دور دنیا با یک سیخ دل و جیگر!

شرق : مشکل میمون‌ها

وزیر بهداشت گفت: «عامل بروز اخلال در تولید واکسن فلج اطفال، واردات میمون است.»

آدم آه از آهدانش درمی‌آید. میمون هم برای ما ناز می‌کند.

اصلا شما تصور کن همه‌چیز صادر بشود، میمون هم وارد نشود، خب به مشکل برمی‌خوریم و دچار بحران می‌شویم. [...] اصلا یکی از دلایلی که من و دیگر اندیشمندان تا به حال فرار نکرده‌ایم کمبود همین چیزهاست. کمبود چی؟ دست شما درد نکند. بنده کمبود چی را می‌گویم.

بعد هم ما الان سرمایه را فراری می‌دهیم، میمونمان را می‌فرستیم فضا. بعد مسوولان توقع دارند واردات میمون به مشکل برنخورد. طبیعی است. به میمون بدبخت حق بدهید. می‌بیند اینها مغز را آنطوری می‌کنند، میمون را هوا می‌کنند. خب جرات نمی‌کند بیاید.

حالا اگر سرمایه‌ها نرفته بودند ما الان ناز میمون‌ها را مجبور نبودیم بکشیم. الان توضیح می‌دهم که بد برداشت نکنید. یعنی اگر می‌شد جای میمون از یک چیز دیگر که در کشور زیاد است، مثل خر یا بزغاله، برای واکسن استفاده کنیم.

[...] حالا ما یک چیزی بگوییم، می‌گویند سیاه‌نمایی کرد و دولت را تضعیف کرد و چه‌وچه. اصلا ریشه همه این مشکلات - به‌خصوص مشکلات بهداشت و درمان - در دولت‌های گذشته، قبول؟ من نمی‌فهمم چرا هر مشکلی وجود دارد می‌گویند یک عامل بیرونی دارد. الان مشکل دارو داریم، می‌گویند تقصیر میمون‌هاست، خب یک‌بار یکی بیاید بگوید تقصیر میمون بدبخت نیست و تقصیر فلان مدیر هم هست. طرف هم بیاید عذرخواهی کند.

[...] بعد هم، دوره گذشته با پول دارو ماشین پورشه وارد کشور شده، الان اگر ما با پول دارو، میمون وارد کنیم، به پورشه‌سوارها بی‌احترامی نکرده‌ایم؟

تهران امروز : شاعرم بنده

ایهاالناس شاعرم بنده

شاعر قرن‌های آینده

شاعر شعرهای فوق مدرن

شعرهای نفیس و ارزنده

سطح بالاست شعر من، زیرا

مانده شعرم بدون خواننده

گرچه آثار من در این دوران

شده اسباب کِرکِر و خنده

گرچه بر این کلام فوق مدرن

می‌زند خنده مرغ پرکنده

گرچه این جمله‌های پیچاپیچ

درهم و برهم و پراکنده

به دل هیچ‌کس نمی‌چسبد

هیچ... حتی دل خود بنده

آه! اما در آن سوی گیتی

هست این شیوه سخت زیبنده

نوبلی هست و اسکناسی هست

و من آن شاعر برازنده

که به چنگ آورم جوایز را

با همین شعرهای توفنده

ای که شعر مرا نفهمیدی

و نگفتی عمو! خرت چنده؟

در قضاوت کمی تامل کن

صبر کن تا دو قرن آینده

تا بخوانند شعرهای مرا

این همه شاعر و نویسنده

و بدانند من به تنهایی

خط نوشتم که خر کند خنده

کیهان : افراطی‌ها

گفت: رئیس مجمع تشخیص مصلحت گفته است؛ هدف مشترک افراطیون ایران و آمریکا برهم زدن توافق ژنو است.

گفتم: چرا درباره انتقادات مستندی که به متن توافقنامه ژنو وارد شده است پاسخی نمی‌دهند؟!

گفت: ایشان می‌گوید «اوباما هم در آمریکا از سوی افراطیون در رابطه با این توافقنامه در فشار است»!

گفتم: ولی خود اوباما و جان کری و وندی شرمن و سوزان رایس که طرف‌های اصلی مذاکره بوده‌اند، دبه درآورده و زیرآب توافق را زده‌اند!

گفت: با این حساب، رئیس جمهور، وزیر خارجه، مذاکره‌کننده ارشد و مشاور امنیتی آمریکا هم باید جزو افراطیون باشند!

گفتم: چه عرض کنم؟! شخصی که به میهمانی رفته بود، از طبقه پائین صدای آوازی شنید و به صاحبخانه گفت؛ عجب صدای مزخرف و نتراشیده و نخراشیده‌ای است! صاحبخانه گفت؛ صدای همسرم است و میهمان با دستپاچگی گفت؛ منظورم شعر آن است و صاحبخانه گفت؛ شعر آن را هم خودم ساخته‌ام!

آرمان : دور دنیا با یک سیخ دل و جیگر!

