در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
به گزارش بخش سلامت مجله تایم دکتر دیوید سینکلر، استاد ژنتیک دانشکده پزشکی هاروارد که از پژوهشگران برجسته در زمینه سالمندی است، در این باره میگوید: از منظر زیستشناسی عامل اصلی سالمندی و پیری سلولهای بدن، کمبود و نبود اکسیژن است. به عبارت دقیقتر، مولد انرژی سلولهای بدن، که به میتوکندری معروف است، بدون اکسیژن کارایی خود را از دست میدهد و نمیتواند وظیفه اصلیاش را بدرستی انجام دهد؛ یعنی دیگر نمیتواند مانند گذشته سوختهای فیزیولوژیک بدن، مانند گلوکز را به انرژی تبدیل کند. به این ترتیب سلول رفتهرفته پیر میشود و میمیرد.
بتازگی سینکلر و همکارانش مقالهای در مجله سل (Cell) منتشر کرده و در آن برای نخستین بار توضیح دادهاند یک ماده مرکب میتواند سلولهای پیر را از راه رفته بازگرداند و دوباره آنها را پرتوان و جوان سازد. جالب است بدانید این ماده مرکب یک ماده شیمیایی طبیعی به نام NAD است که در بیشتر سلولهای جوان تولید میشود و نقش تعیینکنندهای در فرآیند سوختوساز دارد. این گروه پژوهشی در آزمایشی روی موشها دریافته است اگر فقط به مدت یک هفته این ماده شیمیایی را به موشهای مسن بدهیم، بافت بدن موشهای دو ساله بسیار شبیه بافت بدن موشهای شش ماهه خواهد شد. (اگر بخواهیم این تغییر را در مقیاس سن و سال انسانها بیان کنیم، مانند آن است که بگوییم سلولهای یک فرد شصت ساله به سلولهای یک فرد بیست ساله تبدیل خواهد شد).
سینکلر میگوید، با گذشت زمان پستانداران پا به سن میگذارند و در خلال همین فرآیند سالمندی میزان ماده شیمیایی NAD در بدن آنها حدود 50 درصد کاهش مییابد. با کم شدن این ترکیب شیمیایی در بدن، سوختوساز با دشواری انجام شده و منابع انرژی حاصل از فعالیتهای میتوکندری ضعیف میشود. به همین دلیل سلولها از میزان مورد نیاز انرژی بیبهره میمانند و در برابر عوارض و خطرات سالمندی، یعنی التهاب، ضعف ماهیچهای و سوخت وسازِ کندتر، آسیبپذیر خواهند شد.
اگر بتوانیم مقادیری کافی از NAD به این سلولها برسانیم، در واقع میتوانیم آنها را گول بزنیم و این تصور را برایشان ایجاد کنیم که دوباره جوان شدهاند. به این ترتیب به لحاظ نظری میتوان فرآیند پیری را معکوس کرد. سینکلر میگوید: «هنگامی که ما این مولکول را به سلولهای مسن میرسانیم، این سلولها گمان میکنند مقادیر اکسیژن دریافتی دوباره به میزان کاملا طبیعی بازگشته و این گونه است که همه چیز از نو آغاز میشود.»
تا اینجای کار سینکلر و گروه پژوهشیاش به این نتیجه رسیدهاند NAD را میتوان کلید قفل دروازه جوانی، که پشت سر سلولهای مسن بسته شده بود، به حساب آورد. با این حال او حاضر نیست خیالبافی کند و این ماده را اکسیر جوانی یا آب حیات بنامد. او در این باره میگوید: «در واقع این ماده با معکوس کردن روند سالمندی، فقط میتواند زمانی بیش از آنچه اکنون در اختیار داریم برایمان بخرد.»
اما کار سینکلر هنوز به پایان نرسیده است. او میخواهد در گام بعدی NADرا به آب آشامیدنی موشها بیفزاید و ببیند آیا آنها واقعا دیرتر از قبل به اختلالات و بیماریهای مزمن مرتبط با سالمندی، مانند التهاب، ضعف ماهیچهای، سرطان و دیابت، مبتلا خواهند شد. نتایج این گام میتواند زمینه بسیار مناسبی برای محققان حوزه سرطان نیز پدید آورد، زیرا تودههای سرطانی معمولا در شرایط کمبود اکسیژن رشد میکنند و در بیماران مسنتر رواج بیشتری دارند.
البته سینکلر همین حالا و پیش از انجام هر آزمایش دیگری نیز به استفاده از NADدر بدن انسان خوشبین است؛ زیرا میگوید این ماده شیمیایی یک ماده طبیعی متعلق به بدن انسان است و طبعا اثرات نامطلوب بسیار کمی در پی خواهد داشت. او میگوید: «اگر بدن انسان آرامآرام تحلیل میرود و توان تنظیم خودش را به طور موثر از دست میدهد، ما میتوانیم آن را دوباره به شرایطی بازگردانیم که در دهههای دوم و سوم زندگیاش قرار داشته است.» آیا این خوشبینیها در حد آرزو باقی خواهد ماند یا روزی جامه عمل به تن خواهد کرد؟
مترجم: مسعود ایثاری
منبع: تایم
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در واکنش به حمله رژیم صهیونیستی به ایران مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
گفتوگوی «جامجم» با سیده عذرا موسوی، نویسنده کتاب «فصل توتهای سفید»
یک نماینده مجلس:
علی برکه از رهبران حماس در گفتوگو با «جامجم»:
گفتوگوی «جامجم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر