بلژیک پدیده می‌شود

شاید قضاوت درباره نسل کارآمد تازه فوتبال بلژیک بهتر از هر کسی از «ژان ماری فاف» برآید. از همان دروازه‌بان برجسته دهه 1980 و اوایل دهه 90 بلژیکی‌ها که در نایب‌قهرمانی اروپای سال 1980 و مقام چهارمی دنیا در سال 1986 با بلژیکی‌ها شریک شد و مدتی سنگربان بایرن مونیخ هم بود. به‌واقع اگر دیه‌گو مارادونای جادویی بر کل جام‌جهانی 1986 در مکزیک حکومت نمی‌کرد، شیاطین سرخ (لقب بلژیک) و همانند لقب منچستر یونایتد در مرحله نیمه‌پایانی آن مسابقات توسط آرژانتین ناکام و از رسیدن به فینال محروم نمی‌شدند. فاف که در درخشش آن سال تیم بلژیک سهمی اساس داشت و حالا در پنجاه و نه سالگی با غرور و افتخار به حاصل کار نسل فعلی ملی‌پوشان بلژیک می‌نگرد، می‌گوید: «سال 1986 برای ما فراموش‌نشدنی بود و اوج کار ما شکست دادن روسیه مجهز به زاواروف و بلانوف و همچنین حذف کردن اسپانیا بود، ولی حالا مسرورم مهره‌های ارزشمند تازه‌ای در فوتبال کشورم امیدهای جدیدی را به مردم بلژیک بخشیده‌اند و همگان با اشتیاق به جام 2014 چشم دوخته‌اند.»

ناکامی در مراحل مقدماتی جام‌های جهانی 2006 و 2010 و نرسیدن بلژیک به مراحل نهایی این مسابقه‌ها ناامیدی‌ فراوانی را در بلژیک به وجود آورده بود، اما امروز نسل جوانی که تونی لوکاکوی اورتونی را هم در بر دارد، فضای کاملا متفاوتی را در فوتبال بلژیک به وجود آورده و نگاه‌ها به جام جهانی، جور دیگری است.

فاف در اوایل زمستان امسال می‌گوید: «آن‌قدر مهره‌های جوان و کارآمد داریم که قابل شمارش نیستند و تعداد قابل توجهی را باشگاه‌های خارجی جذب خویش کرده‌اند و این مساله نه‌تنها به ضرر ما نشده، بلکه اعتماد به نفس و روحیه بازیکنان ما را بیشتر و بهتر کرده است. گاهی یاد دانمارک و قهرمانی بسیار عجیبش در مسابقات جام ملت‌های اروپا 1992 می‌افتم و از خودم می‌پرسم آیا امکان ندارد ما هم مثل دانمارکی‌ها در آن سال قهرمان شویم؟ یک حسن ما توانایی عالی فردی اکثر بازیکنانمان و ویژگی دیگرشان، بالا بودن کار گروهی و بازی تیمی‌شان باوجود بهره‌گیری از مهارت‌های فنی چشمگیر است.

ما اینک در تیم ملی بلژیک در هر پستی یکی دو بازیکن خوب و عمدتا جوان داریم و حضور مارک ویلموتس در مقام سرمربی ما هم یک امتیاز ویژه است، زیرا او به نسل جدید و بالنسبه جوان مربیان فوتبال اروپا تعلق دارد.

فیفا / مترجم: وصال روحانی