تمرین زندگی با بازی‌های کودکانه

جام جم سرا: انتخاب نوع کتاب و داستان‌هایی که برای کودک خوانده می‌شود بسیار مهم است اما نکته مهم‌تر این است که اگر همه زمان‌هایی را که کودک باید بازی کند به خواندن کتاب و یا شنیدن داستان اختصاص دهیم نتیجه‌ای که انتظار آن را داریم محقق نخواهد شد. والدین تصور می‌کنند خواندن کتاب قبل از سن ۷ سالگی و پر کردن اوقات کودکان با کتاب و قصه می‌تواند منجر به پیشرفت تحصیلی فرزندشان در آینده می‌شود در حالی که تحقیقات نشان داده است که باید یک سوم زمانی را که کودک در شبانه روز بازی می‌کند به مطالعه و یا خواندن قصه برای او اختصاص داد.
کودک برای اجتماعی شدن نیازمند به حضور در اجتماع است. کودک باید با محیط زیست آشنا شود و در باغ وحش نحوه زندگی موجودات دیگر را از نزدیک ببیند. همچنین با انتخاب بازیهای مناسب باید استعداد او را شناسایی و یا خلاقیت او را تقویت کرد. اسباب بازیهایی مانند خانه سازی و یا بازی با شن خلاقیت کودک را تقویت می‌کند. در کشور ژاپن به کودکان پیش دبستانی اجازه داده می‌شود با شن بازی کنند. بازی با شن تجربه‌های زیادی را به کودک می‌آموزد و به او آرامش می‌دهد. این بازی‌ها مهارت‌های مختلفی را به کودک یاد داده و به نوعی تمرینی برای زندگی است.
همچنین برخی از بازی‌ها به شناخت کودک کمک می‌کند.‌شناختی که شاید با خواندن ده‌ها کتاب نیز برای کودک ایجاد نشود. باید به او اجازه دهیم که اسباب بازی‌اش را خراب کند و کمک کنیم که دوباره آن را بسازد.
کودکان قوه تخیل بسیار خوبی دارند و برای اینکه آن‌ها را به مطالعه کتاب تشویق کنیم باید کتاب داستان‌های جذابی را انتخاب کنیم. داستان‌هایی که پایان نداشته باشند و اجازه بدهیم که کودک پایان آن را حدس بزند و درباره داستان از ما سوال کند. داستان‌های ناتمام خلاقیت کودکان را تقویت می‌کند. البته باید مطالعه کتاب و یا خواندن کتاب داستان برای کودکان بیشتر از یک سوم زمان بازی او را شامل نشود.
اهمیت بازی برای کودکان مانند غذا است و کودکی که بازی نکند رشد جسمی و اجتماعی مناسبی نخواهد داشت. |شبکه ایران|دکتر ملوک خادمی اشکذری – روان‌شناس تربیتی و استاد دانشگاه الزهرا|