رویکرد آمریکا به گزینه سیاسی

آمریکا هر چند که به حمایت از گروه‌های تروریستی در پنهان و در آشکار به بحران سازی سیاسی در سوریه ادامه می‌دهد اما ادعای رویکرد به تعامل سیاسی و تلاش برای برگزاری نشست ژنو 2 را مطرح می سازد. حال این سوال مطرح است که چرا آمریکا بر اجرای نشست مذکور تاکید و حتی مخالفان را به قطع کمک‌ها در صورت عدم توجه به این مهم تهدید کرده است.

در باب این مسئله چند نکته قابل توجه است. نخست آنکه آمریکا در سوریه با شکست‌های سیاسی و نظامی همراه شده است بگونه‌ای که ناتوانی در تحقق اهداف و نیز حمایت از قاتلان مردم سوریه به رسوایی برای این کشور مبدل شده است.

با توجه به این شرایط آمریکا با رویکرد به ژنو تلاش دارد تا در کنار پنهان سازی شکست‌ها و جنایات خود به یافتن متهمی به عنوان عامل بحران سوریه توجه دارد. ادعاهای رسانه‌های غربی مبنی بر نقش عربستان و تاثیر تقابل این کشور با ایران در تحولات سوریه را می‌توان بخشی از سناریو یافتن متهمی به جای آمریکا در ناآرامی‌های سوریه دانست. آمریکا با این اقدام پرونده جنایات خود را پنهان و مانع از افشای شکست خود در این کشور می شود.

دوم آنکه آمریکا در حوزه نظامی در برابر روسیه ناکام مانده است و حتی بسیاری طرح انهدام سلاح‌های شیمیایی سوریه را اقدامی از سوی روسیه برای خروج آمریکا از بحران سوریه می‌دانند. در رقابت‌های آمریکا و روسیه در قبال سوریه یک اصل مشاهده می‌شود و آن اینکه روسیه توانسته است نظام سوریه را به حضور در ژنو 2 متقاعد سازد در حالی که وظیفه آمریکا در این حوزه فشار بر گروه‌های معارض برای حضور در نشست است.

آمریکا اگر نتواند معارضان را به حضور در این نشست متقاعد سازد عملا در حوزه سیاسی در برابر روسیه با شکست مواجه شده است که هزینه‌های سنگینی برای این کشور به همراه دارد.

به عبارتی دیگر می‌توان گفت که آمریکا نه برای کمک به سوریه بلکه برای عدم شکست در برابر روسیه به دنبال طرح ژنو 2 است و در این راه نیز طرح اعمال فشار بر گروه‌های معارض را در پیش گرفته است. آمریکا ناتوانی در آوردن معارضه به ژنو 2 را شکستی سنگین در قبال روسیه و متحدان آن می‌داند لذا تلاش می‌کند تا ضمن نمایش چهره‌ای مثبت از خویش، مانع از افشای بیشتر شکست‌هایش در برابر سوریه و متحدان آن از جمله روسیه گردد.

قاسم غفوری-جام جم آنلاین