دوستان عزیز ما به شما توصیه می‌کنیم هرگز شب‌ها شام سنگین نخورید، شام سنگین هم خوردید، دل و جیگر نخورید، چون عواقب آن اینگونه است که سرتان را که روی بالش می‌گذارید تا بخوابید، یکی وارد خوابتان می‌شود و می‌گوید «ببند!» سکوت می‌کنید، ادامه می‌دهد «مگه نگفتم ببند؟»

 با ترس جواب می‌دهید «خب شما گفتید ببند، منم بستم!» جواب می‌دهد «دهنت رو نگفتم، شیر گاز رو ببند» بعد کمی فکر می‌کند و می‌گوید «راستی اینجا که اداره دولتی نیست، ادارات دولتی در زمان تعطیلی باید شیر گاز را ببندند» جواب می‌دهید «زمان تعطیلی ادارات معمولا ۲۴ ساعت است، خوابیدن، نهار خوردن، پیامک خواندن در هوای سرد نمی‌چسبند، خواهشا بگذارید کارمندان به کارشان برسند»

اسحاق جهانگیری بدون توجه به صحبت‌‌هایتان از خوابتان می‌رود. دل و جیگر شب‌ها ضرر دارد چون پلکتان که گرم می‌شود، یک آدم چشم بادامی به خوابتان می‌آید و می‌گوید «این چه خواب‌هایی است می‌بینی؟ خجالت نمی‌کشی؟» زمانی که به مرز خفگی می‌رسید، ولتان می‌کند بعد ادامه می‌دهد «دیدی اون اعدامم کرد؟» جواب می‌دید «کی اعدامت کرد؟» ابروش رو بالا می‌اندازه و می‌گه «اون دیگه، توام حواست نیست‌ها، بد نیست گردن تورو هم بزنه!»

ملتسمانه می‌گویید «به چه جرمی آخه؟» عصبانی می‌شود و می‌گوید «جرم چیه دیگه؟ آدمه؟ بگم اون دستور بده اعدامش کنن؟ من شوهر عمه‌اش بودم» با ترس و لرز جواب می‌دید «خب جسارتا اسمش رو می‌گفتید راحت‌تر نبود؟» می‌گه «من شوهر عمه اون بودم، اسمش اونه، داداش اینه، پسر بزرگش همینه، پسر کوچیکش همونه، افتاد یا یه طور دیگه حالیت کنه؟» صدای یک نفربر می‌آید و جانگ سونگ تک سلام نظامی می‌دهد و از خوابتان می‌رود. اثرات شام دل و جیگر خوردن که تمامی ندارد، چون یک نفر با پیراهن نارنجی و یک بوق وارد خوابتان می‌شود و می‌گوید «دیدی ری دیدید مس کرمان»

 بعد صدایش را صاف می‌کند و می‌گوید «درسته ما شش به صفر باختیم اما از نظر فنی مشکل نداشتیم» جواب می‌دهید «پس احیانا از چه نظر مشکل داشتید؟» جواب می‌دهد «ببینید سرمربی تیم ما کلا توی کار سوبله چوبله است، گاهی تیم حریف را سوبله چوبله می‌کند، گاهی تیم خودمان را، به هرحال زیبایی‌های فوتبال در همین چیز‌ها است» و بوق زنان و موج مکزیکی زنان از خوابتان می‌رود.

حمایت : دلواپسی برای جناب مسی!

هر از گاهی اخبار یا موضوعاتی در رسانه ها و جراید منتشر می شود یکی از یکی از عجیب تر و باور نکردنی تر...

باور بفرمائید گاهی این اخبار چنان اعجابی دارند که با وجود تَلمذ حقیر در محضر  یکی از بزرگترین مکتب داران شمال شرق کشور و بهره مندی از علوم ارضی و سماوی ، باز هم در درک ماهیت و ذات وجودی آنها عاجز می مانم! شاهد مثال، لوده بازی برخی افراد بیکار در فضای مجازی و حمله شبانه روزی و گسترده به صفحه فیس بوک جناب «مسی» می باشد.

ما نفهمیدیم این عده وقتی فوتبالیست جماعت می بینند از هول پیتزا داخل فر می افتند و تا دو کیلومتر دنبال اتوبوس پائولو مالدینی در فرودگاه می دوند و پیراهن عرقی اش را 270 میلیون تومان می خرند و در موزه ملی می گذارند؛ آن وقت حالا که قرار است ملی پوشان ما با «مسی» رو در روی هم بایستند، هنجار شکنی می کنند. باشگاه ها از یک طرف چند میلیارد هزینه می کنند تا با یک تیم شناسنامه دار بازی دوستانه انجام دهند، از طرف دیگر وقتی تیم ملی فوتبال کشورمان با آرژانتین صاحب نام همگروه می شود یک لشکر آدم به سایت «مسی» حمله سایبری می کنند و آبروی هر چه ایرانی را می برند! تازه شانس آوردیم فیس بوک هنوز فک رهن نشده  وگرنه معلوم نبود چه اتفاقی می افتاد؟

اما بُعد دیگر این معمای چند وجهی پرداختن همه جانبه و تمام قد برخی مسئولین به این مسئله است که گویی «ذَنب لایَغفر »حادث شده است و دیگر در این کره خاکی به هیچ کس توهین نشده است! هر چند توهین به این بازیکن و هر بازیکن دیگری مورد وثوق هیچ آدم عاقلی نیست ولی با وجود مسائل ناگوار و ساختار شکنانه در ورزش خودمان، مقوله داوری، تبانی، محرومیت ورزشکاران ایرانی و فرهنگ تشویق و احوالپرسی با اقوام سببی و نسبی داوران، علی الخصوص در ورزشگاه ها، پرداختن به چنین موضوعی آن هم در چنین سطح وسیعی و بازتاب دادن آن در رسانه ملی و سایر جراید چندان منطقی به نظر نمی رسد.

از برگزاری نشست تخصصی در صدا و سیما گرفته تا پیشنهاد ارسال هدیه روز تولد و ارسال نامه عذر خواهی رسمی و قس علی هذا ... فقط کم مانده صدا و سیما همایش « بررسی بازتاب های جهانی ارسال کامنت علیه مسی» یا همایش « راهکار های در آوردن از دل مسی و چالش های فرا رو» بر گزار کند!