سرکوب شده این ویروس می‌تواند دو تا چهار هفته پس از پیوند مجدد فعال شده و در شکل‌گیری پیوند اختلال ایجاد کند.

درمان

این بیماری درمان اختصاصی ندارد و بیشتر باید از درمان‌های حمایتی استفاده کرد که شامل کاهش تب بیمار، مایع درمانی و کنترل تشنج است. فقط در موارد شدید یا وجود نقص ایمنی از داروهای ضدویروس استفاده می‌شود.

به طور کلی این بیماری خود محدودشونده است و بیشتر بیماران بدون عارضه بهبود می‌یابند. اکنون واکسنی برای پیشگیری این بیماری وجود ندارد.

دکتر حمیدرضا‌ صادقی - ‌‌متخصص اطفال