وقتی سلامت تراشیده می‌شود

نفس کشیدن سخته!

در محیط تراشکاری این احتمال وجود دارد که هنگام برش و تراش آهن، چدن، فولاد و... ذرات بسیار ریز فلزات در محیط پراکنده شود و برای مدت کوتاهی در هوا معلق بماند و هنگام تنفس وارد ریه تراشکاران شود و بیماری ریوی ایجاد کند، بنابراین استفاده از ماسک در کارگاه ضروری است.

وقتی پای ایمنی می‌لنگد

یکی از خطرات مهم تراشکاری، جراحت‌های ناشی از بریدگی، پاره‌شدگی و له‌شدگی دست هنگام کار با دستگاه‌ها (بویژه ماشین تراش) است. به همین دلیل همه تراشکاران باید هنگام کار حتما لباس کار به تن داشته باشند، از پوشیدن لباس‌های آستین بلند گشاد و به دست داشتن انگشتر، دستبند، ساعت و... خودداری کنند و حتما دستکش مخصوص بپوشند.

خطری به نام گرما و سرما

خطر مکانیکی سطوح سرد و داغ که عامل شوک نیز نامیده می‌شود، از جمله عواملی است که سلامت تراشکاران را تهدید می‌کند؛ البته این خطر ناشی از اختلاف درجه حرارت با افزایش فاصله، عایق کردن یا ساخت حصار دور دستگاه مکانیکی مربوط قابل پیشگیری خواهد بود.

موقعیت ثابت ممنوع!

تراشکاران براساس نوع شغلشان مجبورند ساعت‌ها در یک موقعیت ثابت کار کنند و به همین دلیل در معرض بیماری‌های اسکلتی و عضلانی بویژه آرتروز و کمردرد و گردن‌دردهای مزمن و همچنین واریس قرار می‌گیرند. به همین دلیل به تراشکاران توصیه می‌شود هر 20 دقیقه تا نیم ساعت یک بار وضع بدنی‌شان را تغییر دهند و هر یک ساعت یکبار هم به مدت سه تا پنج دقیقه بنشینند یا نرمش‌های سبک انجام دهند. در عین حال باید میز کار را در ارتفاع آرنج تنظیم کنند، صندلی کارشان قابلیت تنظیم پشتی و ارتفاع داشته باشد، از ایستادن‌های طولانی‌مدت بپرهیزند و در حالت ایستاده از زیرپایی استفاده کنند. همچنین تراشکاران برای پیشگیری از آسیب کمر باید ابزار و مواد مورد نیازشان را تا حد امکان در دسترس و در حد ارتفاع کمر قرار دهند تا هنگام کار مجبور به خم و راست شدن‌های مداوم نباشند و برای حمل و جابه‌جایی وسایل سنگین نیز حتما از ابزارهای مکانیکی مخصوص مانند پالت تراک، جرثقیل سقفی و... کمک بگیرند تا دچار آسیب‌های فیزیکی نشوند.

علیرضا مختاری / تراشکار